วันก่อน มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งถามว่า ถามจริงๆ เถอะ เคยคิดอยากมีลูกกับเขาบ้างหรือเปล่า
อาจเป็นเพราะเห็นดิฉันหยอกเล่นกับเด็กบ่อยครั้งในช่วงนี้ แล้วตอนนั้น
ละครโทรทัศน์ก็กำลังมีบทบาทระหว่างแม่ลูก แต่เรื่องราวเป็นยังไงก็จำไม่ได้เสียแล้ว
ถ้าจะมีลูกโดยการแต่งงาน ไม่มีทางแน่สำหรับดิฉัน เหตุผลที่จะไม่แต่งงานมีเยอะ ไม่อยากพูด
เพราะมีคนเคยเตือนไว้ว่า อย่าท้าทายเรื่องแบบนี้ ประมาทไม่ได้
แล้วที่จริง แค่คิดว่าจะต้องอุทิศชีวิตดูแลลูกอย่างน้อยๆ ก็ ๒๐ กว่าปี ลูกถึงจะจบปริญญาตรี
แล้วถ้าเกิดอยากให้เรียนถึงปริญญาเอกอีกล่ะ ไม่ไหวแน่
ถ้าจะเลี้ยงแบบทิ้งๆ ขว้างๆ ก็เป็นไปไม่ได้
เพราะเหตุที่บางครั้งเคยคิดว่า ถ้าเรามีลูกจะเลี้ยงดูอย่างนั้นอย่างนี้ก็เมื่อเห็นคนเขาเลี้ยงลูก
หรือผู้ใหญ่บางคนดูแลเด็กผิดจากที่เราคิด
พูดง่ายๆ คือเชื่อมั่นตัวเองว่า สามารถเลี้ยงเด็กให้เป็นคนดีได้ ว่างั้นเถอะ
นี่เป็นความฝันที่ไม่ได้ตามหา ได้แต่คิดฝันเอา

ถัดมาอีกไม่กี่วัน เป็นวันจันทร์สิ้นเดือน คนที่ธนาคารเยอะมาก
แต่จำเป็นจริงๆ ต้องเข้าไปถอนเงิน เข้าแถวยาวเหยียด เมื่อยแสนเมื่อย
หลังครึ่งชั่วโมงผ่านไป ได้ยินเสียงเด็กร้องหิวน้ำ
ไม่รู้หรอกว่าแม่ลูกคู่นี้เข้าแถวรอมานานเท่าไรแล้ว แต่เด็กร้องอยู่หลายนาที
มองก็ไม่เห็นหรอก คนแน่นมาก
มาเห็นตัวเด็กก็เมื่อเจ้าหน้าที่ธนาคารเรียกลูกค้าที่พาเด็กมาให้ดำเนินการได้ก่อน
ไม่มีใครว่าอะไร ทุกคนเห็นใจเด็ก มองแกด้วยความเอ็นดู เป็นเด็กชายอายุราวๆ ๔-๕ ขวบ
ยังคงร้องหิวน้ำ เจ้าหน้าที่ก็เอาน้ำเปล่ามาให้แก้วหนึ่ง ดื่มน้ำเข้าไปพอบรรเทาความกระหายแล้ว
แกพูดขึ้นว่า ไม่ชอบน้ำเปล่า อยากกินน้ำแดง ผู้ใหญ่ที่มองดูอยู่พากันหัวเราะ...

สักครู่ธุระของแม่ก็เสร็จ แล้วก็คงจะพาลูกชายไปกินน้ำแดง
คุณผู้อ่านเดาได้ไหมคะว่า ตอนที่ลูกร้องหิวน้ำนั้น แม่พูดกับลูกว่าอย่างไร
และด้วยอาการอย่างไร ไม่ได้ดุว่าอะไรหรอกค่ะ แม่ได้แต่บอกให้เงียบ
อายเขาบ้าง พูดซ้ำซากอยู่แค่นี้แหละค่ะ ทำไมไม่อธิบายให้เด็กฟังล่ะคะว่า
คนเยอะมาก ลูกต้องรอหน่อยนะคะ แม่ก็เมื่อย แล้วก็หิวน้ำเหมือนกัน
หนูอดทนหน่อยนะคะ หนูยิ่งร้อง เสียงไปรบกวนคนอื่น
เราต้องเกรงใจคนอื่นบ้างนะลูก ฯลฯ สารพัดจะพูดได้เพื่อให้ลูกเข้าใจ
แม้ว่าแกจะยังไม่หยุดร้องเสียทีเดียว แต่ตอนที่แกฟังแม่พูด
แกก็ได้หยุดไปบางช่วง แล้วก็จะได้ฝึกหัดที่จะมีเหตุผล

นี่แหละค่ะ ความฝันที่ดิฉันตามหา อยากให้อยู่กันด้วยเหตุผล
ด้วยน้ำใจที่ประกอบด้วยเหตุผล และเหตุผลที่ประกอบด้วยความรัก
ฝันที่จะให้โลกนี้ไร้การใช้อำนาจบังคับทุกรูปแบบ...
ดิฉันจะตามหาความฝันเจอ ก็ต่อเมื่อทุกคนบังคับตัวเองได้
เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีคนมาบังคับเรา

(ดอกหญ้า อันดับที่ ๑๐๓ กันยา-ตุลา ๒๕๔๕)