เดียวดายในคืนอันมืดมิด
แสงละมุนส่องผ่านเข้ามาทักทายฉัน
มองตามลำแสงไป เงยหน้ามองฟ้า พบเธอ
ในคืนอันเปลี่ยวเหงา
ฉันส่งความรักไป เธอรู้สึกได้ไหม
ตั้งแต่วันนั้นมา
รู้ไหม ดวงตาฉัน เฝ้าคอยมองหาแต่เธอ

รอวันเมื่อฉันมีปีก
ใกล้...ไกล แค่ไหนไม่ว่า
ตั้งใจ รวมความกล้าบินไปหา
ใกล้...ไกล แค่ไหนไม่ท้อ
ฉันไม่รอ ฉันจะรีบ รีบบินไป
ใกล้ ไกล แค่ไหนไม่หวั่น
ฉันจะบิน บินไปหาเธอ

คืนเดือนมืด ดาวกระจายเต็มฟ้า
เธอไปไหนมา ไม่เห็นหน้า
คืนถัดมา ลมแรงพัดเมฆดำใหญ่มาพร้อมฝน
ฉันเป็นห่วง กังวล กลัวเธอเปียก
คืนนี้ เธอดูผอมซูบ ซีดเซียว
หรือไม่สบายเพราะเปียกฝนเมื่อคืน

วันนี้วันที่ฉันมีปีก
ผองเพื่อนและฉันพากันออกบิน
บ้างชอบแสงสีสดใสไฟนีออน
บ้างชอบไฟหลอดใส้ดวงกลม แสงสีส้ม
บ้างชอบเริงร่า เร่าร้อน กองไฟ
แต่ฉันชอบแสงอ่อนนุ่มอุ่นละไมของเธอ

รอวันเมื่อฉันมีปีก
ใกล้...ไกล แค่ไหนไม่หวั่น
ฉันจะบิน บินไปหาเธอ
ใกล้...ไกล แค่ไหนไม่ท้อ
ฉันไม่รอ ฉันจะรีบบินไปหา
ใกล้...ไกล แค่ไหนไม่ว่า
ตั้งใจรวมความกล้า บินไปหา
ไปอยู่ใกล้ เป็นเพื่อน โคจรรอบโลกกับเธอ

คืนนี้แหงนหน้ามองฟ้าดูดวงจันทร์
อะไรอยู่บนนั้น กระต่ายมีหู
หรือหูกระต่ายนั้น คือปีกของฉัน
แมลงเม่าที่เฝ้าหลงรักดวงจันทร์
- แมลงเม่า -

- ดอกหญ้าอันดับที่ ๑๒๑ กันยา-ตุลา ๒๕๔๘ -