๑. อ่านหนังสือดอกหญ้าแล้วนำมาปฏิบัติธรรมสามารถบรรลุมรรคผลได้หรือไม่

๒. บางครั้งผมกวาดบ้าน มีมดมาก เวลาเรากวาด (ผมกวาดบ้านถูบ้าน ถูเฉพาะ ห้องนอนวันเว้นวัน) ไปมีมดรวมอยู่กับเศษฝุ่นผงดินในบ้าน รู้สึกไม่สบายใจเลยเวลากวาด ถูบ้าน ต้องใช้ความระมัดระวังมาก กรุณาช่วยแนะนำวิธีเพิ่มเติมด้วยว่าจะหลีกเลี่ยงหรือทำอย่างไรให้ดีกว่านี้
* เชวง นรสาร /สุราษฎร์ธานี

- ๑. ถ้าปฏิบัติถูกต้องเหมาะสมกับพื้นจริตของตนเอง ด้วยอิทธิบาทเต็มที่ ก็จะบรรลุได้ตามลำดับขั้น

๒. พยายามป้องกันไม่ให้มดขึ้น เช่น ไม่ทิ้งอาหารเอาไว้ ถ้ามีซากสัตว์เล็กๆ ตายในห้อง ให้รีบกวาดทิ้ง เพราะมัน จะเป็นอาหารของมด ถ้าป้องกันเต็มที่แล้ว มดยังมาอาศัย ก็ค่อยๆ กวาดแล้วกันค่ะ

ปัจจุบันนี้กำลังพยายามไม่โกรธ ไม่โมโหและพยายามไม่ตามใจตัวเอง ยากมากเลยค่ะ ชนะความโกรธ กับชนะใจตนเองนี่ค่ะ

เคยอ่านจากคนที่เขียนมาถาม ก็พยายามทดลอง ทำหลายๆ วิธี แต่ก็สำเร็จบ้างไม่สำเร็จบ้าง
* เพ็ญศรี วรชัยยุทธ / ชลบุรี

- พยายามทำต่อไปนะคะ อย่าท้อถอย ถ้าทำได้ง่ายๆ ทุกคนก็เป็นพระอรหันต์กันหมดแล้วสิคะ แล้วเราก็คง จะไม่ซาบซึ้งถึงพระปัญญาธิคุณการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า

ทำอย่างไรถ้ามีผัสสะมากมาย แล้วเราจะวางเฉยได้ โดยที่ไม่รู้สึกโมโห ตัวเองเป็นคนใจร้อน ทำอย่างไรถึงจะใจเย็นขึ้น
* วารุณี บุญมาศ /อำนาจเจริญ

- เจริญเมตตาค่ะ ใครทำอะไรผิดพลาดไป ก็คิดเสียว่าเขาคงไม่รู้ เขามีปัญญาแค่นั้น คนเราก็ทำได้เท่าที่รู้ หรือเท่าที่มีกำลังเท่านั้นแหละค่ะ หัดเข้าใจคนอื่นให้มากๆ ดิฉันเองยังคิดอย่างนี้ไม่ค่อยได้หรอกค่ะ เวลา บอกตัวเองอย่างนี้ ก็ค้านตัวเองอีกว่า เรื่องแค่นี้ทำไมจะไม่รู้ ดิฉันต้องคิดถึงครูบาอาจารย์ ที่ท่านให้อภัยเรา ตลอดเวลา เมตตาสั่งสอนซ้ำแล้วซ้ำอีก เราก็ยังทำผิดนั่นๆ นี่ๆ อยู่เรื่อยๆ ท่านยังไม่โกรธเราเลย

๑. ดิฉันเป็นคนใจร้อน ทำอย่างไรถึงจะเป็นคนใจเย็นได้คะ
๒. ดิฉันเป็นคนไม่ค่อยกล้าพูด ทำอย่างไรถึงจะกล้าพูดได้คะ
* จันทร์น้อย แผลงศร /สุโขทัย

- ๑. ตอบเพิ่มเติมจากที่ตอบคุณวารุณีนะคะว่า คนเรามีประสบการณ์ ความรู้ ความสามารถ ความถนัด สติปัญญา ไม่เท่ากัน ต้องให้โอกาสคนอื่นพัฒนาตนเองค่ะ อดทน รอคอย ให้อภัย เหมือนพ่อแม่ รอคอย การเจริญเติบโตของลูก เหมือนเกษตรกรรอคอยต้นไม้ออกดอกออกผล ปล่อยสิ่งๆ ต่างให้เป็นไป ตามธรรมชาติ บ้าง อย่าไปเที่ยวกำหนดกฎเกณฑ์อย่างนั้นอย่างนี้ แล้วก็คอยกำกับให้ทุกอย่าง เป็นไปตาม ที่กำหนดไว้ อย่างนี้ไม่มีใครมีความสุขหรอกค่ะ

ถ้าจะฝึกให้ใจเย็น วิธีง่ายๆ ก็คือหัดเดินไปไหนมาไหน แทนการนั่งรถ ลดการใช้โทรศัพท์มือถือ ก่อนจะโทรศัพท์ ถึงใคร ถามตัวเองเสียก่อนว่า จำเป็นไหม ถ้าไม่โทรศัพท์จะเกิดผลเสียอะไรหรือเปล่า รอให้ถึงเวลา เลิกงานค่อยโทรฯ จะได้ไหม เรื่องอื่นๆ ก็เหมือนกัน ก่อนจะทำ ให้ตริตรองเสียก่อน ถ่วงเวลา ตัวเอง จะได้รอบคอบและใจเย็น

๒. ถ้าไม่พูดแล้วไม่เสียหาย ไม่ต้องพูดก็ดีแล้วนะคะ หากจำเป็นต้องพูด แต่ไม่กล้าพูด ก็ต้องตรวจสอบ ตัวเองว่า ทำไมไม่กล้าพูด อาจจะไม่คุ้นกับผู้ฟัง มีความรู้ไม่มากพอ ยังมีเรื่องไม่ดีปิดบังซ่อนเร้นอยู่ วิธีแก้ไข ก็คือปรับปรุงบุคลิกของตนเอง ให้เป็นคนยิ้มแย้มแจ่มใส มีมนุษยสัมพันธ์ หัดทักทายผู้คน เปิดใจกว้าง รับฟัง ความเห็นผู้อื่น ติดตามข่าวสาร แสวงหาความรู้อยู่เสมอ และรักษาศีลให้เคร่งครัด ผู้มีศีล จะแกล้วกล้า อาจหาญในที่ประชุมชน

ทำอย่างไรจึงจะทำให้ตัวเองฝ่าฟันคนรอบข้าง ซึ่งมาผจญภัยให้ผ่านได้ตลอด
* ดวงเดือน อินทรศร /ร้อยเอ็ด

