วิถีเย็นใจ

การที่ใครติติง หากด้วยเจตนาเมตตา ก็เป็นบุญของเขา
เราควรโมทนา
หากด้วยจิตไม่ชอบใจ หมั่นไส้ถือสา ก็เป็นบาปของเขา
เราควรเมตตา
เมื่อยังมีชีวิตต้อง เผชิญความคิดเห็นที่แตกต่างและคนที่สวนทาง
เพียงเรารู้ชัดที่เราคิดเห็นเป็นไปเพื่อประโยชน์
และทางที่ก้าวไปมิใช่เพื่อตกต่ำ หรือทำใครเสียหายได้ โทษ
ยังต้องหวั่นไหวกังวลใดอีก
พึงรู้ให้แจ้งๆๆ กระทำให้จริงๆๆ กระทั่งจิตเราเบาสบาย
เห็นมิใช่หรือ บทเรียนมีมากในโลก ผู้ไม่เศร้าโศกไม่ปวกเปียกป้อแป้
จึงหยัดยืนอยู่อย่างผู้แน่ ประเสริฐ ประสบสำเร็จ
แล้วปวงชนไม่น้อยก็เห็นคล้อยตามเขา ชื่นชมเขา
เอาเขาเป็นแบบอย่าง

เมื่อโลกสอนให้เห็นเช่นนี้ ไฟในการทำดีต้องไม่โรยรา
ทุกถ้อยวาจาของคนไม่ชอบใจ ก็เก็บมาเป็นไฟสร้างสรร
ทำทุกคืนวันให้เปี่ยมคุณค่า แปรโจทย์ที่มีมาให้เป็นพลัง
ชีวิตนั้นเล็กน้อย ยึดถือหลงใหญ่หลงได้ดั่งใจอะไรนัก
แม้เรื่องราวแสนแปดล้านเก้าก็ประดุจจุดรา
ซ้ำผ่านมาเพื่อผ่านไป ต้องหวาดเกรงหวั่นกลัวอะไร
เพียงใจไม่เสียศูนย์ ยังจะมีอะไรให้สูญเสีย
เพียงยิ้มเย็นสงบอยู่ ทุกผู้แสดงอะไรใส่ก็ดูไป
ใครยังจะบ้ามาอวดซ่าทำร้ายทำลายทำบาปกับเราได้...
ทุกเรื่องต้องผ่านพ้น ทุกคนจะรู้ค่า เหล่านี้ด้วยเมตตา
และปัญญาที่เยือกเย็น

ปรารถนาดี จาก ส. ร้อยดาว

(ดอกหญ้า อันดับที่ ๑๐๓ กันยายน - ตุลาคม ๒๕๔๕)