ได้รับหนังสือปุ๊บ จะเปิดอ่านเรื่องที่เกี่ยวกับเกษตรกรรมก่อนเพื่อน สนใจที่จะไขว่คว้า หาความรู้ ดิฉันปลูกผักบางชนิด ที่ใช้น้ำน้อย เมื่อก่อนปลูกไว้กินเอง เหลือก็ขายบ้าง แต่ก็ต้องง้อให้เขาช่วยซื้อ ทั้งๆที่ของๆของเรา ออกสวยงาม แล้วที่สำคัญ ปลอดภัย เพราะใช้ปุ๋ย น้ำชีวภาพ ที่ทำขึ้นเอง เดี๋ยวนี้ดีขึ้นแล้ว เพราะมีร้านขายแกงถุงช่วยซื้อ เพราะของเราปลอดภัย ราคาถูก แกงได้เลย เพราะทำให้เรียบร้อย อยากมาเห็นปฐมอโศก แต่ก็ติดขัดเรื่องการเดินทาง ต้องอาศัยลูก เพราะอยู่ไกลสักหน่อย

พิมพา ภู่พุ่ม/ชลบุรี

เศรษฐกิจพอเพียงทำแบบนี้แหละ อย่าไปมุ่งเป้าเรื่องการขาย ถึงขายก็ขายในราคา ถูก และของมีคุณภาพ ทางกองบ.ก.ดอกหญ้า ก็จะพยายาม นำเรื่องกสิกรรม มาลงประจำ แต่บางครั้ง ก็ขาดข้อมูล ท่านใดสนใจจะส่งข้อมูลไปให้ ก็ยินดีมาก จะได้เป็นวิทยาทาน แก่ผู้อื่นต่อๆไป เพราะสมาชิกดอกหญ้า ที่สนใจในเรื่องกสิกรรม มีจำนวนมาก ทีเดียว ส่วนการไปปฐมอโศก ถ้าลูกของคุณมีเวลาว่าง พาไปตอนไหน ก็ขอเชิญได้เลย ยินดี ต้อนรับเสมอ

ดิฉันก็ได้ติดตามข่าวจากชาวอโศก จากการอ่านหนังสือนี่ล่ะค่ะ ได้รู้ความเป็นไปของ ชาวอโศก อ่านและได้ข้อคิดแง่คิด หลายๆอย่าง ที่ญาติธรรม เขียนส่งมาให้อ่าน และ บางครั้ งเวลาเกิดความท้อ จากการทำงาน หมดกำลังใจ พออ่านสารอโศก และดอกหญ้า ก็ทำให้ปรับเปลี่ยนใจ ที่ทุกข์อยู่ คลายทุกข์ได้บ้าง ดิฉันก็พยายาม จะทำให้สิ่งที่เป็นประโยชน์ สำหรับชาวอโศกบ้าง

ประภัสสรา อ่อนโอน/นครราชสีมา

หนังสือธรรมก็เป็นมิตรดีสหายดี ทั้งให้กำลังใจ คอยชี้แนะ ได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ ซึ่งกันและกัน ใครที่ละเลย ในการอ่าน ก็น่าเสียดายจริงๆ ที่จะไม่ได้เจอ เพชรเม็ดงามจาก "เจ้าใบ้เสียงดัง" (หนังสือ)

ส่วนมากแล้วผมจะอ่าน เรื่อง "การเกษตรธรรมชาติมากกว่าอย่างอื่น (คืออ่านหลายครั้ง) อย่างอื่นก็อ่านหมด ทุกคอลัมน์ เหมือนกัน ผมเป็นเกษตรกร ทำเกษตรกรรม จึงจำเป็นต้องหาความรู้ เพิ่มเติมอยู่เสมอ โดยเฉพาะ เกษตรธรรมชาติ ผมสนใจมาก เพราะเป็นการ ลดต้นทุนการผลิต และยังปลอดภัยต่อผู้ผลิต ผู้บริโภค และสิ่งแวดล้อม อีกด้วย ถ้าเกษตรกรส่วนมาก หันมาทำการเกษตรแบบนี้ (คือเลียนแบบธรรมชาติ) ผมว่าประเทศไทย คงจะปลอดภัย จากสารพิษได้มาก และจะเป็นแหล่งผลิตอาหาร เลี้ยงประชากรโลก ที่ปลอดภัย จากสารพิษอีกด้วย