- เข้าใจว่า คุณดวงเดือนกำลังมีปัญหากับคนรอบข้าง ทำอย่างไรจึงจะแก้ปัญหาได้ ต้องพิจารณาปัญหา ให้ชัดเจน ด้วยใจเป็นธรรม ถ้าคุณดวงเดือนเป็นต้นเหตุแห่งปัญหา คุณก็ต้องปรับปรุงตนเอง แต่ถ้าปัญหา เกิดจากคนรอบข้าง ก็ต้องประมาณว่า พอจะพูดกันตรงไปตรงมาได้ไหม ถ้าไม่ได้ พูดแล้วน่าจะเกิดผลเสีย มากกว่าผลดี ก็ไม่ต้องพูด อดทนลูกเดียว ทำอย่างที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า พึงชนะคนชั่วด้วยความดี พึงชนะคนตระหนี่ด้วยการให้ ดิฉันต่ออีกหน่อยว่า พึงชนะคนร้ายด้วยเมตตา

ในปัจจุบันภาระงานค่อนข้างเยอะ ทำให้มีเวลาทบทวนกิจกรรมต่างๆ ในแต่ละวันน้อยลง จะนั่งทบทวน กิจกรรม แต่ละวัน ตอนไหนดีคะ
* เยาวเรศ ดีคง /อุบลราชธานี

- ก่อนนอนค่ะ หรือไม่ก็ตอนพักรับประทานอาหาร

บางครั้งเราพยายามทำความดีแล้ว ทำไมมันถึงได้ทำยากนักก็ไม่รู้นะคะ เช่น พยายามตื่นนอนเช้า มาทำ กับข้าว ไม่อยากให้แม่ที่แก่ชราแล้วต้องตื่นมา ทำได้แค่ ๑ อาทิตย์เท่านั้น ตัวเองก็กลับมาเป็น เหมือนเดิม อีกแล้ว อย่างนี้จะทำอย่างไรดีคะ
* วัชรีภรณ์ วางท่า /ลำปาง

- เริ่มต้นใหม่ค่ะ คนเราจะล้มกี่ครั้งก็ได้ ข้อสำคัญล้มแล้วต้องรีบลุกค่ะ

๑. เมื่อปฏิบัติอยู่ดีๆ มีผู้หญิงมารบกวน(ใจ) เราจะสามารถคุมใจไม่ให้หักเหหรือให้จิตใจไม่หวั่นไหวเลย พอเป็นไปได้ไหมครับ

๒. ตอนนี้ผมพยายามปฏิบัติอยู่ หลงอยู่หลายอย่าง กินน้อยนอนพอดีตื่นเช้า แต่เมื่อใดที่ผมนอนดึก ตื่นเช้าผมจะเพลีย และอีกอย่างหนึ่งคือนอนไวตื่นเช้า ก็ยังเพลีย อยู่ จะมีวิธีทำให้ไม่ง่วงเลยได้ไหมครับ
* ผองพุทธ พองจันทร์ /ตาก

- ๑. ได้ แค่ผู้หญิงคนเดียว คุณยังปล่อยให้มีอิทธิพลเหนือคุณได้ คนอื่นๆ เรื่องอื่นๆ สำคัญกว่านี้ มิทำให้คุณกลายเป็นทาสหรือ

๒. นอนให้พอเพียงแก่ความต้องการ ของร่างกาย ควบคุมอาหาร งดอาหารหวาน มัน ของทอด กินผัก ผลไม้ให้มาก ออกกำลังกาย ทำให้ร่างกายสดชื่น กระตือรือร้น กระฉับกระเฉง

ทำไมดิฉันไม่มีจิตพิศวาสสามีเลย แม้อยู่กันมา ๗ ปีแล้ว รู้สึกผิดต่อเขามาก เขาไม่ชอบอ่านหนังสือ ดิฉัน พูดเรื่องดีชั่ว เรื่องธรรมะ เขาก็ไม่ค่อยฟัง เหมือนใจเขาไม่ยอมรับ (เขาถือศาสนาคริสต์) จะทำอย่างไร เขาไม่ดีอยู่เรื่องเดียว ชอบเอาเล็กเอาน้อยกับทุกคน เช่น เพื่อนถูกหวยก็เอาส่วนแบ่งด้วย เพื่อนฝากซื้อของ ก็คิดเกินราคา เป็นต้น อันนี้ดิฉันก็เป็นแต่น้อยกว่าหน่อย และกำลังพยายามเลิกให้ได้ และบอกให้เขา เลิกด้วย โดยยกเรื่องเวรกรรมมาพูด ไม่รู้เขาจะทำตาม หรือเปล่า
* สมาชิก /สมุทรปราการ

- ถ้าไม่มีจิตพิศวาส แต่อยู่ด้วยเมตตาต่อกัน มีเหตุผลในการกระทำแต่ละอย่าง สามารถปรับตัวเข้าหา กันได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ช่วยกันนำพาไปสู่ดี แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วกระมัง

ตอนนี้ผมกำลังประสบปัญหาการปฏิบัติธรรมไม่สมบูรณ์ คือที่บ้านแม่บุญธรรมมีหมาหลายตัว ต้องคอย ให้ข้าวให้น้ำ อาหารที่ให้มักจะเป็นเนื้อสัตว์ ผมทานมังสวิรัติอยู่แล้ว ศีลผมขาดทุกวัน ผมจะแก้ปัญหา ได้อย่างไร เพราะสุขภาพของแม่บุญธรรมก็ไม่ค่อยดี ผมจึงอาสาเป็นคนทำแทน ช่วยกรุณาให้ข้อ
ชี้แนะ ด้วยครับ
* ผองพุทธ พวงจันทร์ / ตาก

- ลองพูดกับคุณแม่ดูได้ไหมคะว่า แบ่งหมาให้คนอื่นที่ชอบเลี้ยงได้ไหม เอาไปมอบให้สถานรับเลี้ยงสัตว์ ได้ไหม อาจจะยังไม่ได้ในทันที ค่อยๆ อธิบายให้คุณแม่ฟังวันละเล็กวันละน้อยว่า การทำบุญกับ พระผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบได้บุญกว่าการทำบุญกับคนดีที่ไม่ใช่พระ ทำบุญกับคนดี ได้บุญกว่า การทำบุญ กับคนชั่ว การทำบุญกับคนทั่วไปได้บุญกว่าการทำบุญกับสัตว์ ยังมีคนที่อดอยากยากจน อีกมาก ที่ต้องการ ความช่วยเหลือ เราน่าจะเอาเงินที่ใช้ซื้ออาหารเลี้ยงสัตว์ไปเลี้ยงเด็กกำพร้าหรือ คนแก่ที่ถูก ทอดทิ้ง น่าจะดีกว่า

