ชื่อใหม่ ปะ งามงาน นาวาบุญนิยม
ชื่อเดิม วิไลวรรณ สุวรรณา
เกิด ๒๘ มีนาคม ๒๕๐๔
พี่น้อง ๕ คน เป็นคนที่ ๒
ภูมิลำเนา จังหวัดเชียงใหม่
สถานภาพ โสด
การศึกษา จบ ป.ว.ช. และ ป.ว.ส. อาชีวศึกษาเชียงใหม่
อาชีพเดิม ผู้ประสานงาน C.C.F. (โครงการพัฒนาเด็กยากจนในชุมชน)

สถานที่ทำงาน ศูนย์เด็กเล็กบ้านกองกาน จังหวัดเชียงใหม่

พบอโศก ปี ๒๕๓๒ จากการอ่านหนังสือพิมพ์ ตอนพ่อท่านโดนจับ
ปี ๒๕๓๗ พ่อของตนเองพาไปงานปีใหม่ของชาวอโศก

ประทับใจการเจริญธรรมของชาวอโศกมาก สถานที่เหมือนสมัยพุทธกาลของพุทธสถานปฐมอโศก สมณะสิกขมาตุและนักเรียนช่วยกันทำงาน รวมทั้งธรรมะของพ่อท่านฟังแล้วเข้าใจดีมาก

หลังจากฟังธรรมะของพ่อท่าน ได้เปลี่ยนแปลงตนเองมากมาย เช่น หันมารับประทานอาหารมังสวิรัติ ๓ มื้อ เลิกกินจุบจิบ เคยแต่งตัวจัดจ้านก็ลดลงมาก เคยสนุกสนาน ร้องรำทำเพลงกับเพื่อนๆ ขายเหล้า บุหรี่ เลี้ยงหมู เลี้ยงไก่ หาปูหาปลาก็เลิกหมดทุกอย่าง และอ่านหนังสือสารอโศก แสงสูญ และดอกหญ้าเป็นประจำ

ก่อนเข้าอโศก ทำงานไปและดูแลพ่อแม่ไปด้วย โดยพ่อออกบวช วัดอยู่ใกล้บ้านก็ทำอาหาร ถวายเป็นประจำ ส่วนแม่เป็นโรคข้ออักเสบ(โรคเก๊าท์) และความดันโลหิตสูง ต้องคอยดูแลใกล้ชิด ทำงานได้ ๒ ปี แม่เสียชีวิต ก็ขอพ่อมาอยู่ที่พุทธสถานปฐมอโศก ในปี ๒๕๓๙

เมื่อมาอยู่กับอโศก ช่วยงานชมรมเพื่อนช่วยเพื่อนของท่านเสียงศีล(อ่านจดหมายแฟนรายการ ห่อและส่งพัสดุ) เป็นประชาสัมพันธ์ ช่วยงานฐานผลิต ได้แก่ทำปลาร้า ทำอาหารแปรรูป จากงา และอาหารเสริมต่างๆ อีกทั้งยังช่วยงานที่ร้านอาหารมังสวิรัติปฐมอโศก(มรฐ.) ที่จังหวัดนครปฐมด้วย

ปี ๒๕๔๓ สมัครบวช ๕ มีนาคม ๒๕๔๘ ได้เลื่อนฐานะเป็นปะ(ปฏิบัติ)

ปัญหาและอุปสรรคในการทำงาน ส่วนมากเกิดจากทิฐิไม่ตรงกัน ทำให้งานล่าช้า ถ้าทำใจ หรือ วางใจ ไม่ได้จะทุกข์

แนวทางแก้ไข ทำความเข้าใจว่าคนมีหลายระดับ ต้องเข้าใจเขา ดังนั้นเมื่อเกิดปัญหาต้องยอมถอยมาก่อน ๒-๓ ก้าว และหาโอหาสพูดคุยตกลงทำความเข้าใจกันแล้วก็จบ จะไม่เอาเรื่องนั้นมาพูดกันอีก แบ่งงานและหน้าที่รับผิดชอบให้ชัดเจน ไม่ก้าวก่ายหน้าที่ และให้เกียรติซึ่งกันและกัน

ข้อปฏิบัติที่คิดว่ายากที่สุด คือ กิเลสที่ติดมา นึกว่ามันหายไปจากเราแล้ว อยู่ๆมันก็โผล่ขึ้นมาอีก เช่น ความอ่อนไหวขี้สงสารและความใจร้อน

คติประจำใจ ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด คิดก่อนทำและรับผิดชอบหน้าที่ตนเองให้ดีที่สุด

เป้าหมายชีวิต อยากบรรลุธรรม เป็นลูกที่ดีของพ่อ(ท่าน) เป็นคนที่มีสุขภาพดี แข็งแรง

ข้อคิดข้อฝากให้หมู่กลุ่ม ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แม้เล็กแม้น้อยเราจะไม่หวั่นไหว เราต้องสร้างขวัญ และกำลังใจ ร่างกายของเราให้แข็งแรง พร้อมจะอยู่คู่กับศาสนาต่อไป อย่างไม่ย่อท้อต่อ ความยาก ลำบาก เราต้องรักและสามัคคีกันเหมือนพี่น้องช่วยเหลือ ซึ่งกันและกัน อย่าทำร้ายกันเลย จงเป็นลูก ที่ดีของพ่อ(ท่าน)กันเถอะ

- สารอโศก อันดับที่ ๒๘๐ เดือน กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘ -