คนบ้านนอกบอกกล่าว

คนบ้านนอกอย่างผม หรือคนในกรุงอย่างผู้อ่าน "เราคิดอะไร" หลายๆ ท่าน เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือ พบเห็นเรื่องเศร้าๆ เกิดขึ้นเสมอๆ

เมืองกาญจน์กำลังปรับปรุงถนน จาก ๒ ช่องเป็น ๔ ช่อง ทำวิธีเศร้าๆ เหมือนกันทุกจังหวัดคือรื้อทิ้งถนน ๒ ช่องเดิม ออกหมด ทั้งๆ ที่ยังใช้การได้ดีมาก (ถนนเรียบเปี๊ยบไม่มีหลุมมีบ่อเลย) แต่สร้างใหม่เป็น ๔ ช่อง แบ่งทาง ที่สวนกัน (สองช่องไปสองช่องมา) ด้วยเกาะกลางถนน ปูหญ้าเต็มพรืดไปหมด ซึ่งต้องแซะหญ้าเก่าทิ้ง เปลี่ยนหญ้าใหม่ ตามระยะเวลา เสียน้ำรดเช้าเย็นอีก ไม่รู้ปีละเท่าไร เงินของใคร จากภาษีอากรของเราทั้งนั้น

ประหยัดเงินลงได้อีกครึ่งหนึ่งด้วยการสร้างเพิ่มอีก ๒ ช่องเท่านั้น แล้วเอาแท่งคอนกรีต มาวางเรียงกันตรงกลาง แบ่งทางไป ทางมา ที่เขารื้อของเก่าทิ้งไป เสียเงินใคร ก็เงินจาก ภาษีอากร อีกนั่นแหละ

ทำไมสมองตีบตัน เรื่องง่ายๆ แค่นี้ก็คิดไม่ออก เขาทำด้วยสมองที่โปร่งใส แต่ใช้หลัก "จ่ายมาก ได้มาก" ยิ่งจ่าย มากเท่าไร ยิ่งได้มากเท่านั้น

เรื่องอย่างนี้ในกรุงก็มีให้เห็นทั่วไป ที่ภาคใต้ต้นปาลŒมหมดอายุ เจ้าของสวนเสียเงินให้เอาออกต้นละ ๕๐๐ บาท นอกจากได้ ต้นปาล์มฟรีๆ แล้วยังได้เงินแถมอีกต้นละ ๕๐๐ บาท พอมาประดิษฐานในกรุงเทพฯ กลายเป็น ต้องเสียเงิน ต้นละ ๖,๒๐๐ บาท มีจำนวนนับหมื่นๆ ต้น กี่ล้านบาท

ป้ายโกหก ป้ายที่ติดบนคานเหล็กขนาดใหญ่ลอยอยู่กลางถนนกรุงเทพฯ ด้วยข้อความว่า "เขตควบคุมมลพิษ" "เขตควบคุม การจราจร".....โกหกทั้งนั้น ที่สำคัญก็คือไม่ได้โกหกเปล่าๆ ควักเงินเราด้วย เสียอีกเป็นล้านๆ บาท

หงส์บนหัวเสาถนนอักษะที่วางใกล้ๆ กันยาวเหยียดตลอดถนน ราคาจากโรงหล่อตัวละไม่เท่าไร พอไปอยู่ในถนน มูลค่าเพิ่ม มหาศาล
ฯลฯ

ผมเคยนำมาอ้างบ่อยๆ ใน "เราคิดอะไร" ว่าประเทศเราต้องสูญเสียเงินปีละ ๘ แสนล้านบาท ต่อเนื่องกันมา เพราะ การโกงกิน จากผลการวิจัย ของคณะอาจารย์เศรษฐศาสตร์จุฬา (แจ้งผลเมื่อ ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๔๐) ซึ่งเป็น สาเหตุใหญ่ ที่สำคัญที่สุด ซึ่งทำให้ บ้านเมืองเราล่มจมในวันนี้ และจะล่มจมลงไปเรื่อยๆ จนกลายเป็น อาร์เยนตินา ๒ ในเวลาอีกไม่นาน

คนโกงจำนวนไม่น้อย โกงเพราะอวิชชา ไม่รู้สัจธรรม
"เงินมิใช่ทรัพย์แท้ของคน กรรมต่างหากคือทรัพย์แท้"

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๔๒ พฤษภาคม ๒๕๔๕)