ถ้าคุณแม่ยังไม่เปลี่ยนความคิด คุณลองหาคนอื่นทำหน้าที่แทนได้ไหม ถ้าหาไม่ได้ คุณก็ต้องทำหน้าที่ต่อไป ถึงตอนนั้น ก็ต้องฝึกวางใจ เราพยายามเต็มที่แล้ว อย่าไปทุกข์กับมัน ทำใจยอมรับความจริงให้ได้

ปัญหาการปฏิบัติธรรม มีอุปสรรคมากมาย โดยแรงกระทบแรงบ้างอ่อนบ้าง แต่ยังแน่วแน่และมั่นคงอยู่ ทำอย่างไร ถึงจะบรรลุธรรม ได้สำเร็จ
* ด.ต.สมนึก พวงพันธ์ /ชัยภูมิ

- บาลีว่า พหุลีกัมมัง ทำให้มาก

อยากเป็นพระอรหันต์จะปฏิบัติอย่างไร
* อธิปกร ทองสาย /ศรีสะเกษ

- ตามบาลีที่ได้ยินพระท่านท่องกันมานานนักหนาแล้วก็คือ สีเลน นิพพุติง ยันติ แปลว่า บุคคลย่อมถึง นิพพาน ได้ด้วยศีล

จำเป็นไหม คนจะหลุดพ้นต้องไปอยู่วัดเท่านั้น
* ชายชมภู วงศ์จินดา /นครปฐม

- ไม่จำเป็น แต่ว่าสิ่งแวดล้อมก็มีส่วนเอื้อหรือเป็นอุปการะแก่การปฏิบัติธรรม อรรถกถา (คัมภีร์ที่อาจารย์ รุ่นหลังอธิบาย ธรรมะในพระไตรปิฎก) เรียกว่า สัปปายะ ๗ คือ ความสะดวกสบายในเรื่องที่อยู่อาศัย (อาวาส) สถานที่แวดล้อม (โคจร) การพูดคุยสนทนาธรรม (ภัสสะ) บุคคลหรือเพื่อนผู้ร่วมปฏิบัติธรรม (ปุคคล) อาหาร (โภชนะ) ดินฟ้าอากาศ (อุตุ)และอิริยาบถ (อิริยาปถะ)

มีวิธีปฏิบัติทำสมาธิอย่างไรจิตใจจึงสงบดี ขอให้อธิบายวิธีง่ายๆ แต่ให้มั่นคงตลอดไป
* แสวง วณณะจู /อุบลราชธานี

- ตามหลักสัมมาอาริยมรรคองค์ ๘ สัมมาสมาธิเกิดจากสัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ และสัมมาสติ ถ้าเรามีความเห็นที่ถูกตรง มีความดำรินึกคิด การพูดจา การกระทำ การประกอบอาชีพ ความเพียรพยายาม และการระลึกรู้ตัวในทางที่ล้วนเป็นกุศล เราก็จะมีสมาธิ จิตใจเราก็จะสงบมั่นคงตลอดไป

๑. มีปัญหามาก ท้อแท้ เวลาคนอื่นมีปัญหามาให้เราช่วย แต่เวลาตัวเรามีปัญหา รู้สึกว้าเหว่เหมือน อยู่คนเดียว ในโลก แก้โดยไม่ยึดมั่นถือมั่นได้ไหมคะ

๒. การบริจาคร่างกายให้โรงพยาบาลหลังเสียชีวิต เพื่อให้นักศึกษาแพทย์ได้ศึกษาดีอย่างไร

๓. ทำไมศาสนาพุทธจึงมีศาสนาเนื้องอกเกิดขึ้นมากมาย นำผู้ปฏิบัติไปสู่ความงมงาย ทำให้ศาสนาพุทธ เสื่อม จะแก้ไขอย่างไร
* เอมอร เถกิงเกียรติกุล / ตรัง

- ๑. ได้ค่ะ ใจไม่ยึดมั่นถือมั่น แต่ปัญหาต้องค่อยๆ แก้ไขไปด้วยนะคะ ไม่ใช่ปล่อยวางแบบไม่รับผิดชอบ

๒. นักศึกษาแพทย์จะได้เรียนรู้วิธีการที่จะรักษาชีวิตผู้อื่นต่อไป เป็นบุญเป็นกุศลอย่างหนึ่ง

๓. คนเรามีสติปัญญาและกำลังจิตอ่อนลงจนไม่สามารถปฏิบัติตามคำสอนที่แท้จริงของพระพุทธองค์ ถ้าอยากช่วยรักษาพระศาสนา ก็ต้องพยายามปฏิบัติตนตามคำสอนของพระองค์

ปัญหาคือสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง เป็นไข้ออดๆแอดๆ เพราะแพ้อากาศ ปรับตัวไม่ทันจึงเป็นไข้ ทำงานหน้าที่ ไม่ค่อยได้ จึงทำงานหาเงินเองไม่ได้ จะไปไหนมาไหน จึงไม่มีเงินค่ารถไปในที่ต้องการไป อดนอนไม่ค่อยได้ ถ้าอดนอน ก็ออกอาการเวียนหัวปวดหัว เพลีย ไม่มีแรงทำงาน ถ้าฝืนทำงานก็เสียทันที ความจำไม่ค่อยดี หลงลืมเก่ง ใจร้อน ทำใจให้เย็นเป็นประโยชน์เพราะตามใจไม่ค่อยทันเลย ใจตอนนี้มีการแยก และอยากไป อยู่สองทาง ที่ยังตัดสินใจไม่ได้ไม่รู้จะทำ ยังไงดีคือ (๑) เข้าร่วมหมู่กลุ่มมิตรดีแต่กลัวตัวเองจะทำได้ ไม่ดีพอ กลัวทำให้ชื่อเสียงของสถานที่อยู่ด้วยเสียหาย (๒) ทำกสิกรรมไร้สารพิษอยู่บ้าน อันไหนจะดีคะ
* ดวงพร พลาชัย /มหาสารคาม

- คุณดวงพรต้องประมาณองค์ประกอบของตนเองให้ดี ทางไหนเหมาะสม แก่กำลังของตนเอง ก็เลือกทางนั้น ดี ทั้งสองทาง

มีปัญหาเกี่ยวกับชอบสอนคน คือ พอฟังเรื่องราวจากเขา เกี่ยวกับปัญหาเพื่อนร่วมงาน ก็มักจะต้องกล่าว แนะนำเสมอ และจะมองดูเขาว่าพอใจหรือไม่ ขณะนี้ได้คำตอบแล้วว่าควรแก้ไขตัวเองอย่างไรจากคอลัมน์ "รอบบ้านรอบตัว"
* ภานุวัฒน์ เอี่ยมเจริญ /กรุงเทพฯ

