สูญเสีย ไม่เสียสูญ - ครองขวัญ -

แมงมุมตัวกระจิริดชักใยจากพุ่มไม้หนึ่งไปยังอีกพุ่มไม้หนึ่งอย่างตั้งใจ มันชักใยบางๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า อย่างมีความหวัง เวลาผ่านไป ความสำเร็จอยู่แค่เอื้อม ใยเส้นสุดท้ายกำลังจะเสร็จสิ้น ลมพัดกระโชก วูบหนึ่ง กิ่งไม้แห้งหล่นคว้างผ่านทะลุครัวสวยของมันอย่างจัง แมงมุมตัวกระจ้อย จ้องมองห้องครัว ที่พังยับเยินในชั่วเสี้ยววินาทีอย่างไม่เชื่อสายตา สักพักก็เริ่มชักใยอีกครั้งโดยไม่ยอมแพ้

แต่ละชีวิตมีเส้นทางเดินยาวไกล ผ่านร้อนผ่านหนาวมานานนับหมื่นแสนกัปกัลป์ ระะยะเวลา ที่ข้ามภพข้ามชาติเนิ่นนานปานนี้ คงจะมีสักช่วงชาติที่พบกับความความสูญเสียยากจะทานทน

เป็นความสูญเสียที่บางครั้งตนเองก็เป็นต้นเหตุ เพราะความประมาทพลั้งเผลอ หรือความสูญเสีย ที่อยู่นอกเหนือการควบคุมสุดที่เราจะบังคับได้

ไม่มีชีวิตใดที่ไม่พบกับความสูญเสีย
มากบ้าง น้อยบ้าง
ชาตินี้เธอ...ชาติหน้าอาจเป็นฉัน...
สงบใจใคร่ครวญฟังเสียงระฆังแห่งสติที่ดังก้องกังวาน
ขวัญและกำลังใจจะกลับคืนมา
เติมพลังให้ชีวิตก้าวต่อไป
"เบื้องหลังเมฆฝนที่ดูเศร้าทะมึน
ก็ยังมีพระอาทิตย์ส่องแสงสว่างอยู่"
(ลอง เฟลโล)