อาจารย์พริษฐ์ พงศ์พิทักษ์ เป็นอาจารย์ฝ่ายแนะแนวของโรงเรียนทุ่งสง และเป็น อาจารย์ ที่ปรึกษาของดิฉัน ท่านจะเป็นคนเตือน คอยสั่งสอนเราอยู่ตลอดเวลา จะแนะแนวทาง ที่ควรปฏิบัติ คอยย้ำอยู่เสมอว่าเราเป็นนักเรียน นักเรียนที่ดี ควรปฏิบัติตนอย่างไร เพื่อเข้าศึกษาต่อ ในระดับสูงขึ้นไป เราควรช่วยเพื่อนบางคน ที่ไม่เข้าใจด้านการเรียน อาจจะมี เพื่อนบางคน ไม่ค่อยชอบท่าน แต่ท่านเป็น แบบอย่างที่ดีมาก เป็นคนขยัน

อาจารย์ตื่นตั้งแต่ตี ๔ เพื่ออ่านหนังสือในสมัยท่านยังเรียนอยู่ แม้ตอนเป็นอาจารย์ก็ยัง ตื่นตี ๔ เพื่อทำน้ำเต้าหู้ ขายส่งในโรงเรียน ท่านลำบากมามาก จึงอยากให้ลูกศิษย์ สบาย อาจารย์ พยายามสั่งสอนพวกเราให้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีในอนาคต ดิฉันคิดว่า ความต้องการ ของผู้ที่เป็นอาจารย์ก็คือ ได้เห็นลูกศิษย์ของท่านประสบความสำเร็จ ในชีวิต ทั้งด้านการ ดำรงชีวิต และการงาน ท่านจะย้ำเสมอว่า คนเรานั้น เก่งอย่างเดียว ไม่พอ ต้องขยันด้วย ถือได้ว่า ท่านเป็นแบบอย่างให้ดิฉันได้
*** น.ส.อัจฉรา ชายใหม่

ครูในดวงใจคือ อาจารย์พริษฐ์ พงศ์พิทักษ์ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของดิฉัน และเป็น อาจารย์สอนวิชาแนะแนวโรงเรียน ทุ่งสง อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช ท่านเป็นครู ที่ดุมาก แรกๆ ดิฉันกลัวมาก เพราะเวลาพบอาจารย์ที่ปรึกษา ท่านก็บอก ให้อ่านหนังสือ ทำข้อสอบ สอนให้เพื่อนๆ ในห้องดูแลช่วยเหลือกัน และช่วยเหลือ อาจารย์ท่านอื่นๆ เมื่อมีโอกาส และจะว่าพวกเราว่าไม่ตั้งใจเรียน แค่นี้ ไม่เพียงพอหรอก กับการ เตรียมสอบ เข้ามหาวิทยาลัย สร้างความกดดันให้นักเรียนมาก ท่านบอกว่า ท่านยอม ที่จะให้นักเรียนเกลียด หรือไม่พอใจ เพราะที่สอนไปไม่ใช่เพื่อครู แต่เพื่อตัว นักเรียนเอง ท่านบอกว่าท่านไม่ได้ประโยชน์อะไรจากความสำเร็จของลูกศิษย์ แต่ท่านได้ทำหน้าที่ ของครูเต็มที่แล้ว ดิฉันรู้แล้วว่าความหวังของครูคือ อยากเห็นลูกศิษย์ได้ดี และเป็นคนดี เท่านี้ท่านก็พอใจแล้ว
*** น.ส.จิราภรณ์ บุญช่วย

