การประชุมกลุ่มเศรษฐกิจย่านเอเซียแปซิฟิก หรือ "เอเปค" ได้เสร็จสิ้นลงแล้ว ใหญ่โตหรูหรา อลังการ เกินกว่าที่ใครจะคิด เรียบร้อยกว่าที่ใครจะคาด

ก่อนการประชุมมีข่าวร้ายไม่ขาดสาย ทั้งข่าวที่เกิดในประเทศและข่าวที่ส่งมาจากต่างประเทศ ชวนให้คนไทยและคนต่างชาติอกสั่นขวัญหาย เช่น จรวดแซมอันทรงอานุภาพหายจากเขมรทะลักเข้าไทยบ้าง ข่าวผู้เชี่ยวชาญวัตถุระเบิดชาวแคนาดาเดินทางเข้ามาเพื่อก่อการร้ายบ้าง และข่าวที่ต่างประเทศวิเคราะห์ว่าผู้ก่อการร้ายสามารถใช้จรวดถล่มสนามบินดอนเมืองได้โดยง่าย ขณะที่ผู้นำโลกเดินทางถึง เป็นต้น

ต้องชมเชยท่านนายกฯ และท่านรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ที่กล้าออกมายืนยันตั้งแต่แรกว่า เราเตรียมการไว้พร้อม จะไม่มีเหตุร้ายเกิดขึ้นอย่างแน่นอน และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ ไม่มีระเบิดตูมตามเลย ทั้งบริเวณที่จัดประชุม บริเวณพิธี และจุดไหนในประเทศไทย

การชุมนุมประท้วงซึ่งฝ่ายรัฐบาลและองค์กรเอกชนฮึ่มๆ เข้าใส่กัน ลงเอยด้วยดี กลุ่มต่างๆ จัดการชุมนุมตามที่ได้ประกาศไว้ รัฐบาลไม่ได้ห้าม (เพราะห้ามไม่ได้) ทำในขอบเขตด้วยความเรียบร้อย นักประท้วงระดับแกนนำคนหนึ่งพบกัน บอกผมว่าจัดการชุมนุมเพื่อให้ประธานาธิบดีอเมริกาตระหนักถึงความจงเกลียดจงชังของคนไทย ต่อความประพฤติของอเมริกาที่ทำกับประเทศอ่อนแอ เป็นการประท้วงอย่างเบาะๆ โดยคำนึงถึงหน้าตาและประโยชน์ของประเทศไทย น่ารักดี

คนไทยทั่วประเทศและคนต่างชาติตื่นตาตื่นใจกระบวนพยุหยาตราทางชลมารค สง่า, งดงามมาก เข้ากับฉากพระบรมมหาราชวังอันวิจิตร มีการลอยโคมขึ้นไปสว่างไสวบนท้องฟ้า พร้อมๆ กับลอยกระทงนับหมื่นในสายน้ำ

การจัดการประชุมเอเปค อะไรๆ ก็ดีหมด เสียอย่างเดียวใช้เงินมากไปหน่อย ท่านนายกฯ บอกว่าคุ้ม ใช้พันกว่าล้านบาทเท่านั้นเอง

การประชุมเอเปคเป็นการประชุมผู้นำทุนนิยม ๒๑ เขตเศรษฐกิจ (จะเรียกว่า ๒๑ ประเทศไม่ได้ เพราะฮ่องกงและไต้หวันไม่ได้รับการจัดอันดับให้เป็นประเทศ) ยักษ์ใหญ่ของทุนนิยมจากทั่วโลกมารวมอยู่ที่เมืองไทย เน้นหนักการประชุมสองต่อสองที่เรียกเป็นทางการว่า ทวิภาคี หรือพูดเป็นสำนวนฝรั่งว่า "โฟร์อายส์ดิ๊สคัสชั่น" (การถกแถลงสี่ตา)

หลังการประชุม รัฐมนตรีพาณิชย์ของไทยออกมายืนยันให้พวกเราอุ่นใจ "อย่าห่วงว่าการประชุมเอเปคครั้งนี้ไทยจะเสียเปรียบ" (เพราะไทยก็จ้องจะเอาเปรียบเอากำไรเขาเหมือนกัน ตามแบบฉบับของทุนนิยม)

น่าแปลกที่ไม่มีผู้นำประเทศไหนทั้งพูดทั้งทำอย่างจริงจังที่จะช่วยเหลือกัน มีแต่จ้องจะเอากำไรกัน หารู้ไม่ว่า ผู้กำไรแบบทุนนิยม คือ ผู้เป็นหนี้ในวัฏสงสาร

-เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๖๐ พฤศจิกายน ๒๕๔๖-