*** แรงบันดาลใจ
ก่อนเดินทางไปจำพรรษาที่ราชธานีอโศก มีรายการพิเศษที่ใต้ 'คลังเสียง' พุทธสถานสันติอโศก เมื่อค่ำวันพฤหัสบดีที่ ๑๐ กรกฎาคม ศกนี้ 'เอื้อไอฝน' พ่อท่านสมณะโพธิรักษ์สนทนากับลูก ๆ หลากวัยด้วยลีลาร่าเริงแจ่มใส ฝนไม่ตก บรรยากาศจึงเป็น 'เอื้อไอรัก' เป็นที่ทราบดีว่าท่านทำงานหนักเพื่อมนุษยชาติ แต่ยังคงความเป็นผู้มีอารมณ์ดีอยู่เสมอ หรือเพราะท่านมีอารมณ์ดีนั่นเอง ทำให้ทำงานหนักได้อย่างต่อเนื่อง

ในช่วงหนึ่งของรายการ พ่อท่านเอ่ยถึงสงกรานต์ ภาคโชคดี ที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขว่า ทางกระทรวงฯ มีนโยบายรณรงค์ "งดเหล้า เข้าพรรษา" ขอให้บริษัทฟ้าอภัยพิมพ์เอกสารเกี่ยวกับการนี้ถึง ๑ แสนชุด แต่ขอรับไปแจกประชาชนในวันเสาร์ที่ ๑๒ กรกฎาคม ซึ่งมีการจัดงานที่พุทธมณฑลก่อนสองหมื่นชุด

"ถ้าเราประกาศว่าขอให้งดเนื้อสัตว์ช่วงเข้าพรรษา อะไรจะเกิดขึ้น" พ่อท่านถาม

"คนขายหมูโวย" ฉันกระซิบกับเพื่อนที่นั่งข้างๆ

คำตอบคือ "พวกขายเนื้อสัตว์ก็มาฆ่าเราน่ะซิ"
ท่านสอนให้รู้จักประมาณในการทำความดี ในบรรยากาศ ที่เบิกบานในธรรม

เสาร์ที่ ๑๒ กรกฎาคม เอกสารสองหมื่นชุดถูกลำเลียงสู่พุทธมณฑล ด้วยความพร้อมใจของชาวอโศก สงกรานต์ ภาคโชคดี เดินท็อกแท็กถือโปสเตอร์ไปติดที่ผนังตึกบริเวณงาน ทุกครั้งที่พบกัน สงกรานต์มีความสุขกับการงานซึ่งปรากฏผ่านรอยยิ้ม

*** อธิษฐานจิตพิชิตทุกข์
เช้าวันจันทร์ที่ ๑๔ กรกฎาคม ฉันเก็บภาพความมีอารมณ์ดีของพ่อท่านและสงกรานต์มาเป็นกสิณ ตั้งจิตว่า 'ในพรรษานี้เราจะเป็นคนอารมณ์ดีในทุกสถานการณ์' เนื่องจากทุกข์ซ้ำซากกับความเจ้าอารมณ์ ของตัวเองซึ่งกัดกินทั้งผู้อื่นและเจ้าของ

พอตั้งจิตก็ได้ทำโจทย์ ในตอนสาย ฉันเดินข้ามถนนปากซอยสุขุมวิท ๗๑ อย่างรีบเร่ง เพื่อ ให้ทันรถเมล์สาย ๗๑ ซึ่งผ่านโค้งมา พอดี ฉันจะรีบไปยื่นวีซ่า ที่สถานทูตลาวให้ทันเวลาก่อนเที่ยง ฉันมีภารกิจต้องไปลาวเร็วๆนี้

"ปรี๊ด" เสียงนกหวีดจากตำรวจจราจรสนั่นหู 'ใครโดนซิวแล้ว' ฉันมักจะนึกว่า 'คนที่ผิดกฎไม่ใช่เรา' ตำรวจยืนกระจายกันบริเวณนั้นราว ๑๐ นาย ฉันหันหลังไปมองที่ต้นเสียง คนที่เป่านกหวีดชี้หน้าฉัน "ข้ามถนนตอนไฟเขียวได้ยังไง" ถูกของคุณตำรวจ ฉันไม่เถียงสักคำ ถ้าเป็นแต่ก่อนก็จะไปข้างๆ คูๆ ว่า 'ก็รถไม่มากจึงข้าม' แต่ตอนนี้ฉันยิ้มให้คุณตำรวจ ทุกนายด้วยทีท่าสำนึกผิด จึงรอดตัว

ในที่สุดฉันก็ถึงสถานทูตลาวก่อนเที่ยง รุดไปยืนที่เคาน์เตอร์ ยื่นใบขอรับวีซ่าที่กรอกรายละเอียดเรียบร้อย ฉันมีธุระหลายเรื่องที่ต้องจัดการในตอนบ่าย เจ้าหน้าที่ผู้ดำเนินการเรื่องนี้นั่งอ่าน หนังสือพิมพ์อย่างสบายใจทั้งๆ ที่เห็นฉันยืนอยู่ที่หน้า เคาน์เตอร์

'ช่างเขาเถอะ ไม่เป็นไร' ฉันยืนรออย่างสงบได้อย่างประหลาด เพราะอารมณ์เช่นนั้นในสถานการณ์แบบนี้แทบจะไม่เคยเกิดขึ้นแก่ฉันเลยในอดีต เพื่อนๆที่คุ้นเคยมักจะเย้าว่า 'ฉันเพาะศัตรูเก่งกว่าเพาะถั่วงอก'