ครูในดวงใจคือ อาจารย์บังอร ศรีเนตร อาจารย์สอนระดับมัธยมปลาย ที่โรงเรียน นครศรีลำดวนวิทยา ย่างก้าวแรกที่เข้าโรงเรียนนี้ มีความรู้สึกประหม่า อาย ทำอะไร ไม่ถูก มีเพื่อนใหม่ ต้องเจอกับครูอาจารย์หลายๆ คน ก็รู้สึกตื่นเต้น และดีใจ ที่ได้รู้จักเพื่อนๆ ที่มาจาก หมู่บ้านต่างๆ และที่สำคัญได้เรียนกับอาจารย์ ผู้สอน แต่ละวิชาด้วย โดยเฉพาะ อาจารย์บังอร ศรีเนตร ท่านสอนวิชาภาษาอังกฤษ ได้ดีมาก คือท่านจะอธิบายบ้าง ให้เราคิด เองบ้าง แทรกความบันเทิงไว้ด้วย เรียนแล้วไม่เครียด ให้ทำงานเป็นกลุ่ม เดี่ยว คู่ ยิ่งทำให้ เพื่อนๆ รู้จักกันและรักสามัคคี ท่านจะคอยชี้แนะ สิ่งต่างๆ เป็นผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชา อีกทั้ง ยังรัก และเอ็นดูเหมือนเราเป็นลูก ให้คำปรึกษา คอยช่วยเหลือ ดูอยู่ห่างๆ ด้วยความห่วงใย

นอกจากอาจารย์จะสอนเนื้อหาสาระวิชาเรียนแล้ว ยังสอนในแง่ของคุณธรรมจริยธรรม ชี้ให้เห็นถูกผิด บางครั้งท่านอาจจะดุหรือตีก็ตามที แต่นั่นก็เพื่อให้เรารู้ว่า ท่านเป็นห่วง เราจริงๆ อยากให้ลูกศิษย์ มีอนาคตที่สดใส มีที่เรียนดีๆ เรียนจบหางานทำ มีรายได้ สามารถช่วยเหลือ ตนเอง และจุนเจือครอบครัวได้ ความกตัญญูเป็นสิ่งสำคัญ ดิฉันรักและเคารพ อาจารย์มาก อยากให้ท่าน มีความสุข มีสุขภาพแข็งแรง โรคภัย ไม่เบียดเบียน ศิษย์จะทำหน้าที่ ของตน ให้ดีที่สุดค่ะ
*** ธิวารัตน์ กอนิสัย

ครูในดวงใจของผม ชื่อ อาจารย์จันทิรา เกตุโสระ ท่านเป็นครูสอนวิชาภาษา อังกฤษ ผมมาตั้งแต่ อยู่มัธยมศึกษาปีที่ ๑ สิ่งที่ผม ประทับใจเมื่อได้พบกับท่าน เป็นครั้งแรกคือ ความสนุกสนาน ยิ้มแย้ม ร่าเริง เป็นมิตรไมตรีกับทุกคน ท่านไม่เคยถือตัว

ในบางปีการศึกษาผมก็ไม่ได้เรียนกับท่าน แต่ท่านก็ยังคอยดูแลห่วงใย ไถ่ถามสารทุกข์ สุขดิบอยู่เรื่อยมา จนผมเรียนมัธยมปลาย ท่านก็ได้มาเป็นอาจารย์ ที่ปรึกษาของผม ผมดีใจมาก และก็ยังพบว่า ท่านยังเป็นคนเดิมเสมอต้นเสมอปลายตลอดมา ท่านคอยดูแล ให้คำปรึกษา ทุกปัญหาของทุกๆ คน ท่านยังมีอารมณ์ขัน ใจดี และเป็นคน ที่ดีมากๆ คนหนึ่งในใจผม จากมัธยมศึกษาปีที่ ๔, ๕ จนถึงมัธยมศึกษา ปีที่ ๖ (โรงเรียน ห้วยทับทันวิทยาคม) ท่านก็เป็นที่ปรึกษาที่ดีของผม ท่านเป็นคนที่ ให้คำปรึกษา ได้ทุกเรื่อง ทั้งด้านการเรียน และเรื่องส่วนตัว และเป็นคนหนึ่ง ที่ให้การสนับสนุน ให้ผม ได้มา ศึกษาต่อ ณ สถาบัน อันทรงเกียรติแห่งนี้
*** เสกสรรค์ โสภากุล