- แก้ไขแล้ว ได้ผลอย่างไร เล่าสู่ฟังบ้างนะคะ

เนื่องจากเป็นคนติดดี (ลดลงไปบ้างแล้ว) และอยากทำความดีมากๆ เมื่อไม่ได้ทำ สมองฟุ้งซ่าน กลัวอกุศลจิต จะเกิด เลยเบื่อมากกับรูป+นามตนนี้ แต่เมื่อจิตสงบด้วยสมาธิ เหตุสัปปายะก็แล้วแต่ จะตัดสินใจ ทำกุศลได้ฉับพลัน ปราศจากความลังเล แต่เป็นคนติดสบายด้วย (ลดลงไปบ้างแล้ว) เงื่อนไข เลยมากขึ้น จึงจำเป็นต้องเลือกงานที่ชอบและไปนอกบ้านบ่อยหน่อย และหันมาอ่านหนังสือธรรมะ ฟังธรรม สนทนาธรรมแทน รู้สึกขาด กัลยาณมิตรไม่ได้เลยจริงๆ เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตนี้ ช่วยเตือนสติ จากสิ่งที่เคยรู้ เคยจำ แต่ลืมหลงไปชั่วคราว
* สุดาทิพย์ อังวัฒนพานิช / นนทบุรี

- จับตรงที่ว่า อยากทำความดีมากๆ เป็นคนติดสบาย แล้วก็ต้องเลือกงานที่ชอบ ดิฉันว่าสองประการหลัง จะเป็นอุปสรรค ขัดขวางไม่ให้ทำดีได้มากนะคะ พระพุทธเจ้าทรงสอนว่า ตั้งตนอยู่บนความสบาย อกุศลธรรมเจริญ ตั้งตนบนความลำบาก กุศลธรรมเจริญ หัดทำงาน (อันเป็นกุศลกรรม) ที่ไม่ชอบดูบ้าง เป็นไร ขัดใจตัวเองวันละเล็กละน้อย หัวใจจะได้สดใสแวววาวขึ้นเรื่อยๆ

๑. เราจะอยู่กับเพื่อนร่วมชาติและเพื่อนร่วมโลก ให้มีความสุขได้อย่างไร?
๒. ปฏิบัติธรรมแบบไหนได้บุญและกุศลมากที่สุด
๓. การสวดมนต์ทุกวันได้อานิสงส์ มากน้อยเท่าไหร่?
* บุญยงค์ ฤาตสัมพันธ์ /น่าน

- ๑. เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เมตตาคนอื่นให้มาก
๒. ปฏิบัติมรรค ๘ ให้จริง
๓. ได้ฝึกจิตให้สงบโดยจดจ่ออยู่กับบทสวดมนต์ ซึ่งมีเนื้อหาเป็นธรรมะ นอกจากจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน ไปเรื่องอื่นแล้ว ยังช่วยให้จิตใจได้ซับซาบ สิ่งดีงามด้วย

มักมีปัญหากับคนใกล้ตัว เช่น คนในครอบครัว คือมักมีจิตถือสาและไม่ค่อยให้อภัย โดยเฉพาะอารมณ์โกรธ ยังมีอยู่มาก กับคนใกล้ชิด แต่กับญาติธรรมและคนทั่วไปไม่ค่อยมีปัญหา
* พัฒน์ธร โทไวยะ / ลำปาง

- คนใกล้ชิดเรามีความดีงามน้อยกว่าคนอื่นหรือคะ ถึงได้โกรธนักหนา

จับ ดักสัตว์ที่อยู่ในเขตบ้านไปปล่อยที่อื่น เป็นบาปหรือบุญ หรือผิดถูกอย่างไร
* เอื้อม ทองแส้ม /สุรินทร์

- ขึ้นอยู่กับเจตนาค่ะ แล้วก็ผลที่ เกิดขึ้น เช่นว่า สัตว์ตายหรือเปล่า ถ้าอยู่ในเขตบ้านเรา น้ำ หญ้าอาจไม่พอ ต้องช่วยให้มันไปหากินที่อื่น อย่างนี้ก็เป็นบุญ แต่ถ้าย้ายมันไปแล้วเป็นเหตุให้มันต้องตาย อย่างนี้ก็บาป

เวลาอยู่คนเดียว มักปล่อยเวลาให้หมดไปโดยเปล่าประโยชน์ เช่น กินจุบจิบทั้งวัน นอนเล่น ฟังเพลง หมดเวลา ไปวันๆ ความเพียรหย่อนยาน
* น้องนุช จรรยาเอก / กทม.

- เสียดายเวลาแทนจริงๆ เลยค่ะ เอาอย่างนี้ไหมคะ วันไหนไม่มีอะไรทำ ช่วยเดินทางไปวัดหน่อยเถอะ มีงาน ให้ช่วยทำเยอะเลย ตั้งแต่กวาดลานวัด เก็บขยะ ล้างภาชนะ เก็บเล่มหนังสือ ส่งหนังสือให้สมาชิก พิมพ์งาน แล้วก็งานอื่นๆ อีกจิปาถะ จะได้ทำตนให้เป็นประโยชน์ สร้างบุญกุศลให้ตนเอง

ปฏิบัติศีลห้า กินมังสวิรัติถูกต่อต้านมากจากทางโลก ต้องอดทนมาก แต่เดี๋ยวนี้ ไม่ฆ่าสัตว์และ กินเจเขี่ย เป็นบางครั้ง
* บัณฑิต ประกาย / พะเยา

- ฝึกแรกๆ ก็อย่างนี้แหละค่ะ ถ้าเรามั่นคง ต่อไปคนอื่นก็มั่นใจค่ะ

อยากรับประทานอาหารมังสวิรัติ แต่หาซื้อยากมาก
* ศรีพรรณ จีรประภาพันธ์ / กทม.

