ได้ครับ (ได้ค่ะ)

โลกมนุษย์ โลกแห่งความวุ่นวาย โลกแห่งภยันตรายร้อยแปดทิศ
อยู่อย่างไรจึงจะรอดปลอดภัย มีความสุข ?
แม่ชีเทเรซาท่านให้ข้อคิด "คนน่าสงสารคือคนที่ไม่เคยรักใคร"
แปลจากอินเดียเป็นไทยหมายความว่า คนอาภัพคือคนที่ไม่เคยคิดจะบริการรับใช้ผู้อื่น
เพราะเหตุนี้บางคนจึงเป็นวัวงาน ขณะที่บางคนตีนไม่ติดดิน

"ได้ครับ (ได้ค่ะ)" เพราะค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน ก็งานใดเล่าจะมีคุณค่ายิ่งไปกว่างานช่วยเหลือ รับใช้ ผู้อื่น

ใครไม่ช่วยเรา ช่างเขา ขอให้เราตื่นตัวพร้อมรบ พร้อมรับใช้คนอื่นก็พอแล้ว
โลกนี้จึงมิใช่สัญญาต่างตอบแทน ตาต่อตา ฟันต่อฟัน
ชีวิต...มีแต่อภัย มีแต่อโหสิ ณ วันนี้ วันหน้า แม้ชาติไหนๆ

"ได้ครับ (ได้ค่ะ)" โลกแห่งความเร่าร้อน ศัตรูรอบด้าน เราจำเป็นต้องมีเกราะพิเศษ ไว้ป้องกัน ผองภัย และ หมู่มาร

พลังแห่งความดีจึงต้องผลิตทุกวัน ทุกเวลาที่มีโอกาส อย่าประมาท เอ้อระเหย
พลังนี้จะคุ้มครอง ดุจดังมีองค์เทพประจำตัวดูแล นี่แหละของจริง
ทำเลว...องค์มารท่านจะมาดูแทน !

"ได้ครับ (ได้ค่ะ)" อยู่คนเดียว ดีก็อย่างนั้นๆ อยู่สองคน การให้เกียรติเป็นเรื่องสำคัญ อยู่สามคนขึ้นไป การบริการรับใช้ คือหัวใจ คือคุณค่าของตัวเรา

หากชีวิตคือการเดินทางอันยาวไกล การสะสมเสบียงยิ่งเป็นสิ่งสำคัญ วัตถุทานมิใช่แค่ให้ข้าวของ แต่ยิ่ง ลึกซึ้งยิ่งใหญ่ และประหยัดสุดยอด คือ การพร้อมบริการรับใช้ผู้อื่น

"มีอะไรให้รับใช้" เป็นประโยคเสนอตัว แต่ถ้าหากเขาบุกเข้ามาใช้เรา จะยอมไหม?
"ทำให้หน่อยซิ ช่วยทำไอ้นี่นะ"
"ได้ครับ (ได้ค่ะ)"
ปากหนักอาจหมดอนาคต
ปากไวอาจหมดคุณค่า
รับปาก ใช่จะดูดาย ต้องขวนขวายเร่งแก้ไข
"ด่วนปฏิเสธ ด่วนตัดรอน" นับเป็นจิตวิทยาที่สอบตก เป็นการทำลายน้ำใจเพื่อนฝูง เพื่อนร่วมงาน ให้ย่อยยับ

เสน่ห์ของชีวิต พิชิตใจเขา "การรับปาก" นับเป็นเสน่ห์เหลือเชื่อ

ครั้งหนึ่งผู้หญิงชาวยิวปฏิเสธคำร้องขอของ ฮิตเลอร์ ตอนที่แกยังเป็นเด็กตัวเล็ก เพียงแค่อิ่ม ๑ มื้อ กลับหวงแหน หลายสิบปีต่อมา หญิงชาวยิวต้องเสียญาติมิตรของตัวเองไป ๖ ล้านคน !

"ได้ครับ (ได้ค่ะ)" มีเรื่องอะไรแบกรับไว้ก่อน อย่าด่วนปฏิเสธ คนเขาเอ่ยปาก ไยเราจึงตัดรอน

ทำเป็นคนไม่มีน้ำใจ ต่อไปเราจะไร้ราคา !
ทำไมขาดเพื่อน ? ทำไมเจ้านายไม่รัก ?
คำตอบคือตัวเรา ไม่ทำตัวง่าย ทำตัวมากปัญหา ทำตัวมีเงื่อนไข
ไม่ได้ กำลังกินข้าว ไม่ได้ เลยเวลาทำงานแล้ว ไม่ได้ เดี๋ยวฉันต้องนอนดึก ไม่ได้ เดี๋ยวฉัน... ฯลฯ
ผู้ให้ย่อมได้ ผู้ไม่ให้ย่อมไม่ได้
เมื่อไม่ยื่นดอกไม้ไป เมื่อใดเล่าจะได้ดอกไม้กลับคืน ?
เหนื่อยหน่อย แต่เป็นเสน่ห์ของชีวิต เป็นความสุขในภายภาคหน้า ไยจึงด่วนตัดรอน

การรับคำไหว้วาน นับเป็นกระบวนการให้เกียรติ อันยิ่งใหญ่แก่เขา
ความปรารถนาดี ความเป็นมิตร มิใช่ได้มาลอยๆ แต่เกิดจากการลงทุน... คือการให้คุณค่าเขาก่อน

ด่วนตัดรอน ผมไม่ว่าง ฉันเหนื่อย ฉันหิว ฯลฯ
เรื่องของใครก็ใหญ่สำหรับเขา สำคัญสำหรับเขา
ตื่นตัวต่อการร้องขอของผู้อื่น เป็นเสน่ห์ที่ต้องสะสม
ทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ยังต้องพึ่งพามิตรสหาย
อยากอยู่ในโลกคนเดียวอย่างเดียวดาย ก็จงปฏิเสธคำขอร้องคำไหว้วาน
แล้วจะรู้สัจธรรมว่า "นรกมีจริง"

"ทำหน่อยได้มั้ย?"
"ได้เลยครับ (ได้เลยค่ะ)"
ข้อสำคัญ รับปากแล้ว อย่าลืมทำให้สำเร็จ มิฉะนั้นแล้ว จะกลายเป็นนรกยกกำลังสอง !

คติก่อนจาก "อย่ากลัวตัวเองลำบาก"

(ดอกหญ้า อันดับที่ ๑๐๕ มกราคม - กุมภาพันธ์ ๒๕๔๖)