เราคิดอะไร.

ข่าวคนเอ๋ย - นักข่าวเบอร์สาม -


สำหรับลูกค้า

ลมพัดโชยมาเป็นระลอก ลมหนาวย่างกราย มาพร้อมกับความอวบของผักที่ปลูกสารพัด

หน้าหนาวผักงามนัก กสิกรพวกเรา มีรายได้เพิ่มกว่าเดิมอีกหลายบาท

ทุกเช้า-เย็น ต่างรดน้ำผักอย่างมีความฝัน ผักที่งามย่อมขายได้เงิน เราจะซื้ออะไรดีหนอ...

เสื้อผ้า ขนมนมเนย จักรยานสักคัน รถเครื่องรอไว้ก่อน ไว้มีเงินเยอะๆ ค่อยซื้อมาขี่ให้โก้

เฮอะ คนไม่ปลูกผัก ไม่มีวันรู้หรอก ว่าเค้าเหนื่อยกันจะตาย ถ้าทำอย่างอื่นได้ เค้าก็อยากจะทำเหมือนกัน

"ซู่....ซู่.....ซู่....."เสียงรดน้ำผัก โดยใช้มือวิดดังเป็นระยะ

กวางตุ้ง ตัดวันนี้ พรุ่งนี้บร็อคเคอลี่ก็ตัด อาทิตย์หน้าคะน้าก็งามพอดี ตัดส่งได้หลายร้อยกิโล เย็นนี้ ต้มจับฉ่าย ให้พ่อกินดีกว่า ไข่เจียวหมูสับให้ลูก น่าจะดี

"ซู่...ซู่...ซู่..."

"สับๆๆๆๆๆๆ" แม่กำลังสับหมูให้เป็นบ๊ะช่อ

กับข้าวมื้อเย็น ที่อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ช่างมีความสุขอย่าบอกใคร

"แดงๆ ลูกเอ๊ย ไปตัดผักให้แม่ที วันนี้จะทำจับฉ่ายให้พ่อเค้า

"ระวังหน่อยนะ อย่าไปตัดแปลงที่ปลูกขาย โน่นไปหลังบ้านท้ายสวน ที่แม่ปลูกไว้ต่างหากนะ นั่นไม่ได้ฉีดยา ปลอดภัยกว่า...." แม่รำพัน

"เฉียะๆๆๆ" ลูกตัดผักอย่างสนุกสนาน
"มาแล้วแม่ ผักที่สั่ง"
"ตัดที่ไหน หลังบ้านนะ เออดี"
"แม่ทำไมไม่ตัดหน้าบ้านล่ะ สวยดีออก"
"กินได้ยังไง แม่ฉีดยาเพียบ!"
"แม่....แล้วคนซื้อล่ะ"
"เอ็งนี่กวนจริงๆ ชอบตั้งคำถามโลกแตก!"
"เฉียะๆๆๆ" แม่รีบหันผักก่อนพ่อจะมา

(เราคิดอะไร ปีที่ ๙ ฉบับที่ ๑๕๒ เดือน มีนาคม ๒๕๔๖)