- หัดทำเองดีกว่าค่ะ มีตำราอาหารมังสวิรัติขายตามร้านหนังสือทั่วไปเยอะแยะ แต่ถ้าไม่มีเวลาจริงๆ เข้าร้านอาหารร้านไหน ก็ทำเป็น สั่งเขาได้ เพียงแต่ว่าต้องไม่ใช่เวลาอาหารตามปกติ เพราะเขาขายดี เขาไม่มีเวลาทำให้เรา ทุกวันนี้ ดิฉันไปไหน ไม่เคยอดเลยค่ะ ขออย่าสั่งอาหารที่ทำ ยุ่งยากนักก็แล้วกัน ผัดผักรวมง่ายที่สุดค่ะ บอกเขาว่าใช้น้ำมันพืช ซึ่งส่วนใหญ่เขาก็ใช้กันอยู่แล้ว แล้วก็ใส่ซีอิ๊วแทนน้ำปลา ถ้าเขาไม่มีซีอิ๊ว ใส่เกลือแทนก็ได้ ไม่ใส่เนื้อสัตว์ทุกชนิด ไม่ใส่ผงชูรส แค่นี้เอง ได้กินแน่นอน แรกๆ ก็คงรู้สึกยาก ลำบากหน่อย เป็นแบบฝึกหัดตั้งตนบนความลำบากค่ะ จิตใจจะได้เข้มแข็ง พอผ่านบทพิสูจน์ ทดสอบจิตใจนี้ไปได้ เรื่องกินก็จะไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป คุณจะได้ทำโจทย์ที่ยากขึ้น พัฒนาตนเอง ได้มากขึ้น

ดิฉันเองทำอาหารไม่เป็นนะคะ ตอนที่รับประทานอาหารมังสวิรัติใหม่ๆ เมื่อ ๒๐ กว่าปีก่อน ตอนนั้น ยังไม่ได้ มาอยู่วัด ยังเรียนหนังสืออยู่ ดิฉันต้มจืดผักกินอย่างเดียวทุกวันเลยค่ะ เดี๋ยวนี้ใครๆ ก็รู้จักอาหาร มังสวิรัติ ดิฉันแค่บอกเขาอย่างที่บอกข้างต้นน่ะค่ะ ถ้าเขามีเวลา ก็บอกอย่างที่จะบอกคุณทิพวัลย์ (คำถามต่อไป) ทุกคนก็ทำให้ได้ อร่อยเชียวแหละ

การรับประทานอาหารมังสวิรัติ สมาชิกในบ้านรับประทานอาหารต่างๆกัน บางครั้งความประหยัดในรายจ่าย ก็เป็นเจเขี่ย เลยไม่บริสุทธิ์
* ทิพวัลย์ เฉลียวศิลป์ / สุรินทร์

- อาหารมังสวิรัติบริสุทธิ์นี่แหละค่ะ ประหยัดกว่า คุณลองหัดทำสิคะ วันละอย่างเดียว ทำอาหารชนิดเดียว กับอาหารทั่วไปนี่แหละ เพียงแต่ใส่เต้าหู้หรือเห็ดแทนเนื้อสัตว์ ใส่ซีอิ๊วแทนน้ำปลา ทุกคนก็กินกับคุณได้ ราคาถูกกว่าด้วย

อาหารมังสวิรัติกับอาหารเจในเทศกาลกินเจของคนจีนต่างกับตรงไหน
* ถมลักษณ์ สุภาวงศ์วณิช /นครปฐม

- มังสวิรัติเพียงแต่งดเว้นอาหารเนื้อสัตว์ทุกชนิด ส่วนไข่และนมนั้นแล้วแต่แต่ละคนจะถือปฏิบัติ แต่อาหารเจ นอกจากงดเว้นเนื้อสัตว์แล้ว ยังงดเว้นผักที่มีกลิ่นฉุน ๕ อย่าง ได้แก่ กุยช่าย กระเทียม หอมหลักเกียว และใบยาสูบ

อยากขอคำแนะนำวิธีสอนเด็กให้สนใจและเข้าใจธรรมในพุทธศาสนา
* ฉลวย มาตวรรณ /เชียงใหม่

- ประการแรกคือผู้ใหญ่ปฏิบัติตามคำสอนในพุทธศาสนาจนเป็นชีวิตประจำวัน คือ ไม่เบียดเบียนร่างกาย และ จิตใจทั้งคนและสัตว์ ไม่ถือเอาของที่คนอื่นไม่ได้ให้ ไม่แย่งชิงของรักของหวงของผู้อื่น ไม่กล่าว มิจฉาวาจา ๔ คือ คำเท็จ คำหยาบ คำส่อเสียด และคำเพ้อเจ้อเหลวไหล และไม่มัวเมาในอบายมุข ๖ คือ ดื่มน้ำเมา เล่นการพนัน เที่ยวกลางคืน ดูการละเล่น คบคนชั่วเป็นมิตร และเกียจคร้าน การปฏิบัติดังกล่าว นอกจากจะทำให้ชีวิตมีความสุขขึ้นแล้ว ยังเป็นตัวอย่างที่ดีให้เด็กได้ซับซาบเองโดยธรรมชาติ

พฤติกรรมของคนอื่น เหตุการณ์ จากข่าว จากละคร เราก็เอามาสอนเด็กได้ ว่าพฤติกรรมอย่างไรดี หรือไม่ดี เพราะอะไร ปฏิบัติแล้วก่อให้เกิดผลเสียต่อชีวิตอย่างไร

อีกอย่างหนึ่งที่ควรทำคือให้เด็กฝึกหัดตั้งใจทำความดีในช่วงระยะเวลาหนึ่ง เพื่อฝึกให้เด็กเป็นคนมีเมตตา รู้จักแบ่งปัน เสียสละของรักของหวงของตน กล่าวถ้อยคำจริง สุภาพ และมีสาระ และใช้ชีวิตอย่างมีสติ สัมปชัญญะ เช่น ช่วยคุณแม่ล้างจานทุกวันเป็นเวลา ๑ อาทิตย์ จะพูดมีหางเสียงทุกครั้งเป็นเวลา ๓ วัน จะอ่านหนังสือเรียนทุกวัน วันละ ๑ ชั่วโมง เป็นเวลา ๑ เดือน เป็นต้น ขอย้ำว่าให้เด็กคิดเองนะคะ ว่าอยาก จะทำอะไร การกระทำจะได้เกิดจากจิตใจของเขาเองจริงๆ และเขาจะได้ฝึกประมาณตนเองได้ด้วยว่า พอจะทำอะไรได้

ถ้าเขาทำได้ ก็มีรางวัลให้ เช่น ให้หนังสือดีๆ ที่เด็กชอบ ทำอาหารพิเศษตามที่เด็กชอบ หรือพาไปเที่ยว สถานที่ ที่เหมาะสมแก่เด็ก เช่น สวนสัตว์ สวนสาธารณะ พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ โดยให้เด็กเป็นคนเลือก สถานที่ ที่จะไป

รางวัลที่ให้ต้องพิจารณาให้เหมาะสม กับความยากง่ายของสิ่งที่ทำและระยะเวลา ที่ทำด้วย

ถ้าเด็กทำได้ไม่ครบตามที่ตั้งใจไว้ ก็ชมเชยเขาที่ทำได้มาตั้ง ๒ วันแล้ว ขาดอีกวันเดียวเอง ให้กำลังใจเขา ให้ทำให้ครบ

