หน้าแรก >[09] การสื่อสาร > การเผยแพร่ธรรมะ >เราคิดอะไร

อินา ทานํ ทุกฺขํ โลเก


พุทธภาษิต การเป็นหนี้เป็นทุกข์ในโลก เมืองไทยวันนี้ทุกข์หนัก เพราะเป็นหนี้เงินกู้ ต่างประเทศมหาศาล

หลักเศรษฐศาสตร์เมืองฝรั่งพาปิ๊งไอเดีย กู้เงินอีกสักรอบเศรษฐกิจจะได้ฟูเฟื่อง เงินกำลังจะหมุนไป...

เข้าทำนอง กู้หนี้รอบ ๒ เพื่อซื้อเวลา เผื่ออะไรจะดีขึ้น เป็นวิทยายุทธ์ พิษล้างพิษ หนี้ล้างหนี้!

เหล่าศูนย์การค้าท่านก็ใจดี ระดมซื้อก่อนจ่ายทีหลังจะผ่อนหรือจะติดค้างไม่ว่ากัน เอาไปเลย...

หนี้วันนี้จึงท่วมท้น ล้นคอหอย ชีวิตสังคมไทย มีแต่หนี้เท่านั้นเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป!

ปีนี้รัฐบาลใจดี เหมือนรัฐบาลรุ่นอดีต ประกาศิตวันหยุดให้มากขึ้น เพื่อชีวิตจะได้หายเซ็ง

๑ ปีมี ๑๒ เดือน คือ ๕๒ สัปดาห์ ไหนจะวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ไหนจะวันหยุดนักขัตฤกษ์ บวก ลบ คูณ หาร ๑ ปีทำงานจริงๆ แค่ ๑ ใน ๓ ๓๖๕ วัน ลงมือแค่ ๑๐๐ วันกว่าๆ

ภาคเอกชนคงร้องไห้ คนมีเงินเดือนได้หยุดบ๊อยบ่อย จะติดต่อธุระกับราชการ อ้าวหยุดอีกแล้ว

ถามใจเรา ถ้าจะเลือกเอาใจประชาชนกับเลือกให้ทำงานจะเลือกใคร?

สิ่งสูญเสีย มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น แต่คะแนนเสียงนี่ซิมีแต่จะเพิ่มพูน

คนไทยวันนี้ ใช่ว่าจะต้องใช้สูตรต่างประเทศ มันฝรั่งไปทุกเรื่อง

บางแห่งต้องประกาศให้หยุดทำงานซะบ้าง อย่าบ้าเลือด แต่นิสัยคนไทย คนละกรรมฐาน หยุดทั้งปีมีแต่ดีใจ จะได้นอนตีพุง เที่ยวเตร่ สนุกสนาน คุยกับแอลกอฮอล์

ทำงานคุ้มค่าหรือไม่ มาสายกลับก่อน ทำงานเหมือนมางานศพ จะรีบกลับไวๆ น้ำใจไม่เคยเอื้อ แต่เงินเดือน จะขอแยะๆ

ลองเปลี่ยนเป็น ค่าแรงรายวัน ดูซิว่าใครอยากหยุด?

มนุษย์เงินเดือน ยิ่งหยุดก็ยิ่งชอบ แต่พระท่านได้แต่ส่ายหน้า ของฟรีไม่มีในโลก ทำงานไม่คุ้มค่า ยังต้องไปเกิด เป็นวัวเป็นควาย ขู่ขนาดนี้กลัวมั้ยเนี่ย?

อบายมุข ๖ ขุม ทางแห่งความฉิบหาย ๖ ตัว น้องหกก็ใครเสียอีก "เกียจคร้านการงาน"

น้องหกคนนี้ ช่างห่างกันลิบลับ น้องสี่ที่มีฉายาชายสี่บะหมี่เกี๊ยว รายหลังถ้าขี้เกียจมีแต่อดตาย!

ชาติจะพัฒนา ประชาชนต้องขยันทำมาหากิน หากอยู่บ้านไปวันๆ ดีใจทุกทีที่มีวันหยุด เราจะร้อง เพลงชาติไทย ให้ใครฟัง?

หยุดเข้าวัด มีแต่เสียงอนุโมทนา หยุดไปเฮฮามีแต่ความตกต่ำสิ้นเปลือง

คนไทยวันนี้ หนี้สินมากขึ้น อายุกลับสั้น

พระพุทธองค์ตรัส มนุษย์หลังกึ่งพุทธกาล อายุจะสั้นลงๆ เอ๊ะเป็นไปได้อย่างไร ๗๐ กว่ากันทั้งนั้น หยูกยา ก็แสนดี

นั่นตีความแบบภาษาคน แต่ภาษาธรรมมีความลึกซึ้งอายุ ๗๐ ๘๐ ตายเข้าโลงก็จริง แต่มีชีวิต ที่ไร้ความหมาย กินสูบดื่มเสพไปวันๆ

ทำงานซังกะตาย ทำไปอย่างขอไปที เหมือนคนอมโรค (แต่เวลากิน เหมือนนักมวย!)

นี่แหละ "คนอายุสั้น" ขนานแท้

คนบางคน เกิดมาหลายชาติ ยังทำงานไม่เท่ากับบางคนที่เกิดมาแค่ชาติเดียวก็เป็นเรื่องจริง!

เกิดมาทำไม ถามบ่อยๆ เผื่อจะได้คิดชีวิตจะยืนยาว

คำขวัญวันเด็ก "หนูจ๋าจงขยัน" แต่ผู้ใหญ่หยุดงานกันอุตลุด

ตัวอย่างที่ดี มีค่ากว่าคำสอน เด็กจะได้ไม่สับสน เด็กจะได้เลื่อมใส เคารพศรัทธาผู้ใหญ่เสียที

ประหยัดไฟใช้เบอร์ ๕ แต่เล่นหยุดงานบ่อยๆ คงได้มนุษย์แค่เบอร์ ๒ โคตรกินไฟ แต่ให้ประโยชน์น้อย

พระพุทธเจ้าแสดงปาฏิหาริย์ ลูบ คลำ พระอาทิตย์

มนุษย์ตัวเล็ก แสดงอิทธิฤทธิ์ ทำ ๑ วันให้มีค่า จาก ๒๔ ชั่วโมงกลายเป็น ๓๐ ชั่วโมง ก็ยังได้ ทำ ๑ วัน ให้เป็น ๒ วันยิ่งเก่ง

นี่แหละ การคิดออกนอกกรอบ จะพบความยิ่งใหญ่บนเส้นทางชีวิต แสนมหัศจรรย์

คนเราวันนี้ เป็นหนี้อะไรต่ออะไรมากมาย ยังไม่รู้สึก กลับทำลายสิ่งแวดล้อมอย่างบ้าระห่ำ

แถมให้กู้ยืมกลับขอบคุณก้มหัว

เห็นกงจักรเป็นดอกบัวก้ออีหรอบนี้

พิจารณาตัวเองสักที เป็นหนี้แผ่นดิน หนี้ชีวิต หนี้บุญคุณใครเขามั่ง สำรวจกันสักที จะได้เจียมตน

ยังไม่พ้นนรก ยังทำเป็นฮึกเหิม!

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๕๐ มกราคม ๒๕๔๖)