- สุวลี -

อย่าเห็นแก่ตัว

ถ้อยคำวันนี้อาจซ้ำกับเมื่อหลายปีก่อน แต่มีมุมมองแปลกหลากหลายมากขึ้น ตามวันเวลาแห่งประสบการณ์ ตามระยะทางที่เป็นปฏิภาคผกผัน กับการใกล้หลุม !

"อย่าเห็นแก่ตัว" รู้แล้วน่ะ แต่รู้จริงสักแค่ไหน !

พจนานุกรมของความดียังผิดแผก จึงต้องบัญญัติเป็นเอกฉันท์ร่วมกัน

เอาเหล้าเข้าตลาดหุ้น บาปแค่ไหน ไม่อยากคิด คิดแต่ว่าตัวเลขเศรษฐกิจพุ่งกระฉูด

"อย่าเห็นแก่ตัว" หมายถึงคิดถึงคนอื่น มองให้ไกล อย่าคิดแค่ผลประโยชน์ของตัวเอง ของกลุ่มตน

"อย่าเห็นแก่ตัว" มีหลายระดับ จากแคบไปสู่กว้าง จากตัวเองไปสู่ครอบครัว สู่ญาติมิตร สู่บริษัทตัวเอง สู่หมู่บ้านตัวเอง สู่จังหวัดตัวเอง สู่สังคมตัวเอง

คนบางคนคับแคบเฉพาะตน ไม่ สนใจครอบครัว

คนบางคนครอบครัวดี แต่ไม่ดูดำดูดีกับชีวิตผู้อื่น

คนบางคนสนใจชีวิตผู้อื่น แต่เฉพาะเชื้อชาติตัวเอง

ความเห็นแก่ตัว ประดุจรั้วล้อมรอบ ตีกรอบแบ่งชั้น

เป้าหมายมนุษย์ ทำลายรั้วขวางกั้นให้หมดสิ้น

"อย่าเห็นแก่ตัว" หลักศาสนาบัญญัติขั้นตอนแห่งการลดละ

เริ่มจากอบายมุข กามคุณ โลกธรรม ๘

เปลือกแห่งความหยาบกระด้างจะค่อยๆ หลุดลอก เมื่อสิ่งสกปรกหมดไป ความสะอาดย่อมอุบัติเป็นอัตโนมัติ

เมื่อเอาความเห็นแก่ตัวออก ความไม่เป็นแก่ตัวก็จะเกิดเอง

"อย่าเห็นแก่ตัว" เจาะเปลือกเข้าหาแก่น ก็ผลประโยชน์ตัวเองนั่นแหละที่ต้อง สละ-ทานออกไป

สิ่งที่ควรได้-ควรมี ขอสละสิทธิ์ได้ไหม !

ในโลกแห่งการแก่งแย่ง ผู้ยืนอยู่ ไม่วิ่งเข้าไปแก่งแย่ง ไม่กระวนกระวาย นี่ต่างหาก...ยอดคน !

พุทธภาษิตอันยิ่งใหญ่ "แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร" จะมีสักกี่คนที่รู้ความหมาย?

ชีวิต...ไม่จำเป็นต้องได้อย่างเขา ก็มีความสุข

จิตที่ไม่โลภ จิตที่ไม่โกรธ คือความร่มเย็นของชีวิต

ชีวิตคืออะไร ถ้ามิใช่เป้าหมายเพื่อไม่เห็นแก่ตัว

การเรียนรู้ การตรวจสอบทุกกิจกรรม จึงเป็นสิ่งที่ต้องหมั่นตรวจตรา หาให้พบ

ถือศีลแทบตาย แต่เมื่อเป็นสักแต่ว่าถือโดยไม่รู้เจตนารมณ์ของศีลแต่ละข้อ

ยิ่งถือศีล กลับจะยิ่งถือสา หลงใหญ่หลงโต

ยิ่งถือศีล กลับจะยิ่งเห็นแก่ตัว

เป้าหมายของศีล แท้จริงเป็นตบะอันยิ่งที่จะเผาตัวตนให้อ่อนโยน ให้เป็นคนไม่เห็นแก่ตัว

คนถือศีลที่ยังเห็นแก่ตัวเหมือนเดิม ก็เพราะขาดปัญญา สักแต่ถือตามประเพณี ก็แค่นั้น

"อย่าเห็นแก่ตัว" ชีวิตคือการสะสมความดี

ชีวิตคือการฝึกเป็นผู้ให้

ชีวิตบางคนถือศีล แต่ไม่เคยเสียสละ กลับเป็นเรื่องน่าเศร้า

"อย่าเห็นแก่ตัว" ประดุจคาถานำทางชีวิต เป็นดาวเหนือประจำตัวที่มีไว้ป้องกันการหลงทาง

เหตุนี้แหละ ยิ่งปฏิบัติธรรม ยิ่งเห็นแก่ตัว จึงมิใช่เรื่องแปลก

"อย่าเห็นแก่ตัว" ผลประโยชน์ตัวเองหยุดไว้ก่อน ทำประโยชน์ท่านให้มากเข้าไว้

วันคืนผันผ่าน เรื่องจริงผ่านจอ คงบางคนกลับวุ่นวายแต่เรื่องกินอยู่หลับนอนของตัวเอง

ไม่เคยถอยในเรื่องผลประโยชน์

ไม่เคยยอมถ้าตัวเองจะเสีย

ใครค้นหาความเห็นแก่ตัวพบโอกาส เจริญก้าวหน้าทั้งทางโลกทางธรรมย่อมเป็นจริง