พอมีควันก็รู้ทันว่ามีไฟ
ย่อมรำงับดับได้ไม่ลามลุกไหม้
แต่ยามนี้เราตื่นตาควันสีประกายรุ้งงดงาม
แท้จริงควันจากไฟคุโชนใต้ภูเขาขยะสารพิษ
ที่สยายมลภาวะภัยเงียบแผ่คลุมชุมชน
รอเวลาลุกโพลงไหม้เผาผลาญเกินดับได้

ครองอำนาจด้วยความยโสทระนง
ซ้ำเหลิงหลงลืมตัวมัวเมาละโมบโลภล้น
ฉลาดล้ำเฉโกพลิกพลิ้วหลากกระบวนท่า
ยักย้ายทุนรอนรัฐ-ราษฎร์มวลผลประโยชน์
เกื้อหนุนขบวนการพลังอำนาจเบ็ดเสร็จ
หมายอยู่ยั้งยืนนานเพื่อพิทักษ์ขุมข่ายทรัพย์สิน
ประชาชนจะย่อยยับอับจนสักวัน มิใส่ใจคำนึง
ที่สุด...แม้แผ่นดินไทยจักล่มสลายก็มิไยดี

ทุกย่างก้าวท่วงท่าแลดูดีมีสีสันน่าชื่นชมนัก
ลวงตาชนด้อยข้อมูลรู้ไม่เท่าทันได้สนิทเนียน
ด้วยลีลาสะพัดเศษเสี้ยวประโยชน์ประโลมใจ
เฉลี่ยลาภหล่อเลี้ยงพวกพ้องทาสในเรือนเบี้ย
ทั้งครอบงำเครือข่ายรองรับฐานอำนาจเจียนสิ้น
ทำลายขวากหนามกีดกั้นทุนนิยมผูกขาดทุกวิถี
ซ้ำย่ำยีหยามหยันเสียดแทงผู้ติงเตือนไม่เว้นวาง

นี่แหละประชาธิปไตยแบบไทยๆ
ไฟโลภลุกโชติช่วง พายุโมหะ โทสะโหมพัด
ทรงพลังบ่อนทำลายเบ็ดเสร็จยิ่งเผด็จการ
เก่งแต่โกง ขยันแต่กอบโกย รวยแต่โลภไม่จบ
ยามนี้คนไทยต้องถามตัวเองทุกค่ำเช้า
เราจะเป็นไท หรือยอมเป็นทาส...
ทาสคนไทยที่มีปากเป็นไฟมีใจเป็นควัน

-เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๖๙ สิงหาคม ๒๕๔๗ -