บ่ายวันที่ ๓ กันยาฯ ๒๕๔๔ พ่อท่านสมณะโพธิรักษ์ออกจาก ร.พ.รามาฯ หลังจากที่ได้เข้ารับการรักษา ตาข้างขวา เรียบร้อยแล้ว พ่อท่านกำชับกำชาพวกเรา ตั้งแต่เข้า ร.พ.ใหม่ๆว่า ไม่ต้องพากันมาเยี่ยม ให้ต่างคนต่างทำ หน้าที่ของตนไป แม้จะออกจาก ร.พ.แล้ว ท่านก็ขอบคุณ ที่ทุกๆคนเป็นห่วง ตอนนี้ ผลของการรักษา ก็ดีขึ้นไปตามลำดับ พ่อท่านฝากบอกพวกเราว่า

"ถ้าจะช่วยตัวท่าน ขอให้ช่วยด้วยการปฏิบัติธรรม ให้เจริญยิ่งๆขึ้นไป ให้สำคัญ เราพบกับความเจริญ ในการปฏิบัติธรรม ได้มากเท่าไหร่ ก็จะสามารถช่วยตน ช่วยสังคมได้มากเท่านั้น"

อย่างไรก็ดี ที่เราได้พบพ่อผู้ให้กำเนิดทางจิตวิญญาณนี้ได้ ก็เพราะเรามีแม่ ผู้สร้างก้อนเลือด ก้อนเนื้อนี้ ให้เจริญ เติบโตขึ้นมา ด้วยความทุกข์ยาก ทั้งกายและใจ

แล้วไฉนเราจึงจะสามารถใช้ก้อนเลือดก้อนเนื้อ ที่แม่สร้างขึ้นมานี้ ให้เป็นบุญกุศล ได้สูงสุด และเป็นประโยชน์ แก่แผ่นดิน ถิ่นเกิด หรือ มาตุภูมินี้ได้?

เรามี "พ่อของแผ่นดิน" ผู้เป็นดั่ง พลังของแผ่นดิน(ภูมิพล) ช่วยแผ่นดินแห่งนี้ให้สงบ ร่มเย็นเป็นสุข กันได้ตลอดมายาวนาน

เรามี "แม่ของแผ่นดิน" ที่คอยดูแลป่าไม้ต้นน้ำลำธาร ซึ่งสร้างความอุดมสมบูรณ์ ให้กับแผ่นดินนี้ นอกจากนั้น ผู้ทุกข์เข็ญ หมดที่พึ่งพา ก็ได้รับการช่วยเหลือดูแล ให้มีชีวิต และร่างกายที่แข็งแรง อยู่ร่วมกับคนอื่นๆ ได้อย่างผาสุก เราเองต่างได้อาศัย ได้รับประโยชน์ อะไรๆมากมาย จากสิ่งต่างๆ ในแผ่นดินนี้ แล้วเราพร้อมที่จะให้อะไร กลับคืนไปกับ แผ่นดินนี้บ้าง เพื่อจะได้สามารถ ชื่อว่าเป็น
"คนของแผ่นดิน"
คนที่สร้างความเจริญให้กับแผ่นดินอาริยะ

ผู้จัดทำ