งานประจำ
แสงสุรีย์สีทองของวันใหม่
ผ่องอำไพไล่หยอกหมอกน้ำค้าง
เยือนอุษาคราใดไม่อำพราง
แจ่มกระจ่างเจิดจ้าไร้ราคี

ทุกอรุณอุ่นเอื้อไม่เบื่อบ่น
ยังหมุนวนสุกปลั่งในรังษี
ไม่ท้อแท้แก่กาลแม้นานปี
ยังยินดีเยี่ยมเยือนไม่เลือนลาง

เหมือนผู้รู้อยู่ช่วยอำนวยโลก
ให้สิ้นโศกจากวิถีแห่งผีสาง
ยอมทนทุกข์รุกล้ำเพื่อนำทาง
ให้เบาบางเวรวิบากที่หลากลาม

บำเพ็ญตนทนทำอยู่ซ้ำซาก
ไม่ปริปากว่าเหนื่อยเหน็ดน่าเข็ดขาม
ยอมเนื่องนำกำหนดในงดงาม
ให้รู้เห็นเป็นตามในความดี
* อ่อนฌาน ญาณเยาว์

พบเลขเด็ดในศาสนาจึงมาบอก ไม่กล่าวหลอกมุสาเลขห้าเด็ด
พระพุทธองค์ตรัสไว้ไม่เป็นเท็จ เป็นเลขเด็ดเลขดีมีใส่ตัว

เริ่มกราบไหว้ต้องเคารพครบเบญจางค์ คือห้าอย่างแขนเท้าพร้อมเข่าหัว
เป็นมนุษย์ถือศีลห้าอย่าได้กลัว ไกลพ้นชั่วเกิดกรรมได้ทำดี

พระอรหันต์ปฐมสาวก ขอเทิดยกพระปัญจวัคคีย์
อันหญิงงามเบญจกัลยาณี สมสตรีฟ'นเนื้อผมสมผิววัย

เบญจขันธ์คือธรรมอันหลุดพ้น ให้ทุกคนพระเณรสังวรภัย
นิวรณ์ห้าเครื่องกั้นผูกมัดใจ อย่าหลงใหลเวียนลงในสงสาร

เบญจกามงามรูปพร้อมกลิ่นเสียง รสสำเนียงสัมผัสกิเลสผลาญ
อินทรีย์ห้าเพ่งพิศเป็นนิจกาล กายสังขารกลับคืนอนัตตา

พละห้ากำลังกล้าถ้าจะสู้ สติอยู่กับตัวอย่ามัวหา
เชื่อเลขเด็ดเลขบอกคิดค้นมา ให้สัมมาห้าเป็นธรรมนำสุขจริง.....
* นิคม เกสรสุคนธ์

มาอยู่วัด
มาอยู่วัดไม่ขัดเกลาตายเปล่านะ
ไม่ลดละไม่ฝึกจิตไม่คิดแก้
ปล่อยไปตามความเคยชินไม่เปลี่ยนแปร
แฟนพันธุ์แท้คนแก่วัดตัวอัตตา

ทั้งหญิงชายเด็กผู้ใหญ่ไม่ยกเว้น
มีให้เห็นเป็นประจำล้วนซ้ำหน้า
ฟังธรรมะสารพันไร้ปัญญา
ไม่พัฒนามรรควิธีวิถีธรรม

ถึงกินข้าวก็เหมือนไม่กินข้าว
เพราะไม่ซึ้งรสข้าวที่เลิศล้ำ
ขาดสติพิจารณาแต่ละคำ
เพียงได้หม่ำของถูกใจไปทุกวัน

มาอยู่วัดตัดกิเลสเหตุแห่งทุกข์
สร้างความสุขความยินดีขมีขมัน
เสียสละมีน้ำใจให้แบ่งปัน
ไร้ชนชั้นไร้ช่องว่างระหว่างวัย

เมื่อเป็นไข้ไม่สบายได้พักผ่อน
ฝึกเขียนกลอนสอนใจจนไข้หาย
สัมผัสความอนิจจังสังขารกาย
อันความตายง่ายจังดังสายลม

ฝึกตามรู้เวทนาคราทนทุกข์
ไม่อาจซุกซ่อนห้ามความขื่นขม
รู้สึกเหงาเศร้าใจในอารมณ์
ต้องนอนซมกับชีวิตคิดวุ่นวาย

สติตั้งระวังใจจึงได้คิด
ซึ้งสัจจะชีวิตอันหลากหลาย
ฝึกอ่านจิตในจิตกายในกาย
ด้วยมั่นหมายไม่ท้อสู้ต่อไป

ประมาณงานนอกในให้แจ้งชัด
ฝึกการตัดการวางอย่างผ่องใส
รู้อินทรีย์พละเรามีเท่าใด
พ่อสอนให้เราทุกคนรู้ตนเอง
* เด็กวัด