การติดยึด ผูกมัดกับสิ่งต่างๆเป็นทุกข์อย่างยิ่ง หากใจสงบ ไม่ฟุ้งซ่าน ปล่อยวางได้ จะสุขมาก-การเบียดเบียนผู้อื่น ย่อมทุกข์กว่า
* ฉัตรมณี จันทวงษ์ / ราชบุรี

- ตอนนี้ติดยึดผูกพันใครหรืออะไรอยู่หรือเปล่าเอ่ย ถ้ารู้ว่าทุกข์ก็ปลดปล่อยตัวเองเถอะค่ะ อย่าเบียดเบียน ตนเองอยู่เลย

เป็นคนมองโลกละเอียดมากเกินไป จึงทำให้เกิดความเกลียด เช่น ปัญหาการเปลี่ยนแปลงสังคมที่เจริญเร็วเกินไปซึ่งทำใจไม่ได้กับเรื่องเหล่านี้คือ

๑. สถาบันครอบครัวเปลี่ยนไป
๒. เด็กนักเรียนพูดยาก ขาดความรับผิดชอบ
๓. การศึกษาไม่มีคุณภาพ ครูขาดจิตสำนึก ทำแต่ผลงานตัวเอง
๔. ขยะนับวันจะมากขึ้นทุกวัน หีบห่ออาหาร-ขนมราคา ๒-๓ บาท ก็กลายเป็นขยะที่ไม่ย่อยสลาย
* ประเทือง พัฒนโชติ / ร้อยเอ็ด

- อะไรที่เกินความสามารถของเรา ก็ต้องวางใจกระมัง เอากำลังกายกำลังใจ มาทำสิ่งที่ตนเองทำได้ ให้เต็มที่ดีกว่ามัวแต่ไปโกรธไปเกลียด ก็ทำร้ายจิตใจตัวเองเปล่าๆ เมื่อไม่กี่วันนี้ ดิฉันก็ได้รับคำสอน จากครูบา อาจารย์แบบนี้แหละค่ะ เลยได้เอามาบอกต่อ

๑. ทำไมการทำงานของเจ้าหน้าที่ไม่ว่าจะเป็นข้าราชการ เป็นหมอ เป็นพยาบาล จะต้องใช้เส้นสาย เพื่อการทำงาน คนที่ทำงานจริงๆ ต้องโดนไล่ออกเพราะพูดจาให้ร้ายกัน ทั้งๆ ที่เรื่องไม่จริง

๒. มีคนแกล้งในการทำสวน เรื่องที่ดิน ซึ่งเจ้าของที่ขายให้แล้ว แต่หลานเจ้าของที่จะเอาที่ คือห่วงสมบัติ จะเอาเอง คอยแกล้งคนที่มาทำสวน ตัดต้นไม้ เก็บลูกอ่อนทิ้งบ้าง ทำทุกวิธีที่จะไม่ให้ใครทำที่ดินตรงนั้น คนนั้น เขาเป็นคนอย่างไร
* ปาริชาต สุดแสง /ราชบุรี

- ๑. เพราะขาดความเมตตาต่อกัน มีอคติ เห็นแก่พวกพ้องมากกว่าความ ถูกต้อง ทุกคนก็เป็นอย่างนี้ ทั้งนั้นแหละ ไม่ใช่แต่ข้าราชการ ข้อสำคัญเราต้องระวังตน อย่าเป็นอย่างนั้นด้วยอีกคน

๒. เขาก็หวงสมบัติของเขาอย่างที่คุณว่านั่นแหละ แก้ไขได้ด้วยการ "เอาดีเข้าต่อกร" มีผลหมากรากไม้อะไร ก็เอาไปฝากเขาบ้าง มีอะไรพอช่วยเหลือได้ ก็ช่วยกันบ้าง ถ้าเขามีลูก ก็เล่นกับลูกเขา สอนหนังสือให้ บรรยากาศอาจดีขึ้น

๑. บุคคลที่พูดจายกย่องตนเองว่าการพูดการกระทำตนเองเป็นเลิศ กรุณาช่วยวิจารณ์ด้วย
๒. คนไม่ตรงต่อเวลาจะหาวิธีแก้ไขชี้แนะอย่างไรจึงจะรู้ว่าไม่ดี
๓. การรับประทานอาหารร่วมกัน คัดเลือกแต่ของดีมาวางไว้ตรงหน้าตนเอง จะมีความเหมาะสม หรือไม่ เพียงใด
๔. การเปรียบเทียบของคนโบราณที่ว่ากลองดังเองเป็นกลองจัญไร มีความหมายว่าอย่างไร
* สุรสิทธิ์ เสาวโมกข์ /เพชรบูรณ์

- ๑. วิจารณ์ไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกค่ะ
๒. ก็บอกเขาตรงๆ ว่า ไม่มีใครชอบรอใคร เวลาเป็นของมีค่า คนที่ไม่เห็นค่าของเวลา แสดงว่าเป็นคนไม่มีค่า
๓. เราเองอย่าทำ แต่ถ้าคนอื่นทำ คิด เสียว่า ดีแล้ว เราจะได้ไม่ต้องบริการตักให้เขา
๔. ดิฉันไม่เคยได้ยินนะคะ แต่เข้าใจ ว่าหมายถึงคนแบบที่คุณพูดถึงในข้อที่ ๑ น่ะค่ะ ว่าแต่คุณรู้แล้ว แกล้งถามหรือเปล่าเนี่ย

มีคำแนะนำอย่างไรบ้าง สำหรับผู้บริหาร ที่หลงหัวโขนที่สวมอยู่ คิดว่าตัวเองเป็นใหญ่ ขอคำแนะนำ แต่ไม่ฟัง คิดว่าความคิดของตัวเองถูกต้อง แล้วจะถามเราทำไม
* สุณีย์ อิงชาติเจริญพร /พิษณุโลก

- คงให้ดูเป็นประชาธิปไตยหน่อย แต่ท่านฟังแล้ว รู้สึกว่าความเห็นของเราไม่เข้าท่า ท่านก็เลยต้อง ทำตาม ความเห็นของท่าน ดีแล้วล่ะค่ะ ที่ท่านไม่ทำตามความคิดของเรา เราจะได้ไม่ต้องรับผิดชอบ ผลที่เกิดขึ้น

ดิฉันเจอผู้ใหญ่แบบนี้มาหลายคนแล้วค่ะ จนเดี๋ยวนี้จะกลายเป็นคนขี้เกียจคิดแล้ว มิน่าล่ะ เด็กไทยถึงคิด ไม่ค่อยจะเป็น ผู้ใหญ่เป็นอย่างนี้นี่เอง เพราะฉะนั้นเราต้องหัดฟังความเห็นเด็กๆ หรือผู้น้อยต้อย ต่ำกว่าเราบ้าง ถึงเขาจะคิดดีไม่เท่าเรา ก็ให้เขาได้ทำอย่างที่เขาคิดบ้าง เขาจะได้เรียนรู้