ครูคือผู้ให้ เป็นลำดับที่สองรองจากพ่อและแม่ นอกจากบุคคลในครอบครัว ที่คอย อบรม สั่งสอนเราแล้ว ก็ยังมีครูอาจารย์ที่ให้ความรู้ ให้คำแนะนำ สั่งสอนให้เป็นคนดี อาจารย์ ที่ข้าพเจ้าประทับใจ คือ อาจารย์ประเสริฐ รักพงษ์ ท่านเป็นอาจารย์ที่ โรงเรียนขุขันธ์ อ.ขุขันธ์ จ.ศรีสะเกษ แต่ท่านไม่ได้เป็นคนจังหวัดศรีสะเกษโดยกำเนิด อาจารย์ประเสริฐ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษา ของข้าพเจ้าตอนที่อยู่ชั้น มัธยมศึกษาปีที่ ๔ ท่านสอนวิชาเคมีด้วย เวลาข้าพเจ้า และเพื่อนๆ มีปัญหาก็จะปรึกษาท่าน ท่านให้คำ แนะนำและสั่งสอน เปรียบเสมือนว่า พวกเราเป็นลูกๆ ของท่านเอง เวลาที่ท่านมีงาน ข้าพเจ้าและเพื่อนๆ ก็มักอาสา ช่วยท่านทำอยู่เสมอ จนเหมือนกับว่าพวกเราเป็น ครอบครัวเดียวกัน ในวันสำคัญ ต่างๆ เช่น วันพ่อ วันขึ้นปีใหม่ ข้าพเจ้าและเพื่อนๆ ก็จะไปกราบท่าน และขอพรจากท่าน เพื่อเป็นสิริมงคล กับตัวเอง ท่านเป็นคนใจดี ชอบให้ความช่วยเหลือ นักเรียนที่ยากจน เป็นห่วงเป็นใย นักเรียนทุกคน และมัก จะถามอยู่เสมอว่า เป็นยังไงบ้าง การเรียนมีปัญหา อะไรบ้างรึเปล่า ข้าพเจ้าและ เพื่อนๆ ทุกคนประทับใจ และจะเก็บความทรงจำ ที่ดีไว้ ตลอดไป
*** น.ส.เกษณี รัตนา

ครูในดวงใจของผมคือ คุณครูระพีพัฒน์ สอนพูด เป็นครูประจำชั้นมัยธยม ปีที่ ๖/๒ คอยตักเตือน ดูแล เอาใจใส่อยู่ตลอดเวลา คอยถามว่า ใครไม่สบาย เป็นอะไร ใครมีปัญหา หรือถามแนวความคิดของแต่ละคน พูดคุยเกี่ยวกับปัญหาทางบ้าน ท่านเป็นครู ที่เป็นห่วงเราเสมอ และไม่เคยทิ้งเรา เวลาเข้าห้องที่ปรึกษา เราจะมี ความสุขมาก เพราะท่านจะคอยดูแลห่วงใยเสมอ ผมจึงขอยกย่องคุณครู ระพีพัฒน์ สอนพูด เป็นครูในดวงใจ
*** นายนราทัศน์ คันศร

ครูในดวงใจคือ ครูวิเศษณ์ นิ่มรัตนสิงห์ เป็นครูสอนพลศึกษาในโรงเรียน ครูจะให้ยืม ฟุตบอลไปเตะบ่อยๆ ยืมเมื่อไหร่ก็ได้เมื่อนั้น ครูสอนให้เราเป็นคนกล้า กล้าคิด กล้าทำ กล้าตัดสินใจ สอนให้เราเป็นคนมีความมั่นใจในตัวเอง คุยกับครูคนนี้แล้วรู้สึกว่า สนุกสนาน เฮฮาดี ครูใจดีด้วย
*** เอกชัย กมลเลิศ

