เราคิดอะไร.

คนบ้านนอกบอกกล่าว โดยจำลอง ศรีเมือง

เมื่อประมาณสองปีที่แล้ว หนังสือพิมพ์ วิทยุ และโทรทัศน์ประโคมข่าวว่าจะเห็นฝนดาวตกได้ชัดด้วยตาเปล่า ในภาคเหนือ และตะวันออกเฉียงเหนือ ผู้คนแห่ไปดูที่เชียงใหม่บ้างปากช่องบ้าง เห็นดาวตกเพียงสองสามดวง กลับเข้ากรุงเทพฯ รถติด เป็นชั่วโมงๆ ไม่คุ้มกันเลย แต่ที่เมืองกาญจน์เห็นดาวตกมากมาย ดูเสร็จแล่นรถเข้ากรุงสะดวกรถไม่ติด เพราะเมืองกาญจน์ อยู่นอกสายตานักดูดาว

บ้านนอกเอื้ออำนวยแก่การดูดาว ไม่มีตึกสูงๆ บัง ไม่มีแสงไฟรบกวน คืนวันที่ ๑๘ ต่อกับเช้ากับวันที่ ๑๙ พฤศจิกายน ผมดูอยู่ ๓ ชั่วโมง นับได้ ๓๐๔ ดวง นับไม่ทันอีกเยอะแยะ สมาคมดาราศาสตร์บอกไว้ล่วงหน้าว่า ดาวตกประมาณชั่วโมงละ ๓,๐๐๐ ดวง เป็นความมหัศจรรย์ที่หาดูได้ยาก

ถ้าไม่ดูคราวที่แล้วก็ต้องรออีก ๓๓ ปี ซึ่งผมจะอายุครบร้อยพอดี ผมเป็นกรรมการชมรมอยู่ร้อยปี ก็จริง แต่อาจอยู่ไม่ถึง ฝนดาวตก คราวหน้า

ช่วงเดือนที่ผ่านมามีอะไรที่น่าสนุกน่าสนใจสำหรับผมหลายเรื่อง จากเมืองกาญจน์นั่งรถไปงานพุทธสถานทักษิณอโศก จังหวัดตรัง ใช้เวลา ๑๑ ชั่วโมง เกือบเท่าๆ กับจากเมืองไทยไปอเมริกา ถึงที่โน่นเกือบสองยาม วันรุ่งขึ้น นั่งรถกลับ ไปถึงชุมชน ปฐมอโศกตีสอง ไม่เจ็บไม่ป่วย คุยไปได้อีกนาน

เช้าขึ้นทันเข้าร่วมพิธีเปิดการแสดงแลกเปลี่ยนศิลปวัฒนธรรมระหว่างไนจีเรียกับไทย หลังจากผู้ว่าฯ นครปฐม กล่าวเปิดแล้ว ผมกล่าวขอบคุณ คณะนาฏศิลป์ไนจีเรีย ที่ช่วยให้ผู้ว่าฯ ได้ไปเยี่ยมชุมชนปฐมอโศก ซึ่งเป็นชุมชน ที่ปลอดผู้ว่าฯ มา ๑๗ ปีเต็ม

เดือนธันวาเป็นเดือนที่ทุกคนดีใจ รู้สึกปลอดโปร่งโล่งใจ ไปที่ไหนก็เห็นไฟสว่างไสว ดอกไม้สวยๆ การประดับ ด้วยประทีป โคมไฟ และไม้ดอกนานาพันธุ์ เป็นอามิสบูชา ที่เราพร้อมใจ ถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในช่วงวันเฉลิมพระชนมพรรษา แต่ควรจะเน้นเรื่อง การปฏิบัติบูชา ปฏิบัติตน เป็นพสกนิกรที่ดี พระบารมีของพระองค์ จะแผ่ไพศาลยิ่งขึ้น ยังผลให้ประเทศชาติ อยู่รอดปลอดภัย และปวงชนชาวไทย มีความสุขทั่วหน้ากัน

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๓๗ ธันวาคม ๒๕๔๔)