๑. การยึดติดเฉพาะความคิดเห็นตัวเองว่าถูกต้องเสมอ ไม่รับฟังความคิดเห็นเลย แถมยังอวดดี หยิ่งว่า ตัวเองเก่ง ถ้าพบคนอย่างนี้จะทำอย่างไร

๒. การทำงานที่ประสบความสำเร็จ ในภาคธุรกิจหรือภาคเอกชน ทำไมถึงทำได้ดีกว่าภาครัฐบาล ทั้งที่ภาค รัฐบาล คนมีมากมาย ทำให้คนเก่งคนดีลาออกไปอยู่ภาคเอกชนมากขึ้น
* รำไพณี วงศ์ชัย /เชียงราย

- ๑. อ่อนน้อมถ่อมตน ถ้าจำเป็นต้องทำงานกับเขา ก็ยอมเป็นลิ่วล้อเขา ทำตามความเห็นของเขาไป ถ้ามีคนอื่น ที่ให้โอกาสเราพัฒนาความคิดบ้าง ก็ย้ายไปทำงานกับคนอื่น หากคนอย่างที่ว่านั้น ไม่ใช่คน ในวงการงาน เป็นคนที่ต้องคบหาสมาคมในชีวิตประจำวัน ก็อย่าถือเป็นอารมณ์ มีเวลาฟังความเห็นของเขา ก็ฟังไป ถือว่าเป็นการศึกษาอย่างหนึ่ง ได้เรียนรู้ความคิดคนและประเภทของคน แล้วก็ได้ฝึกอดทนด้วย ถ้าไม่มี เวลาฟัง ก็หาโอกาสปลีกตัวไปแล้วกัน

๒. ก็คงจะเป็นเพราะคนประเภทที่คุณปาริชาติ คุณสุรสิทธิ์ คุณสุณีย์ คุณรำไพณีว่านั้น มีอยู่มากในวง ราชการ คนเก่งคนดีที่เขาไม่มีโอกาสใช้ความรู้ ความสามารถ ก็เลยต้องไปอยู่ในที่ที่เขาได้พัฒนาตนเอง อยู่ๆ ไปแล้ว เหมือนคนปัญญาอ่อนลงไปทุกที ใครจะไปอยากอยู่เล่า

หรือไม่ก็อาจเป็นเพราะราชการให้ค่าตอบแทนน้อย ทำงานเอกชนรายได้ดีกว่า

ถ้าชาวอโศกอาสาขอรัฐบาลช่วยเหลือพี่น้องคนไทย ในทุกหมู่บ้านทุกอำเภอจะเป็นไปได้หรือไม่
* วิโรจน์ บู่ทอง /นครสวรรค์

- เราไม่มีเรี่ยวแรงพอหรอกค่ะ ทุกวันนี้แต่ละคนก็จะกระดูกออกนอกเนื้อกันแล้ว ทางที่ดีท่านผู้อ่านแต่ละคน อยู่ในหน่วยงานต่างๆ กัน อาศัยอยู่ในพื้นที่ต่างๆ กัน ทุกคนพัฒนาตนเองขึ้นเรื่อยๆ ก็เท่ากับได้ช่วยกัน คนละไม้คนละมือ เพื่อพี่น้องคนไทย ทั่วประเทศอยู่แล้ว

อยากไปสมาคม ต้องทำอย่างไรบ้าง
* ธนากร ผลเจริญศรี /ชลบุรี
- โทรศัพท์ไปถามเส้นทาง ตามหมายเลขโทรศัพท์ที่หน้าแรกของดอกหญ้า แล้วก็แต่งกายสุภาพ อย่างชาวนาไทย

การจัดกลุ่มสมาชิกดอกหญ้า หากมีการสัมมนาอยากให้จัดในท้องถิ่นก่อน เช่น ภาคใต้ก็จัดที่หาดใหญ่ แล้วค่อยขยาย ระดับประเทศ
* สมศักดิ์ ผจงวงศ์ / สงขลา

- ตกลงค่ะ เริ่มด้วยภาคกลาง จะจัดที่โรงเรียนผู้นำ จังหวัดกาญจนบุรีค่ะ

สำหรับตัวผมเองปัญหามีอยู่ว่าเมื่อรับหนังสือแล้ว บางฉบับก็อ่านไม่จบ แต่ก็มี ส่วนน้อยที่อ่านไม่ค่อยจบ เพราะเวลาไม่ค่อยเอื้ออำนวย เนื่องจากผมทำงานไร่พอตกเย็นบางครั้งก็เมื่อยล้า แต่ก็พยายามอ่าน ทุกบท ทุกหัวข้อ เพราะมีสาระเป็นสิ่งน่ารู้และน่าศึกษาเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะหนังสือดอกหญ้านี้ มีประโยชน์ มากมายมหาศาล พร้อมทั้งคุณค่าล้ำเลิศ ไม่ว่าจะเป็นในด้านธรรมะและความรู้ด้านอื่นๆ เป็นสิ่งที่บุคคล ทั้งหลาย ควรจะนำไปประพฤติและปฏิบัติในครอบครัวของตนเอง
* ธนูทอง คัมภิรานนท์ / สระบุรี

- ปฏิบัติอะไรได้บ้าง เล่าให้ฟังหน่อยสิคะ

ทำไมจึงไม่เก็บเงินค่าหนังสือจากสมาชิก
* ทองเบา อุตสุวรรณ์ /อุดรธานี

- เพราะว่ายังมีคนใจบุญช่วยจ่ายค่าพิมพ์หนังสือได้พอเพียง

จะทำบุญด้วยร่วมพิมพ์หนังสือกรุณาบอกที่อยู่ และส่งธณาณัติ ปณ.อะไร กรุณาบอกให้ละเอียด
* ณรงค์ ดวงแก้ว / สมุทรสงคราม

- ใช้ที่อยู่ของสมาคมผู้ปฏิบัติธรรมที่ปรากฏในหน้าแรกของดอกหญ้านี่แหละค่ะ ธนาณัติสั่งจ่าย ปณ.คลองกุ่ม

อยากให้มีเกมเล่น ตอบปัญหา แจกอาหารมังสวิรัติ
* ชลิตา พงศ์กิจธนากร / กรุงเทพฯ

- มีแต่แจกอาหารมังสวิรัติค่ะ วันที่ ๕ ธันวาคมของทุกปี ตามจุดต่างๆ ทั่วประเทศ กับช่วงเทศกาลปีใหม่ที่ อุบลราชธานี นอก- จากนี้ในบางโอกาส เช่น วันครบรอบวันเกิด หรือทำบุญวันสำคัญต่างๆ ก็มีคนเหมา อาหารมังสวิรัติบางอย่าง หรือบางทีก็เหมา ทั้งร้านให้ลูกค้าที่มารับประทานอาหารในวันนั้นกินฟรี ที่ศูนย์ อาหารมังสวิรัติ ซอย ๔๔ ถนนนวมินทร์ กทม. นี่เองค่ะ ลองไปชิมดูได้ค่ะ