คุณครูในดวงใจของดิฉันคือ อาจารย์ยินดี นิลปัทม์ สอนวิชาพระพุทธศาสนา อาจารย์เป็น แบบอย่าง ในการดำเนินชีวิตของดิฉัน เป็น อาจารย์ที่ปรึกษา ตอนดิฉันอยู่ มัธยมศึกษา ปีที่ ๕ ขณะนั้น ดิฉันรับหน้าที่ เป็นหัวหน้าห้อง จึงมีโอกาสประสานงาน กับอาจารย์บ่อยครั้ง ทำให้ดิฉัน ทราบถึง ความรู้สึกของอาจารย์ อาจารย์บอกว่า ทุกครั้งที่มีการสอน อาจารย์จะคิด จากบ้านว่า จะสอนเรื่องอะไร จะพูดเรื่องอะไร เพื่อให้นักเรียนมีส่วนร่วม เป็นไปอย่างสนุกสนาน ให้แง่คิดแล้วนักเรียนก็ไม่เหนื่อยด้วย การจะสอน เพื่อให้ทุกคน เข้าถึง จุดประสงค์ ยากนะ เพราะกลวิธีก็สำคัญ แล้วอาจารย์ ก็ยังติดต่อ ประสานงาน กับผู้ปกครอง นักเรียน ได้เป็นอย่างดี ใครมีปัญหาอะไรก็บอกอาจารย์ อาจเป็นเพราะ อาจารย์สอนวิชา พระพุทธศาสนา ด้วยกระมัง จึงทำให้นักเรียนกล้าพูดกับอาจารย์ แล้วแง่คิดที่อาจารย์สอน อาจารย์จะไม่บอกว่า เราควรทำอย่างนี้ ควรทำอย่างนั้น อาจารย์จะเสนอ แนวทาง ให้เลือก แล้วทุกคน ก็ต้องเลือกให้เหมาะสมกับตัวเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีมาก ที่อาจารย์ แนะนำ หนูคิดว่า คงมีหลายคนคิดเหมือนกัน
*** น.ส.พิชญาภรณ์ ปู่ดำ

คุณครูในดวงใจ อาจารย์ทัศนีย์ รัตนสกุลศักดิ์ โรงเรียนสภาราชินี จังหวัดตรัง อาจารย์สอน วิชาคณิตศาสตร์ของชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖ ซึ่งอาจารย์ท่านนี้ได้สอน ห้องข้าพเจ้าด้วย ประทับใจอาจารย์ ตรงที่อาจารย์จะเป็นกันเองกับ นักเรียนทุกคน มาก ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ อาจารย์ที่ปรึกษา แต่อาจารย์ก็มักจะเป็นคนที่ให้คำแนะนำ แก่ข้าพเจ้าบ่อยๆ ดูแลพวกเรา เหมือนลูก เวลาสอนก็จะเน้นให้นักเรียนเข้าใจจริงๆ และสนุก ไม่น่าเบื่อ อาจารย์สามารถ เปลี่ยนวิชาที่หลายๆ คนเบื่ออย่างคณิตศาสตร์ เป็นวิชาที่ชอบได้ อย่างไม่ยากเย็น อาจารย์ไม่เคยพูดขึ้นเสียงหรือดุด่าเลย แต่อาจารย์ จะพูดแบบคุยกัน เหมือนอาจารย์ เป็นแม่ของเรา ซึ่งนักเรียนทุกคนในห้อง ของข้าพเจ้า ก็ประทับใจ อาจารย์ เกือบจะทุกๆ ด้านเหมือนกัน

