หญิงแก่...ขอทาน...ไปทำบุญ

เช้ามืดวันหนึ่ง ขณะที่กระผมไปกิจธุระ ผ่านไปทางวัดไทร บางขุนเทียนได้เห็นหญิงชรา อายุราว ๘๐ ปี ตัวผอมเล็ก แต่งตัวสะอาด นั่งหลบอยู่มุมหนึ่งของศาลาที่นั่งพักในวัด วางขันไว้ด้านหน้า เพื่อให้คน ที่เดินผ่าน ไปมาแถวนั้น ใส่เศษสตางค์ให้

สักพักหนึ่งก็จะเห็นหญิงชราเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมา หญิงชรานั่งร้องไห้ จุดที่คุณยายนั่งอยู่นั้น ไม่มีคน เดินผ่าน ถ้าไม่สังเกต จะไม่เห็นหญิงชราด้วยซ้ำ คุณยายไม่กล้า ที่จะนั่งริมทางเดิน คงกลัว ขวางทางเดิน และ คงจะอาย ที่มานั่งขอทาน

ผมเห็นคุณยายคนนั้นเอาผ้าขึ้นเช็ดน้ำตาอยู่อย่างนั้น.....นาน จึงเข้าไปถามว่า ทำไมมานั่งอยู่อย่างนี้ แล้วได้สตางค์บ้างหรือยัง ยายตอบว่า ยังไม่ได้เลย วันนี้เป็นวันแรกที่มาขอทาน เป็นครั้งแรกในชีวิต ไม่เคยขอใครมาก่อนเลย ไม่มีลูกหลาน อยู่กับสามีลำพังสองคน แต่สามีเพิ่งเสียชีวิต เมื่อเช้ามืดวันนี้เอง ศพเขาเอาไปไว้วัดแล้ว ไม่มีเงินซื้อโลงใส่ ทางวัดรับ จะจัดพิธีทำศพให้ แต่ที่มาขอทานนี้ เพราะอยากได้เงิน ไปทำบุญ ให้สามีบ้างเท่านั้น

ผมมีเงินอยู่สองร้อยบาท จึงแบ่งให้ยายไปร้อยบาท แล้วบอกให้ยายกลับบ้าน

วันรุ่งขึ้น ผมไปตามหายายคนนั้น ที่ตรงนั้น แต่ไม่พบยายอีกเลย

- เชิดศักดิ์ -

(สารอโศก อันดับที่ ๒๕๙ เมษายน ๒๕๔๖