คำกรอง กรองคำ

คำกรอง กรองคำ
- น้อมคำ อิสรา -

การศึกษาท้าทายให้เร่งเร้า วิ่งหาเชาว์ปัญญามาแข่งขัน
ได้โอกาสหลอกเด็กไทยไปวันวัน ไม่เช่นนั้นอาจต่ำต้อยด้อยปัญญา
อันตารางต่างชาติเขาวาดให้ อีกผู้ใหญ่เมืองไทยเกิดตัณหา
เห็นกงจักรเป็นดอกบัวมัวหลับตา เกิดเป็นบ้าหลงมันแล้วปั่นคน
เต่าล้านปีขี่หลังทุยคุยว่าโง่ มาอวดโอ่ศิวิไลซ์นั่งไอพ่น
ช่างสอนลูกสอนหลานคลานวกวน เดินตามก้นต่างแดนแคว้นเสรี
อนาคตฝากไว้กับลูกหลาน แต่เหตุการณ์เมืองไทยไฉนนี่
เด็กติดยามัวเมาเขลาสิ้นดี ความป่นปี้ของไทยใครชี้ทาง

กุลา

ผู้เฝ้าดู
ศิวกานท์ ปทุมสูติ

* ความสุขของปู่คือกินเหล้า ความเศร้าของย่าคือห่วงปู่
แม้ความรู้สึกย่าปู่จะรู้ แต่ปู่ก็เป็นปู่ไม่เปลี่ยนแปลง
ย่าอาจมิเคยรู้ความรู้สึก ลึกลึกของปู่ไม่เคยแจ้ง
แม้ย่าจะบ่นก่นคำแรงแรง ปู่ก็ไม่แสดงอารมณ์ใด
ทั้งที่สุขภาพเป็นของปู่ ทุกข์อยู่กับย่าหาน้อยไม่
ปู่ไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไร จนล่วงวัยแปดสิบยังจิบสุรา
ลูกหลานรับรู้เรื่องนี้ รู้วิถีความเป็นปู่ความเป็นย่า
ต่างเห็นเป็นปกติธรรมดา มิเห็นเป็นปัญหาในครอบครัว
บางครั้งก็พบว่าย่าเฉยนิ่ง เหมือนเข้าใจความจริงเรื่องเสาและจั่ว
รู้แบกหามตามวิสัยตัว ไปมัวแบกกลุ้มทำไมกัน
ย่าจึงสุขได้ในนิ่งบ้าง แล้วค่อยรู้วางทางอดกลั้น
หลานลูกแอบยิ้มอิ่มใจครัน อัศจรรย์เกิดได้ในเรือนตน
สุขซุกสุขซ่อนในร้อนเย็น สุขเร้นใน 'รัก' ทุกแห่งหน
พบวิถีมีสุขได้ทุกคน เมื่อกมลใสสว่างและสร่างเมา

* ถ้าปู่ย่าเป็นเช่นบทกวี ตอนท้ายที่ ย่านิ่ง,ปู่จิบเหล้า
ก็ดีนะอีหนู,ปู่ไม่เมา และย่าของเรา-ทุกข์น้อยลง
หนูไม่ค่อยแน่ใจนะพี่ ท่าทีจะเหงาจิตพิศวง
เงียบเสียงบ่นก่นหูปู่จะงง จะทุกข์ตรงห่วงย่า-ผิดท่าทาง
หรือผู้พบ ความจริง จะเป็นพ่อ หยอกล้อกับ มายา อะไรบ้าง
ดูพ่อก็ง่ายง่ายไม่อำพราง เอ๊ะ,ใครเมาค้าง-ไม่สร่างเมา.

มีความสุขกับการกระทำ

๑. ทุกวินาทีที่เป็นอยู่
รู้และเข้าใจตน
บนเหตุและผลพอดี
ตามวิถีปุถุชนธรรมดา

๒. ได้ท่องล่องไปตามฝัน
สร้างสรรค์อาทรเผื่อแผ่
ให้ปลอบโยนเหลียวแล
ห่วงหากับทุกทุกคน

๓. ผลิดอกออกช่องอกเงย
เปิดเผยความในใจให้รู้
เล็กเล็กน้อยน้อยไม่หรู
พอดูพอดีพองาม

๔. คำร้อยคำพร้องทำนองเสนาะ
เหมาะเจาะบรรจงประณีต
หัวใจเต้นแรงเลือดฉีด
ขีดเขียนเลือดเนื้อจิตใจ

ฆีฏา

" เตือน "

ไม่อยากให้ลูกหลานต้องเหลวแหลก
ควรจำแนกชั่วดีชี้ให้เห็น
ผู้ใหญ่ต้องทำดีทุกประเด็น
จะได้เป็นแบบอย่าง "หลีกทางร้าย"

ส่วนวัยรุ่นวัยคะนองต้องสำนึก
คอยยับยั้งความรู้สึกหื่นกระหาย
หากลุ่มหลงคงไม่รอดความวอดวาย
ต้องอับอายถึงคนในครอบครัว

ยามวัยเยาว์เล่าเรียนเพียรศึกษา
เสริมปัญญาหนีห่างหนทางชั่ว
จะเลวร้ายหรือดีอยู่ที่ตัว
อย่าเมามัวหมกมุ่นวุ่นเรื่องรัก

ชนะใดไม่แม้นเสมอเหมือน
ชนะเตือนใจตน...จนประจักษ์
หนีจากห้วงเหวร้ายที่ลึกนัก
หนีจากปลักเปือกตม "สังคมทราม"

พ.ท.สมพงษ์ โหละสุต

-เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๖๕ เมษายน ๒๕๔๗-