อาจารย์สุพร สินธพรัตนะ โรงเรียนสภาราชินี จังหวัดตรัง อาจารย์ท่านนี้ เป็นอาจารย์ สอนวิชาพลศึกษา ข้าพเจ้าได้มีโอกาสเรียนกับอาจารย์ ตอนมัธยมปีที่ ๓, ๕, ๖ อาจารย์พูดตรงๆ แรกๆ ข้าพเจ้า ก็ไม่ค่อยจะชอบอาจารย์สักเท่าไหร่ แต่ยิ่งได้เรียน กับอาจารย์ นานเข้า ก็รู้สึกว่าที่ อาจารย์พูดอะไรแรงๆ กับเราไปนั้น เพราะมีเจตนา ที่จะให้พวกเรา ทำเป็น เข้าใจ และอาจารย์จะดุเฉพาะเวลาอยู่ในห้องเรียน เท่านั้น นอกเวลาเรียน อาจารย์จะเป็นกันเอง กับนักเรียนมากๆ เป็นทั้งเพื่อน พี่ หรือแม้แต่ พ่อแม่ จากที่ได้เรียน กับอาจารย์มา ๓ ปี รู้สึกประทับใจมากและคิดว่า อาจารย์ จะอยู่ในใจ ตลอดไป
*** สุภาพร ธนะสังข์

คุณครูในดวงใจของข้าพเจ้าชื่อ อาจารย์ปาริสุทธิ์ มิตรกุล ท่านเป็นอาจารย์สอน ภาษาไทย และเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของข้าพเจ้า ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕ เพื่อนในห้อง รวมถึงตัวข้าพเจ้าเอง ต่างเรียกว่า "ท่านเป็นแม่พระของพวกเรา" ท่านเป็นครูที่ มักจะคอย ยื่นมือช่วยเหลือ พวกเราอยู่เสมอ อย่างเช่น งานกีฬาของโรงเรียน นักเรียน ต้องทำ อุปกรณ์กีฬากัน แต่ทางโรงเรียนไม่อนุญาต ให้ทำที่โรงเรียนเกิน ๑๖.๓๐ น. พวกเราต่าง นั่งคิดกันว่า จะแก้ปัญหาอย่างไรดี จนอาจารย์ท่านนี้เดินมาบอกว่า ถ้าไม่มีที่จะทำ อุปกรณ์ ไปบ้านครูก็ได้ คำพูดนี้ทำให้ทุกคน ต่างรู้สึกซาบซึ้ง เป็นอย่างมาก ถ้าไม่มีท่าน เราคงทำอุปกรณ์ ไม่ทันกำหนดแน่ๆ และเมื่อมีงานเทศกาล ต่างๆ ท่านจะบอกพวกเราว่า ไปกินข้าวบ้านครูนะ ครูจะเลี้ยงข้าว จนกระทั่งพวกเรา จบมัธยมศึกษา ปีที่ ๖ ซึ่งอาจารย์ ไม่ได้สอนพวกเราแล้ว ท่านยังมีน้ำใจเลี้ยงข้าว วันสุดท้ายของการสอบ ท่านเป็นคนที่ ยิ้มแย้มตลอด เป็นคนใจเย็น เมื่อเรามีปัญหา กับอาจารย์ท่านอื่น อาจารย์ปาริสุทธิ์ จะคอยไกล่เกลี่ย ให้ทุกครั้ง

จนถึงตอนนี้ข้าพเจ้าได้เข้าศึกษาต่อในจุฬาฯ ก็ยังไม่เคยลืม คุณครูท่านนี้ และคิดว่า จะกลับไปเยี่ยมท่าน อย่างเต็มภาคภูมิที่ลูกศิษย์คนนี้ได้ทำสำเร็จแล้ว
*** น.ส.ปิยะอร วิชัยดิษฐ

ข้าพเจ้ามีคุณครูที่ประทับใจอยู่หลายคน เริ่มตั้งแต่ชั้นประถมศึกษา ครูคนแรกคือ ครูสมยศ เทพรอด (โรงเรียนบ้านวังนางนวล) เป็นครูใหญ่ประจำโรงเรียน ตอนนั้น ครูมีไม่พอกับ จำนวนห้องเรียน ท่านต้องมาช่วยสอนหนังสือให้เด็กอนุบาล ประถมปีที่ ๑ และทำภารกิจ ต่างๆ ในฐานะ ครูใหญ่ไปพร้อมๆ กัน บางทีเด็กอนุบาลฉี่ราด ท่านก็ล้างก้นให้ เมื่อลูกศิษย์ คนใด มีปัญหา ไม่ว่าจะด้านใดๆ ก็สามารถมาหา ท่านได้เสมอ ท่านจะให้ความช่วยเหลือ

