ดิฉันได้ฟังรายการของท่านจันทร์ มีคน ที่เคยทำแท้งโทรมาถามว่า ควรจะทำอย่างไรดี ท่านแนะนำว่า ควรเล่าเรื่องให้คนอื่นๆ ฟัง เพื่อจะเป็นอุทาหรณ์สอนใจ ไม่ให้ทำความชั่วเช่นนั้นอีก ดิฉันจึงเขียน "คำสารภาพของคนบาป" ขึ้น เพื่ออย่างน้อย ก็เป็นการไถ่บาป ให้ตัวเองได้บ้าง ดิฉันไม่อยากให้ใครต้องมา เสียใจภายหลัง เหมือนดิฉัน เรื่องมีดังนี้..

เมื่อดิฉันเรียนจบมัธยมปลาย เข้าเรียนต่อในสถาบันการศึกษาแห่งหนึ่ง เข้าไปใหม่ๆ ดิฉันเป็นเด็กเรียบร้อย แต่งตัวถูกระเบียบ จนอาจารย์และเพื่อนๆ ชม แต่พอเรียนไป ๆ เนื่องจากเป็นคนที่มีรูปร่างหน้าตา ค่อนข้างดี จึงมีทั้งเพื่อนๆ และรุ่นพี่เข้ามาชอบ มากมายหลายคน แฟนคนแรก เป็นรุ่นพี่ หน้าตาน่ารัก คนหนึ่ง เราไปเที่ยวด้วยกันหลายครั้ง ในวันหยุด ความสัมพันธ์ไม่เกินเลยไปกว่า จับมือเท่านั้น จากนั้น เขาก็เรียนจบ และไปเรียนต่อที่อื่น ทำให้เหินห่างไป

ดิฉันเป็นเด็กต่างจังหวัด การที่ต้องจากพ่อแม่มาเรียนในเมือง เหมือนนกที่หลุดจากกรงขัง หลงลม จนกู่ไม่กลับ ดิฉันเริ่มทำตัวเหลวไหล แต่งตัวผิดระเบียบ มีแฟนใหม่ มีความสัมพันธ์กับผู้ชาย หลายคน แต่ก่อนนั้น ดิฉันไม่ได้รู้สึก รู้สาอะไรเลย ไม่เคยรู้สึกผิด ไม่เคยเห็นใจใคร จนกระทั่ง เข้าเรียนปี ๓ ดิฉันได้พบกับ ผู้ชายคนหนึ่ง ฐานะดี รูปร่างหน้าตาดี เราไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ กินข้าวด้วยกัน เกือบทุกมื้อ ดิฉันเริ่ม ไม่ค่อยสนใจเรียน คะแนนเริ่มตกต่ำ จนได้เกรด ไม่ถึง ๓ บางครั้ง ก็หนีเรียน ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เราสนิทสนม คลุกคลีกันมาก จนกระทั่งวันหนึ่ง ดิฉันก็ตกเป็นของเขา ต้องโทษความใจง่าย ของดิฉันเอง มีแฟนมาเยอะ ก็ไม่ถึงขนาดเสียตัวให้ใคร ตอนนั้นอายุ ๒๐ ปีแล้ว แต่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทางจิตวิญญาณ อายุขนาดนี้แล้ว เรียนมาก็มาก แต่ไม่รู้จักป้องกัน ปัญหาที่เกิดขึ้นตามมา คือดิฉันท้อง เวลาทำชั่ว ไม่คิดละอาย แต่พอผลแห่งความชั่วเกิดขึ้น ถึงได้คิดอาย ไม่อยากให้ใครรู้ พอสองเดือนกว่า มีอาการ ไม่สบาย (แพ้ท้อง) ไปตรวจที่โรงพยาบาล ถึงรู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ดิฉันกลุ้มใจมาก แฟนหายา ขับเลือด มาให้กิน ก็ไม่ได้ผล แฟนพาดิฉัน ไปฉีดน้ำเกลือเข้มข้น ๒ ครั้งก็ไม่ได้ผลอีก จนสุดท้าย เขาพาดิฉัน ไปที่คลินิก แห่งหนึ่ง ในกรุงเทพ (เพิ่งรู้ว่าคลินิกทำแท้งในเมืองใหญ่ๆ มีมากมาย ราวกับดอกเห็ด) ทำเสร็จแล้ว ดิฉันถึงได้รู้สึกเสียใจมาก แต่มันก็สายเกินไป ดิฉันรู้สึกผิด

