- พ.ต.ท.รุ่งโรจน์ เรืองฤทธิ์ -

สัมปทานพุทธศาสนา

มุ่งเอาแต่ใจตนมีแต่ได้อัตตาโต
มิได้งานสืบสานแก่นสารศาสนา
เรียนรู้ท่องจำปริยัติแต่ไร้ปฏิบัติตรงตาม
มีหรือจะได้ลิ้มรสโลกุตรธรรม
กรรมสามจึ่งมิอาจพ้นวิถีโลกย์

ศาสนธรรมดังทรัพยากรธรรมชาติ
อันดำรงอยู่กาลนานแล้วในโลก
ผู้ใดมิอาจผูกขาดยึดถือได้
พระพุทธองค์ทรงค้นพบ...ตรัสรู้
และประกาศสัจธรรมแก่มวลมนุษย์
ผู้ศึกษาฝึกฝนประพฤติปฏิบัติตาม
ย่อมมีวันเห็นธรรมแท้ถึงธรรมจริง
ชื่อว่าปฏิบัติบูชาแล้วด้วยดี
มิใช่ด้วยอามิสบูชาดังระเริงทำกัน
มิใช่ด้วยสีลัพพตปรามาสที่พอกเพิ่ม
แลตราหน้าผู้ไม่ทำตามว่าวิปริตผิดธรรม

เชื่อ เห็นอย่างไร ประพฤติปฏิบัติอย่างไร
ย่อมเป็นสิทธิเสรีภาพจำเพาะตน
จักล่วงละเมิดปิดกั้นย่ำยีกันมิได้
อาณาจักรของโลกียชนคุ้มครองเช่นนี้
ศาสนจักรของสมมติโลกุตรชน
สมควรสูงส่งเหนือชั้นกว่ายิ่งนัก
ไยกลับปิดกั้นกำกับจำกัดกรอบ
ต้องเชื่อต้องเห็นตามที่กำหนดชี้นำ
เผด็จการยิ่งกว่าอาณาจักร!

เวไนยสัตว์ผู้ควรแก่การแนะนำสั่งสอน
ต่างกับอเวไนยสัตว์มืดบอดสิ้นเชิง
ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นพระพุทธเจ้า
เพียงรอบรู้ปริยัติมีปกติไร้ศีลพร่องธรรม
แม้พระพุทธรูปยังมิอาจเห็น
เห็นได้แต่ดิน หิน ทราย โลหะ
จักชี้ทางนำพาผู้อื่นเห็นธรรมได้ฉันใด

โบราณว่า "ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด"
ไม่รอดจากสันดอนตื้นๆ ... "โลกธรรม"
ลาภ ยศ สรรเสริญ โลกียสุข
ไม่วายเพ้อก่อการใหญ่ผูกขาดศาสนา
เจตนาแสนดีที่สุดแรงร้ายทำลายพุทธ