เมื่อได้เข้ามาเรียนที่โรงเรียนเบญจมเทพอุทิศ จังหวัดเพชรบุรี มีโอกาสได้รู้จัก คุณครู หลายท่าน ด้วยกัน ซึ่งคุณครูทุกคนก็มีความหวังดีต่อเราทั้งนั้น

ตอนอยู่มัธยมศึกษาปีที่ ๕ อาจารย์สุรีรัตน์ แต้เจริญผล เป็นอาจารย์ประจำชั้น เป็นคน ใจดีมาก ช่วยเหลือลูกศิษย์ทุกเรื่อง ช่วง มัธยมศึกษาปีที่ ๖ ท่านให้ดิฉันไปเรียนพิเศษ วิชาเคมี ซึ่งท่านสอนอยู่ โดยไม่คิดเงิน และให้ทุนการศึกษาแก่น้องชายของดิฉัน

อาจารย์บัญญัติ พิพัฒนพานิช เป็นอาจารย์สอนวิชาชีววิทยา ท่านเป็นอาจารย์ที่ใจดี สอนเนื้อหา อย่างละเอียด ถ้าไม่เข้าใจสามารถถามได้ตลอด ย้ำแล้วย้ำอีก เพื่อให้ ลูกศิษย์ จำได้ และท่านก็ได้ให้ ทุนการศึกษาแก่ดิฉัน เป็นกำลังใจในการเรียน

เมื่ออยู่มัธยมศึกษาปีที่ ๖ อาจารย์อรุณนี ยังอยู่ดี เป็นอาจารย์ประจำชั้น ท่านเป็นคน ใจดีมาก ท่านสอนฟิสิกส์ ท่านจะแนะนำดูแลปัญหาทุกข์สุขทุกเรื่อง ของนักเรียน เมื่อนักเรียนคนใด ประสบความสำเร็จ ท่านก็ดีใจ เมื่อยังทำไม่ได้ท่านก็ให้กำลังใจ ไม่บ่น ไม่ว่า ให้ความช่วยเหลือ ทุกๆ เรื่องที่ท่านช่วยได้

อาจารย์ท่านสุดท้ายก็คือ อาจารย์อัจฉรา ทองดี เป็นอาจารย์สอนภาษาไทย เป็นผู้ที่ แนะนำ ให้ดิฉันสมัครโควต้าจุฬาฯ-ชนบท ให้คำแนะนำ ดีๆ ต่างๆ ในการสอบเข้า มหาวิทยาลัย ติดต่อตาม เรื่องต่างๆ ให้นักเรียนทุกคน ไม่บ่นไม่ว่า หวังเพียงว่า นักเรียนของท่าน ประสบความสำเร็จ มีจิตวิญญาณของความเป็นครู ดิฉันประทับใจมาก

คุณครูทุกท่าน มีบุญคุณต่อดิฉันมาก คิดถึงคุณครูเสมอค่ะ
*** ศิริพร แสงมณี

ตลอดระยะเวลาแห่งการศึกษาเล่าเรียน ข้าพเจ้าประทับใจอาจารย์ผู้สอนวิชาฟิสิกส์ ในระดับ ชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ท่านชื่ออาจารย์ประจันทน์ หว่างสกุล ในช่วงที่ มีโอกาส เรียนกับท่าน ท่านแสดงให้เห็นถึงความตั้งใจจริง ที่จะให้ลูกศิษย์ทุกคน รับเอาความรู้จากท่าน ให้มากที่สุด หากมีปัญหาหรือข้อสงสัย ทั้งทางด้านวิชาการ หรือ ทางด้านจิตใจ ก็สามารถพูดคุยได้ ตลอดเวลา ข้าพเจ้าก็เป็นบุคคลหนึ่ง ที่ได้มีโอกาส สัมผัส ณ จุดนั้น