ส่วนเรื่องเกมและ ตอบปัญหา นั้น ขอผัดไปก่อนนะคะ ยังไม่มีเวลาคิดเกม คิดปัญหาค่ะ

อยากทราบนโยบายวิธีการที่จะให้ สมาชิกได้บริจาคทรัพย์มาให้เป็นทุนแก่สมาคมผู้ปฏิบัติธรรม
* ศศิธร ศรีเสาวลักษณ์ /กรุงเทพฯ

- ผู้ปฏิบัติธรรมมีจิตเสียสละอยู่แล้วค่ะ เมื่อเห็นว่าสมาคมฯ สร้างงานที่มีประโยชน์แก่ส่วนรวม จึงช่วยกันบริจาคทรัพย์สนับสนุนการทำงาน

อยากเห็นเว็บไซต์ของสันติอโศก ถ้ามี WEB แล้วช่วยส่งข่าวด้วย เพราะอยากเข้า WEB สันติอโศกมาก แต่ไม่รู้ว่า มีหรือเปล่า
* พัฒนพงษ์ ยอดอ้อย /น่าน

- www.asoke.info

๑. สงสัยเรื่องทุนในการจัดทำหนังสือ เพราะต้องมีค่าใช้จ่ายมากพอสมควร เพราะยังมีสารอโศกอีกฉบับ ดอกบัวน้อยด้วย

๒. อยากจะมาศึกษาที่สีมาอโศก ดู ชีวิตความเป็นอยู่ของชาวอโศกจะได้หรือไม่ จะต้องดำเนินการอย่างไร
* สมบูรณ์ ท่าเกลาะ /นครราชสีมา

- ๑. มีหลายคนช่วยกันจ่ายค่ะ
๒. เชิญได้ค่ะ

ผมเป็นคนเห็นแก่ตัวหรือเปล่า อ่านดอกหญ้ามานาน ไม่เคยทำความดีให้ดอกหญ้าเลย ไม่เคยช่วย ค่ากระดาษ ค่าส่งเลย เข้าไปเยี่ยมหรือชมที่สีมาอโศกได้หรือเปล่าครับ
* สันติ คำมะวงษ์ /นครราชสีมา

- ทำความดีให้คนอื่นก็ได้เหมือนกัน จะไปเยี่ยมชมสีมาอโศกก็ได้ค่ะ

๑. ต้องการอบรมเป็นวิทยากรในการเผยแพร่สูตรปุ๋ยหมักชีวภาพ
๒. โรงเรียนผู้นำที่ จ.กาญจนบุรี มีการอบรมหลักสูตรใดบ้าง ที่ไหน เมื่อไร
๓. ต้องการมาเรียนรู้การทำบ้านดิน อยากทราบว่ามีการอบรมเมื่อไร ระเบียบ กฎเกณฑ์
๔. การมาสมัครเป็นนักเรียนของสัมมาสิกขามีขั้นตอนอย่างไร
๕. การซื้อบ้านในปฐมอโศกมีหลักเกณฑ์อย่างไรบ้างคะ
๖. การสมัครเป็นสมาชิกเทปธรรมะหมุนเวียนมีค่าใช้จ่ายอย่างไร
* สุรัตน์ น้อยศรี /ชุมพร

- ๑. เราไม่มีการอบรมเป็นวิทยากรค่ะ แต่จะอบรมการทำปุ๋ยหมักชีวภาพน่ะ ได้ค่ะ
๒. ติดต่อได้ที่ ๐-๑๘๕๓-๕๐๐๐
๓. ยังไม่เคยได้ข่าวค่ะ

๔. เริ่มฝึกหัดกินอาหารมังสวิรัติ ถือศีล ๕ ละอบายมุข อยู่ที่บ้านให้ได้ก่อน ฝึกรับผิดชอบตนเอง เช่น ซักผ้า ล้างจาน เป็นต้น ถ้าไม่รู้จักโรงเรียนสัมมาสิกขาเลย ก็ลองมาเข้าค่ายยุวพุทธทายาทประมาณเดือนเมษายน จะได้รู้ว่านักเรียนสัมมาสิกขาใช้ชีวิตอย่างไร ช่วงที่รับสมัครก็ประมาณมีนาคม-เมษายน สัมมาสิกขา บางแห่ง รับตั้งแต่ประถม ๑ บางแห่งรับผู้จบประถม ๖ เข้าเรียน ม.๑ คุณลองไปเยี่ยมเยียนทักษิณอโศก ที่จังหวัดตรัง ถามข้อมูลเขาก็ได้ว่าสัมมาสิกขาที่ไหน เป็นอย่างไร โทรศัพท์ติดต่อทักษิณอโศกได้ที่ ๐-๗๕๒๒-๖๑๙๖

๕. ขั้นแรกต้องถือศีล ๕ ละอบายมุข และงดเว้นอาหารเนื้อสัตว์ ต้องผ่านความเห็นชอบของคณะกรรมการ ชุมชน และต้องเข้าร่วมประชุมชุมชนสม่ำเสมอ ซื้อแล้ว มีสิทธิ์ตามพฤตินัย แต่ไม่ได้รับโอนเป็นเจ้าของ ตามกฎหมาย เมื่อทำผิดกฎระเบียบของชุมชน ชุมชนอาจประชุมพิจารณาโทษให้ออกจากชุมชนได้ และต้อง ขายบ้านให้ผู้อื่นที่มีคุณสมบัติครบถ้วน หรือบริจาคให้ส่วนกลาง

๖. ตลอดชีพ ๓๐๐ บาท ติดต่อได้ที่คุณพัดชาหรือคุณใบแก้ว โทรศัพท์ ๐-๒๓๗๔-๕๒๓๐

อยากเข้าสัมมนาสมาชิกดอกหญ้า แต่เพิ่งอ่านจบเดือนตุลาคม ไม่ได้เขียนชีวประวัติให้ด้วย สมัครได้หรือไม่
* ศจีพรรณ จีรประภาพันธุ์ /กรุงเทพฯ

- ได้ค่ะ เขียนประวัติส่งไปให้ด้วยนะคะ โดยเฉพาะรายละเอียดด้านการปฏิบัติธรรม

- ดอกหญ้า อันดับที่ ๑๒๐ กรกฎาคม - สิงหาคม ๒๕๔๘ -