โศลกธรรม
page: 6/10

เลือกโศลกธรรม ตอนที่ [1-20] [21-40] [41-60] [61-80] [81-100] [101-120] [121-140] [141-160] [161-180] [181-191]

โศลก 101 - 120 :
101 | 102 | 103 | 104 | 105 | 106 | 107 | 108 | 109 | 110 | 111 | 112 | 113 | 114 | 115 | 116 | 117 | 118 | 119 | 120 |

 

101. .
คนที่อ่อนแอมากที่สุด ก็คือ "คนที่แพ้ตนเองบ่อยที่สุด"
(1 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


102.
ผู้รู้ "วิมุติรส" แท้ๆ จริงๆ เท่านั้น จึงจะทิ้ง "โลกียรส" ได้อย่างเห็นๆ
ผู้ไม่รู้ "วิมุติรส" จริงๆ แท้ๆ จะไม่ยอมทิ้ง "โลกียรส"เลย ก็จะเห็นๆ อยู่โทนโท่
(6 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


103.
รู้สิ่ง,ส่วนที่เราประพฤติบรรลุได้แล้วให้จริง แล้วหาสิ่ง,ส่วนที่เรายังทำไม่ได้ มาทำอีกๆ ให้ยิ่งๆ ขึ้นเสมอ จนสุดท้าย เราจะรู้แจ้งได้แท้ว่า เราหมดสิ้นกิจภาระแห่งตน เมื่อนั้นเราก็จะรู้ว่า เราควรจะทำอะไรดีที่สุด
(6 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


104. . ผู้มี "ความเป็นอยู่" ไม่ยาก -มี "ความเจ็บป่วย" ก็ไม่เดือดร้อน และมี "ความตาย" ก็ไม่กระทบกระเทือนใจอะไรได้จริงๆ นั้นคือ พระอริยะแท้
(6 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


105. . "ความดี" ที่เป็นธรรมนั้น มันไม่ใช่ "ความได้เปรียบ" หรอก มันคือ "ความเสียเปรียบ" ต่างหาก แต่เขาพูดเสียใหม่ว่า "ความเสียสละ" โดยเจ้าตัวตั้งใจ "เสียเปรียบ"จริงๆ ด้วย ทั้งๆ ที่ผู้นั้นสามารถ "เอาเปรียบ" เขาได้อยู่แท้ๆ
(7 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


106. "ความลังเล" เป็นทุกข์! "ความตัดสินใจไม่ได้" ทั้งๆ ที่มีปัญญาเข้าใจ อย่างไม่มีสงสัยแล้วนั้น ยิ่งคือความไม่บรรลุ หรือความไม่สำเร็จตัวแท้!!
(7 ม.ค. 2521)
- กลับไปที่หัวเรื่อง


107. . "ความหลุดพ้น" จะเกิดไม่ได้เลยกับผู้อยาก-ๆ-ๆ-ๆ หลุดพ้น
แต่ "ความหลุดพ้น" จะเกิดได้เอง เมื่อครบขั้น ครบตอน กับผู้ที่ได้รู้จักกรรมวิธี "สติปัฏฐาน" แท้ๆ และพึงบำเพ็ญอยู่ อย่างสังวรเสมอ
(9 ม.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


108. . เราจะรู้จัก "ทุกข์" ที่น่าเบื่อ แต่เราจะไม่เบื่อที่จะอยู่กับทุกข์ ด้วยการกระทำตน ให้อยู่เหนือทุกข์นั้นๆ ให้ได้ ถ้าเห็นว่า การนั้นดีแล้ว ควรแล้ว หรือจำเป็น
(13 ม.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


109. . ชื่อว่า "พุทธ" แต่ก็ยังไม่ใช่พุทธ ก็เพราะไม่ได้อริยคุณใส่ตน หรือไม่ได้พบแม้แค่ อริยสงฆ์
(13 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


110. . ทำปัญญาให้เข้าใจให้ดี และทำดีนั้นให้ตลอดรอดฝั่ง ให้ตั้งมั่น อย่าเร่งใจเร่งเวลาเป็นอันขาด เพราะนั้นคือ กิเลส คือ อวิชชา (13 ม.ค. 2521)
- กลับไปที่หัวเรื่อง


111. . การหัดได้ของที่ตนรักที่ตนชอบมา แล้วก็เป็นสุขนั้น ใครมันก็ทำได้ จะประเสริฐอะไร! แต่การให้ของที่ตนรักตนชอบไป แล้ว ก็ไม่ทุกข์นั่นต่างหาก เป็นงานของปราชญ์ และประเสริฐแท้
(12 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


112. . เราไม่รีบร้อนรุกรี้รุกรนที่จะดี แต่เราจะไม่อืดอาดเชื่องช้า เนือย-เซ็ง ที่จะดีเป็นอันขาด ปราชญ์แท้จึงขวนขวายเสมอ
(12 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


113. . ผู้เป็นปราชญ์แท้นั้น ได้"สิ่งดีแล้ว" จะไม่ทิ้ง"สิ่งดี" นั้นเป็นอันขาด แต่จะใช้ "สิ่งดีแล้ว"นั้น เป็นทุนเป็นฐานเพื่อเพิ่ม "สิ่งดียิ่งๆ ขึ้น"
(12 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


114. . จงเงียบให้ได้ แต่จงพูดให้ดัง
(13 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


115. . "ความดี" นั้นหาไม่ยากหรอกในตัวเรา แต่ "ความชั่ว" ในตัวเรานั้นต่างหาก ที่ค้นหาไม่ได้ง่ายๆ เลย
(13 ม.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


116. . โลกจะสุขเย็นสันติได้ เพราะคงเป็นอริยะเห็นแจ้งได้ชัดว่า ภาระส่วนตนนั้น มันน้อยนิดเหลือเกิน ทำให้มันเสียหน่อยเดียวก็เสร็จ แล้วก็จะมีชีวิตประจำวันอยู่ ด้วยการขวนขวาย สร้างสรรค์ เพื่อผู้อื่นอยู่เท่านั้น เป็นนิจ
(13 ม.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


117. . เด็กทุกคนก็คงจะต้อง… ผ่านการ "ล้ม" … แต่ล้มจงลุก…และจงอย่าคลุกคลาน… เป็นอันขาด
(13 ม.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


118. . "เวลา" ของคนผู้ประเสริฐ จะไม่มีไว้เพื่อฉลอง หรือชื่นนานกับการที่เรา "ได้ดี" แต่จะมีไว้เพื่อ "ทำงานที่ดี" นั้นๆ ให้มากที่สุด กับตรวจแก้ ส่วนที่ยังไม่ดียิ่งๆ ให้ได้อีกเสมอ
(13 ม.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


119. ผู้เอาจริงเท่านั้น ที่จะบรรลุความจริง
(21 ม.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


120. . เมื่อต้องการเป็นครู จงเป็นครูแก่ "คนโลกย์ๆ " ให้ได้
(21 ม.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


 

 

อ่านต่อ อันดับ 121-140
page: 6/10
   Asoke Network Thailand