ต่อมาเมื่อดิฉันขึ้นปีที่ ๔ ดิฉันก็ได้รับอุบัติเหตุทางรถยนต์ กระดูกสันหลังหัก (ดิฉันนับดูวันที่เกิดเหตุ ถ้าดิฉันไม่ทำลายลูก คงเป็นวันที่เขากำหนด คลอดพอดี) ดิฉันต้องเป็นคนพิการ เดินไม่ได้ตลอดชีวิต แฟนดิฉัน ซึ่งเป็นคนขับรถ ไม่บาดเจ็บอะไร ในคราวนั้น แต่หลังจากนั้น ๙ ปี เขาขับรถชน เสาไฟฟ้า คอหักตาย ดิฉันและแฟน เป็นเหมือนคำพูดที่ว่า "เมื่ออกุศลกรรม ให้ผล คนชั่วย่อมเศร้าหมอง" จากวันนั้น ถึงวันนี้ นานนักหนาแล้ว แม้รู้สึกผิด ก็ไม่อาจย้อนเวลา ไปแก้ไขได้ มันเป็นตราบาป ที่ไม่อาจลบเลือน วิบากกรรม ที่ดิฉันได้รับนั้น สาสมแล้ว ดิฉันขอชดใช้กรรม ขอหญิงสาวทั้งหลาย อย่าได้เอาอย่างดิฉันเลย

อีกเรื่องหนึ่ง ที่อยากขอเตือนหญิงสาวทั้งหลาย อันว่าผู้ชาย ย่อมอยากได้ผู้หญิง เป็นของธรรมดา ผู้ชาย ที่เป็นสุภาพบุรุษ ไม่อยากล่วงเกินผู้หญิงนั้น ในชีวิตจริงหาทำยายาก เพราะฉะนั้น อย่าไว้ใจใคร อย่าเปิด โอกาส ให้เขาและตัวเอง (เพราะอาจใจอ่อนได้) เพราะถ้าเขาได้เราแล้ว คุณค่าของเรา จะลดลงไป ทันที เพราะฉะนั้น หน้าที่ของผู้หญิง คือ รักนวลสงวนตัว ถ้าเราไม่รักตัวเอง แล้วจะให้ใครรัก อย่ารักคนอื่น มากกว่าตัวเอง เพราะถ้าพลาดท่า เสียทีไปแล้ว ปัญหาต่างๆ จะตามมาอีกมากมาย โดยเฉพาะ การทำแท้งนั้น บาปกรรมหนักมาก จะได้รับวิบากต่างๆ นานา อาจถึงขั้นเสียชีวิต หรือพิกลพิการ อย่างดิฉัน ทำมาหากินไม่ขึ้น เวรกรรมตามเร็ว และตามทันในชาตินี้ด้วย เพราะฉะนั้น อย่าทำเลย ยังมีทางออก อีกหลายวิธี หน่วยงานต่างๆ ที่คอยช่วยเหลือก็มี อย่าให้ต้องมาเสียใจภายหลัง เหมือนดิฉันเลย นะคะ

อานิสงส์จากการเขียนเรื่องนี้ หากพอเป็นบุญกุศลอยู่บ้าง ขออุทิศให้ลูกทั้งหมด โปรดอโหสิกรรม ให้แม่ด้วย

ด้วยรัก และปรารถนาดี ต่อหญิงสาวทั้งหลาย

- สตรีผู้หลงผิด -

(ดอกหญ้า ฉบับที่ ๑๐๔ พฤศจิกายน - ธันวาคม ๒๕๔๕ จำนวนพิมพ์ ๒๒,๐๐๐ เล่ม)