เจ้าหน้าที่ลาวละจากหนังสือพิมพ์เดินมารับใบขอวีซ่าจากฉันอย่างเชื่องช้า ฉันยกมือไหว้ทักทายอย่างจริงจัง พฤติกรรมของฉันอยู่ในสายตาของเจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่งซึ่งอยู่ฝ่ายการเงิน

"ไปจ่ายเงินที่ช่องโน้น" เขาชี้ไปที่ฝ่ายการเงิน

"แต่ก่อนนั้นจ่ายเมื่อรับพาสปอร์ตแล้วไม่ใช่ หรือคะ"

"ต้องส่งเงินไปก่อนครับ" ฝ่ายการเงินพูดภาษาไทยชัดถ้อยชัดคำ

"ดิฉันมีเงินไม่พอค่ะ" ดิฉันตอบยิ้มแย้มอย่างไม่อาย

"สามร้อยบาทไม่มีหรือครับ"

"มีหกสิบบาทเองค่ะ" ฉันคิดว่าหากเขาจะคืนเอกสารมา แล้วต้องตั้งต้นในวันใหม่ก็ไม่เป็นไร

"ไม่เป็นไร ผมจัดการให้" ฝ่ายการเงินรวบเอกสารที่ไม่มีเงินค่าวีซ่าแนบไปด้วย เขาจะเอาเงินส่วนตัวจ่ายให้ก่อน หรือใช้วิธีการใดฉันไม่ทราบ แต่ทราบว่าคาถา 'ไม่เป็นไร' ที่ฉันท่องไว้ในใจ เมื่อพบ เจ้าหน้าที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ ขณะฉันยืนคอยที่เคาน์เตอร์นั้นได้ผล

*** พุทธวัจนะ
เช้าตรู่ ที่พุทธสถานสันติอโศก วันอาทิตย์ที่ ๒๐ กรกฎาคม ฉันมาจัดรายการวิทยุชุมชน ได้อ่านหนังสือชื่อ 'ชุมนุมพุทธวัจนะ พุทธภาษิตจากพระไตรปิฎกฉบับหลวง' เรียบเรียงโดย ธรรมวุฒิ มีพุทธพจน์ที่เกี่ยวกับ 'เมตตา' และโทษของความโกรธ ซึ่งขอคัดมาแบ่งปันกัน ดังนี้

เมตตา
...ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมตตาอันเป็นไปเพื่อความหลุดพ้นแห่งจิตนี้ อันบุคคลบำเพ็ญจนคุ้นแล้ว ทำให้มากแล้ว ทำให้มากคือชำนาญให้เป็นยวดยานของใจ ให้เป็นที่อยู่ของใจตั้งไว้เป็นนิจ อันบุคคลสั่งสมอบรมแล้ว บำเพ็ญดีแล้ว ย่อมมีอานิสงส์ ๑๑ ประการ
๑. หลับอยู่ก็เป็นสุขสบาย
๒. ตื่นขึ้นก็เป็นสุขสบาย
๓. ไม่ฝันร้าย
๔. เป็นที่รักของเหล่ามนุษย์ทั้งหลาย
๕. เป็นที่รักของเหล่าอมนุษย์ทั่วไป
๖. เทวดาย่อมคุ้มครองรักษา
๗. ไฟก็ดี ยาพิษก็ดี ศัสตราก็ดี ย่อมทำอันตรายไม่ได้
๘. จิตย่อมเป็นสมาธิได้รวดเร็ว
๙. ผิวหน้าย่อมผ่องใส
๑๐. เป็นผู้ไม่ลุ่มหลงทำกาลกิริยาตาย
๑๑. เมื่อยังไม่บรรลุคุณวิเศษอันยิ่งๆ ขึ้นไป ย่อมเป็นผู้เข้าถึงพรหมโลกแล

ข่มความโกรธเสียได้จึงไม่เศร้าโศก
ผู้ฆ่าความโกรธได้ย่อมอยู่เป็นสุข
- ฆาตสูตร

ความโกรธทำให้จิตกำเริบ
ภายหลังเมื่อความโกรธหายแล้ว
เข้าย่อมเดือดร้อนเหมือนถูกไฟใหม้
- โกธนาสูตร

ความโกรธย่อมฆ่ามารดาของตนได้
พึงดับความโกรธด้วยความข่มใจ
พึงดับความโกรธด้วยปัญญา
- โกธนาสูตร

ความโกรธย่อมทำความพินาศ
คนโกรธย่อมมีผิวพรรณไม่งาม
คนโกรธย่อมมีแต่ความทุกข์
คนโกรธย่อมมองไม่เห็นธรรมะ
ผู้ฝึกฝนตนเองแล้วย่อมละความโกรธได้
- โกธนาสูตร

โทษเสมอด้วยความโกรธไม่มี
จงชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธ
- ธรรมบท

ความโกรธเหมือนสนิมเหล็กในโลก
- อิสสระสูตร คนโกรธย่อมรู้ไม่ทันว่า ความโกรธนั้นเป็นภัย ที่เกิดขึ้นภายใน
- มลสูตร

๒๐ กรกฎาคม ๒๕๔๖