ข้าพเจ้าจะเรียนพิเศษกับท่านทุกเย็นเป็นเวลาประมาณ ๒ ชั่วโมง หลังจากเพื่อน นักเรียนคนอื่น กลับกันหมดแล้ว ข้าพเจ้าก็จะถามข้อสงสัยและวิธีการเรียนที่ดี ท่านแนะนำว่า การเรียน ให้ได้ดีนั้น ไม่เพียงแต่เรามีสติปัญญาที่ดี ต้องมีความขยัน ที่จะใฝ่รู้ ใฝ่เรียน พยายามหา แรงจูงใจในการเรียน เช่น การนึกถึงอนาคต ในภายภาคหน้า การทำให้ความหวัง ของพ่อแม่เป็นความจริง นำคำตำหนิหรือ ดูถูกของคนอื่น มาเป็นพลังที่จะก้าวหน้า ไปสู่ความสำเร็จ หลังจากนั้นเป็นต้นมา ข้าพเจ้าก็สามารถเรียนได้เกรดสูงขึ้น เกือบทุกวิชา ตอนเย็น อาจารย์จะสอน เทคนิค การเรียนที่ดี สอนทุกๆ ช่วงที่ว่าง โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย แม้กระทั่ง เวลามาเข้าเวร ที่โรงเรียน ท่านก็จะบอกว่า หากมีข้อสงสัย ก็มาถามได้ ในช่วงเวลากลางคืน

หากไม่มีอาจารย์ท่านนี้ ข้าพเจ้าก็อาจจะต้องดิ้นรนเรียนหนังสือ อยู่นอกมหาวิทยาลัย ขาดโอกาส ที่จะพัฒนาตนเอง เพื่อก้าวไปสู่อนาคตที่สดใส
*** วิทยา สุทธิวงศ์

ครูในดวงใจของข้าพเจ้าคือพ่อกับแม่ ท่านอบรมสั่งสอนเรามา ให้การเลี้ยงดู เป็นอย่างดี สอนให้เราได้ดิบได้ดี สอนทำกับข้าว สอนเรื่องการคบเพื่อน และอย่างอื่น อีกมากมาย ส่วนครูที่อบรมสั่งสอนวิชาความรู้ที่เป็นครูในดวงใจของข้าพเจ้า คือ อาจารย์ เสริมศักดิ์ สุขสุชะโน เป็นอาจารย์ฝ่ายปกครองที่โรงเรียน กาญจนาภิเษก วิทยาลัย สุพรรณบุรี ข้าพเจ้า ได้รู้จักกับท่าน ตั้งแต่ข้าพเจ้าเรียนอยู่ประถมศึกษาปีที่ ๕ ท่านชวน ให้ข้าพเจ้า ไปสมัครเรียน ที่โรงเรียน กาญจนาฯ พอข้าพเจ้าจบประถมศึกษา ปีที่ ๖ ข้าพเจ้าก็ได้เข้าไปเรียน ที่โรงเรียนกาญจนาฯ อาจารย์ใส่ใจนักเรียนทุกคน คอยติดตามดูพฤติกรรม ของนักเรียน อาจารย์ชอบทำโทษ โดยให้นักเรียนถางหญ้า ที่สำคัญให้นำกล้วย มาปลูกที่โรงเรียน และอาจารย์ ก็อธิบายความสำคัญของกล้วย ว่าทุกส่วนสามารถนำไปใช้ ประโยชน์ได้ แถมยังมีข้อคิด ให้เสมอ

ก่อนข้าพเจ้าจะจบ ข้าพเจ้าไปกราบลาอาจารย์ ข้าพเจ้าได้รับพรจากอาจารย์ อาจารย์บอก ให้ตั้งใจเรียน แล้วให้กลับไปที่โรงเรียนบ้าง ข้าพเจ้าตั้งใจว่า ถ้าข้าพเจ้า มีโอกาส ก็จะกลับไป ขอบคุณอาจารย์
*** ปวีณา พิกุลทอง