คนบ้านนอกบอกกล่าว โดยจำลอง

ถึงหน้าร้อนทีไรจังหวัดไหนๆ ก็ร้อนกันทั้งนั้น ธรรมชาติให้ความยุติธรรมเท่าเทียมกันทั้งในกรุงและบ้านนอก

ช่วงเดือนเมษายน ผมเดินทางไปๆ มาๆ ระหว่างบ้านนอกกับเมืองกรุงเป็นประจำ ปีนี้คนกรุง บ่นมากกว่า คนบ้านนอก ผมเข้ากรุงทีไรนอนไม่ใคร่หลับ ร้อนจริงๆ พอตกค่ำ ก็ได้ยินเสียง เครื่องปรับอากาศ ดังกระหึ่มไปทั่ว ทำให้สถิติ การใช้ ไฟฟ้าของทั้งประเทศ เพิ่มขึ้น อย่างน่าตกใจ

เมืองไทยเมืองร้อน แต่เราปลูกบ้านแบบฝรั่งก็ต้องเจอปัญหาอย่างนี้ทุกปี บ้านทึมๆ อยู่กันหนาแน่น ต่างก็ช่วยกัน บังลม จึงต้องพึ่งพา พัดลม และ เครื่องปรับอากาศ

เมืองกาญจน์ได้ชื่อว่าเป็นจังหวัดหนึ่ง ที่ร้อนที่สุด โรงเรียนผู้นำ กลับมีคนไปรับการฝึกอบรม ติดต่อกัน รุ่นแล้ว รุ่นเล่า โดยไม่เกี่ยง เรื่องอากาศร้อน รุ่นนี้ยังไม่ทันจบ รุ่นใหม่ก็เข้าไปอีกแล้ว

พวกเราหลายคนยึดมั่นในการสร้างคน ต่างก็ทิ้งบ้านช่องเรือนชานไปปักหลัก ช่วยกันทำงานที่นั่น ช่วยกัน ทำคนที่ดี อยู่แล้ว ให้ดียิ่งขึ้น สังคมจะได้ดีขึ้น ช่วยลดปัญหาต่างๆ ลงได้ถ้าเราได้ผู้นำที่ดี มีจำนวนมากพอ

ข้าราชการระดับผู้นำของกรมประชาสัมพันธ์ทั่วทุกภาคของประเทศนับร้อย ไปฝึกอบรม กินอยู่หลับนอน ที่นั่นตลอด สี่วันสามคืน ท่านอธิบดีกรมประชาสัมพันธ์ ไปให้การสนับสนุน ด้วยตัวเอง เปิดการฝึกอบรม ด้วยการบรรยาย ธรรมะ ทำให้ลูกน้องเห็นชัดว่า ท่านไม่ได้เก่ง เรื่องประชาสัมพันธ์ ข่าวสารเท่านั้น แต่เรื่อง ประชาสัมพันธ์ธรรมะ ท่านมีฝีมือทีเดียว

ในขณะที่ประสบภัยแล้ง คนไทยไม่แล้งน้ำใจ ทนดูชาวโลกที่ตกเป็นเหยื่อสงคราม ต้องอดอยาก ต่อไปไม่ได้

ใครทำสงครามช่างเขา เราทำสันติภาพอย่างเดียว

บอกบุญกันไปทั่วหน้า ทั้งคนที่นับถือศาสนาพุทธ คริสต์ อิสลาม ฮินดู ซิกข์ ให้ช่วยกัน บริจาคข้าวสาร หรือเงิน เพื่อซื้อ ข้าวสาร ส่งไปช่วยชาวอิรัก ในโครงการ "รวมน้ำใจชาวไทยสู่ชาวอิรัก" หลายคนได้ทราบ ข่าวสงคราม ก็เอาแต่คิด สงสาร สงสาร คิดอย่างเดียว คงไม่พอครับ

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๕๔ พฤษภาคม ๒๕๔๖)