บุญธรรม แก่นยิ่ง/นครสวรรค์

ความหวังนี้ น่าจะเป็นไปได้เนาะ ถ้าแต่ละบ้าน แต่ละคนช่วยกัน บ้านนั้นทำนิด บ้านนี้ทำหน่อย สักวันความหวัง น่าจะเป็นจริง ส่วนใครที่คิดว่า ตัวเองไม่มีที่ดิน ก็ลองปลูกใส่กระถาง ใส่ถัง ใส่กะละมัง ที่ไม่ใช้แล้ว ดูมั่งก็ได้นะ ใช้เป็นเครื่องประดับบ้านได้เลย แถมกินได้ด้วย เพลิดเพลินเจริญหู เจริญตาดีอีกต่างหาก

ชีวิตแม่ค้าของฉัน ก็ไม่ต่างอะไรกับลูกๆของพ่อท่านทุกคน ที่อยู่วัดหรอก ทุกคนต้อง ตื่นดึก นอนดึก และขยันทำงานกัน ไม่หยุดอยู่แล้ว ฉันเองยังทำบุญได้น้อยกว่า เพราะฉันขายของ ในราคาที่เพียงต่ำกว่าท้องตลาด ต่อไปข้างหน้าเถอะ ฉันจะต้องขายเท่าทุน ไปจนถึง แจกฟรีบ้าง

ฉันจะไม่ยอมให้พ่อท่าน และคนที่ปรารถนาดีต่อฉัน ผิดหวังในตัวฉันหรอก ถึงจะไม่ดีที่สุด ฉันก็จะเป็นคนดี คนหนึ่งของพ่อ และของเพื่อนๆ ชาวอโศกให้ได้

โอ้โฮ้!ลูกพ่อท่านคนนี้ไม่เบาเหมือนกันนะ ดีล่ะ เราจะมาแบ่งบุญแข่งวาสนากัน ด้วยการทำบุญ ทำวาสนาให้ดียิ่งๆขึ้นไป ใครจะเชียร์ข้างไหน หรือใครจะร่วม ลงสนามด้วย ก็ไม่ว่ากัน ยินดีเสมอ แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้คุณก็นำร่องด้วยระบบ "บุญนิยม" ระดับแรกไปก่อนแล้ว

กระผมเป็นอีกคนหนึ่งที่สมาคมฯส่งหนังสือ "ดอกหญ้า"ให้มิได้ขาด กระผมต้องขอโทษด้วย ที่บางครั้ง ไม่ได้เขียนใบตอบรับ ที่ทางสมาคมฯ แนบมากับหนังสือ แต่การปฏิบัติธรรมของผม ก็ได้เปลี่ยน จากที่เคยปักเบ็ด ทอดแห หาปลา ก็ได้หยุด การกระทำดังกล่าว โดยสิ้นเชิง สัตว์เล็กสัตว์น้อย ถ้ามองเห็น จะไม่เหยียบและฆ่า ส่วนศีลข้ออื่นๆ ก็ไม่เป็นที่หนักใจอะไร เหล้าไม่ดื่ม บุหรี่ไม่สูบอยู่แล้ว ไม่นอกใจภรรยา ไม่ลักทรัพย์ ไม่พูดโกหก

ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่นี้ จึงอยากจะแสดงความขอบคุณ ที่ทางสมาคมฯ มีเมตตา อนุเคราะห์ ส่งหนังสือมาให้ มิได้ขาด กระผมไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใด ที่จะตอบแทน นอกจาก ความดีที่เกิดขึ้น จากการประพฤติ ปฏิบัติของผม จงเป็นพลวปัจจัย ให้คณะผู้บริหารของ สมาคมฯ มีความสุข ความเจริญยิ่งๆขึ้นไป

ปรีชา โม้ผา/ปทุมธานี

การตอบแทนแบบนี้ ช่างเป็นของขวัญที่มีค่ายิ่ง หรือจะเรียกว่า "ของขวัญอาริยะ" ก็ได้นะ ปีหน้าหวังว่า คงจะมีของขวัญดีๆ ไปฝากอีก

