ฟังเขาพูดให้จบก่อน

แต่ละฉากชีวิต แต่ละเหตุการณ์
จะมีข้อสรุปให้ได้คิดเสมอ
แต่ข้อคิดทั้งหลาย
ล้วนเป็นข้อคิดเพื่อยุติสงคราม
คลี่คลายจากความขัดแย้ง

ทั้งนี้ "ตัวเรา" จะต้อง "ไม่เอาแต่ใจ"

เมื่อไม่เอาแต่ใจ ตัวตนอัตตาก็เล็กลง บรรยากาศ แห่งความตึงเครียด ก็จะผ่อนคลาย เด็ก-ผู้ใหญ่ ไม่ได้วัดกันที่อายุ แต่วัดกันที่ความเอาแต่ใจ

"สิทธารถ" ของเฮอร์แมน เฮสสะ พบความสำเร็จด้วยวิธีใช้ตัวช่วย "อดได้" "รอได้"

คนใจร้อนทำลายชีวิตตัวเองพังพินาศมานักต่อนัก "ฟังเขาพูดให้จบก่อน" ที่รุ่มร้อนก็ผ่อนคลาย
บางทีการซื้อเวลากับการให้โอกาสก็เป็นตัวเดียวกัน
ต่อเวลาอีกนิด ใจฝ่ายตรงข้ามจะได้เย็นลง
ให้เขาพูดให้หมด จะได้ไม่อึดอัด รำคาญ

"ฟังเขาพูดให้จบก่อน" จิตแพทย์ประสบความสำเร็จ ยังไม่ต้องทำอะไร เพียงแค่ฟังคนไข้พูดให้หมด

มีบางคนที่พอพูดจบ จิตใจก็จะผ่อนคลายเหมือนความอึดอัดได้เทออกมา เหมือนอยากจะอ้วก ก็ได้อ้วกสมใจ

"ฟังเขาพูดให้จบก่อน" เป็นการระงับอารมณ์ของเรา ใจเย็นอีกนิด อาจได้ข้อคิดใหม่ๆ

การสวนกลับโดยยังไม่จบกระแสความ นับเป็นการลบหลู่คู่สนทนาที่เลวร้ายที่สุด

มีแต่ไฟโทสะที่จะแผดเผากันและกัน

ฟังเขาพูดเท่ากับการให้เกียรติ

เท่ากับการแสดงความเคารพ

สิ่งเลวร้ายจะค่อยๆ หายไป

สงครามแห่งอารมณ์มักจะเกิดเพราะต่างฝ่ายต่างไม่อดทน รอคอยให้เขาพูดจบ

จริงอยู่ พูดไม่ได้เรื่อง

จริงอยู่ พูดไม่ตรงเป้า

แต่เราต่างหากที่เป็นนายพราน หากจะตอบโต้ ต้องรอให้เขาพูดจบ

เหมือนลูกธนูถึงที่หมาย ย่อมพอใจ ย่อม หมดแรงตอบโต้

"ฟังเขาพูดให้จบก่อน" เพราะหากเราสวนกลับ มันก็เหมือนเราจะเอาชนะ เหมือนเราไม่เข้าใจเขา

เหมือนเราไม่หวังดีกับเขา
อารมณ์คู่สนทนาจะยังค้างคาใจ เกิดการไม่ยอมรับ

การฟังฝ่ายตรงข้ามพูดให้หมดกระแสความจึงเป็นการเอาชนะศัตรู และสร้างมิตรได้อย่างน่ามหัศจรรย์

"ฟังเขาพูดให้จบก่อน" แม้เราจะรู้แล้ว ก็ใช่จะต้องแสดงภูมิ

ให้เขาได้แสดงบ้าง อย่าใจร้อนรีบแสดง ละครบนเวทียังต้องเล่นอีกนาน อย่ากลัวไม่ได้เล่น

การอดทน รอคอย ให้เขาพูดให้จบ นับเป็นความเมตตาที่คู่สนทนาพึงมีต่อกัน

การสวน-การเสียบ ไม่เหมาะหรอกที่จะพูดคุยกัน นั่นเอาไว้ใช้กับดีท็อกซ์จะเหมาะกว่า !

(ดอกหญ้า อันดับที่ ๑๐๗ พฤษภาคม - มิถุนายน ๒๕๔๖)