|
เพลงอริยะ
หมายเลข ๔
เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนย่อมมีคน
ใครรู้บ้างเล่าว่า ยอดขุนเขา
คือ
ต้นหญ้า ที่ถูกเหยียบบนปฐพี
เขาไม่ยอมใช้อาวุธ เขารบด้วยมือเปล่า
เขาต้องการที่จะตายก่อนคนอื่น
เพื่อจะได้ไม่ตายอีกต่อไป
เขาเสียสละเพื่อ สันติ
เขาปฏิเสธ
"สันติที่มาด้วยเลือด"
เลือดนำสันติมาไม่ได้ นอกจาก
สันติเพื่อสันติ
เท่านั้น ยั่งยืน
เขาละทิ้งเกียรติยศ เขาละทิ้งทรัพย์สมบัติ
เขากินน้อยใช้น้อย แต่เขารบหนักขึ้นทุกวัน
"คน" คือ สิ่งที่เขาต้องฆ่า
เขา ฆ่า "คน" ในตัวเขาเองก่อน
เขาพยายามฆ่าผู้อื่นด้วย
เขาฆ่า เพื่อการ "ตาย"
อันสุขเย็น
เขาไม่รู้จักคำว่า แพ้ เขาพบชัยชนะที่ถาวร
เขายิ้มได้ตลอดกาล เขาคือ "ยอดนักรบ"
.
"ติกขวีโร"
|
ห
ม า ย เ ล ข