ดิฉันขอกราบขอขอบพระคุณ สมาคมปฏิบัติธรรมเป็นอย่างสูง ที่ได้กรุณาตอบชี้แจง ข้ออุปสรรคในการปฏิบัติ และ แนะนำ ทางประพฤติตน มิให้เกิด "นิวรณ์" โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "ความท้อแท้ หมดหวังในการเจริญธรรม" ดิฉันได้เพียรพยายาม ดำเนินตาม ข้อชี้แนะของท่าน อย่างเต็มที่ ได้แก่

ผลจากการพยายามปฏิบัติ ๓ ข้อข้างต้น คือ ดิฉันรู้สึกสงบสุขมากขึ้น ปล่อยวางเรื่อง ต่างๆไปได้มาก แต่มีความมุ่งมั่น (อย่างไม่คาดหวังผล) ที่จะดำเนิน ตามคำสั่งสอน ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตลอดไป เพราะเบื่อหน่าย การเกิด จริงๆค่ะ

ปล.ดิฉันขอเรียนถามความเหมาะสมว่า หากดิฉันจะส่งคืน ถุง/ซองกระดาษ ที่ใส่หนังสือ /นิตยสาร ดอกหญ้า /สารอโศก กลับไป เพื่อนำมาใช้ซ้ำอีกครั้ง จะได้หรือไม่ เพราะเสียดายซอง ซึ่งยังมีสภาพดี ใช้ได้อยู่ค่ะ

สมาชิก ๒๕๘๘๕๓/กทม.

สาธุ ปฏิบัติถูกทางแล้วล่ะ ก็เหลือแต่ว่า จะปฏิบัติไปให้บรรลุ ถึงเป้าหมายของเส้นทาง คือ นิพพาน ซึ่งจะละหน่าย จากการเกิดได้จริงๆ ถาวร พากเพียรต่อไปเถิดนะ ส่วนซอง คุณจะเอาไปบริจาคที่อื่นก็ได้ จะได้สะดวก ไม่ต้องส่งกลับ หรือจะส่งกลับ ก็ไม่ว่ากัน ถือเป็นการใช้ทรัพยากร อย่างคุ้มค่า

ผมได้อ่านสารอโศก และดอกหญ้ามาหลายเล่มแล้ว ผมคิดว่าการศึกษาธรรมจากการอ่าน หนังสือธรรมะ ของสมาคม ผู้ปฏิบัติธรรม เป็นสิ่งที่ถูกต้อง เข้าใจง่าย อาชีพเดิมของผม ทำนา เลี้ยงหมู ไก่ ปลา เดี๋ยวนี้เลิกเลี้ยงหมดทุกอย่าง หันมาทำไร่นาสวนผสม และเพาะเห็ดฟาง เห็ดนางฟ้า แต่ยังกินเนื้อสัตว์อยู่ การปฏิบัตินั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเอาชนะ ตนเองไม่ได้ แต่จะพยายามต่อไป และผมศรัทธาอโศกมาก ผมไปงานพุทธาฯ ทุกปี แต่ไม่ได้อยู่ตลอดงาน

ชู สิทธิจักร / นครสวรรค์

ขออนุโมทนาด้วย ที่กล้าปรับเปลี่ยนอาชีพ ให้เป็นบุญเป็นกุศล ซึ่งหลายๆคนไม่กล้า เพราะยังกลัวนั่นกลัวนี่สารพัด จริงๆแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่เกินความสามารถ ของคนหรอกนะ เพียงขอให้ตั้งใจ ทำจริง

ขอเป็นกำลังใจให้คุณพยายามตั้งใจ และเอาจริงในการงดกินเนื้อสัตว์ อันนี้ออกจะยากสักหน่อย เพราะต้องข่มฝืน เอาชนะใจตน ละทิ้งในสิ่งที่ชอบที่คุ้นเคย จึงต้องใช้กำลัง ในการตัดสินใจ มากสักหน่อย แต่ก็คงไม่ยาก เกินความสามารถ ของคุณหรอก ลองเติมความตั้งใจอีกนิด เพิ่มความเอาจริง ขึ้นอีกหน่อย ไม่แน่นะ ใบตอบรับ ฉบับต่อไป คุณอาจจะส่งข่าว มาว่า "ผมทำได้แล้วครับ" ก็ได้