เยาวชนเอื้ออาทร


พียงแค่นำเด็กที่มีปัญหามาเล่าภูมิหลังพอเป็นกระสายไม่กี่คน ผู้ใหญ่ทั้งหลายก็แทบจะช็อค มันเป็นกันถึงขนาดนี้เชียวหรือ!
และแล้วมาตรการต่างๆ ก็ทยอยออกมาสกัดกั้น เพื่อตัดก่อนตาย เตือนก่อนวายวอด!
สิ่งแวดล้อมที่เป็นตัวการให้เด็กๆ ลูกหลานมัวเมาตกนรก ต้องกำจัด
"ปัจจัยเสี่ยง" ต้องทำให้น้อยลง
สถานเริงรมย์ แหล่งมั่วสุมทั้งหลายต้องปิด ....เอ้อ น้อยลงก็ได้!
พอรัฐบาลเริ่มจัดระเบียบ เหล่าผู้เสียประโยชน์ เพราะแอบหากินสูบเลือดเด็กมานานต่างก็พากันโวยวาย ทำอย่างนี้ได้ไง?
ธุรกิจเสรีก็ดีอย่างนี้เอง ใครใคร่ค้า...ค้า ถ้าไม่ตายต่อหน้าก็มักจะปล่อยขายโดยเสรี
แต่เชื่อเถอะ ปัญหาของเด็กมีมากกว่านั้น แต่ขึ้นอยู่ว่าจะเลือกใคร
"รักหนู" หรือ "รักคะแนน"?
"รักหนู" หรือ "รักเงิน"?
มีหลายๆ เรื่อง คงถูกใจพ่อแม่ แต่นักธุรกิจคงจะแช่งชักหักกระดูก!
ผู้ใหญ่ห่วงกระเป๋าตังค์ มากกว่าชีวิตเด็ก!
เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า
นักวิจัยก็ประกาศชัดแจ้งแดงแจ๋ เด็กมีพฤติกรรม "แย่" กว่าที่คิด ฟุ่มเฟือยฟุ้งเฟ้อ เห็นแก่ตัว ใจดำ ใจร้าย
มองการเลี้ยงดูของพ่อแม่เป็นหน้าที่ ราวกับจะบอกว่าให้เลี้ยงดูน่ะ บุญเท่าไหร่แล้ว!
เด็กวันนี้ต่างเรียกร้องความสุขสบาย ขาดน้ำอดน้ำทน คิดไม่เป็น ทำไม่เป็น นี่แหละ ลูกของคนไทย!
สังคมดี ไม่มีขาย หากอยากได้ต้องทำเอง
เด็กไทยยุคใหม่บอบช้ำ ครั้งแล้วครั้งเล่า
จากคำขวัญของผู้ใหญ่ ที่ เท่ทุกปี แต่เด็กจำไม่หมด
จากระบบการศึกษาที่นักวิชาการพากันประดิษฐ์คิดค้นสูตรใหม่ ดีกว่าเก่า-ใหญ่กว่าเก่า!
จากบุคลากรสอนที่เลือกอาชีพครูเป็นตัวเลือกสุดท้าย!
จากธุรกิจอบายมุขสารพัด ที่ทำให้เด็กใจแตก สมาธิเคลื่อน
จากสินค้าสารพัดที่เน้นชีวิตนี้ ต้องมี ต้องเป็น ต้องได้ ถ้าไม่มี ไม่ใช่คน!
ชะตาชีวิตของเด็ก ดูๆ ไปก็ไม่ต่างจากชะตะของหญิงสาวที่พลัดหลงเข้าไปในหมู่บ้านกลางเดือนดับ ผู้ชายทั้งหมู่บ้าน แห่กัน มาข่มขืน ด้วยความสนุกสนาน!
ทำอะไรต้องคิดถึงอนาคต
ทำอะไรต้องห่วงเด็กในวันนี้
"ปัจจัยเสี่ยง" มากมายเกินกว่าความเป็นพ่อแม่จะรับผิดชอบ
ยุคโลกาภิวัตน์ มิใช่ หมายถึงไร้พรมแดน เท่านั้น แต่รวมถึง...
เหตุการณ์ด่วนฉุกเฉิน ที่มนุษย์คนเดียว พ่อแม่บ้านเดียวรับมือไม่ไหว
ผู้นำประเทศต้องช่วยจัดการ!
เหตุการณ์แก้ไขยาบ้า ผ่านไปด้วยดี ใครจะนินทาก็ช่างเขา ทำงานบริหารบ้านเมือง ถ้าไม่มีจิตโพธิสัตว์ ก็รอดยาก เราไม่ลงนรกแล้วใครจะลง? เป็นอุดมการณ์เซียนเหยียบเมฆ!
แต่หนักกว่า "ยาบ้า" คือ "เด็กบ้า"
ลูกหลานคนไทยใกล้จะบ้าไปทุกขณะ
แค่หวัดนกยังสะเทือนทั่วหล้า เรื่องเด็กบ้า จะยิ่งขนาดไหน?
มีแต่ร่างกาย แต่ขาดจิตวิญญาณแห่งความเป็นมนุษย์!
มาตรฐานเด็กไทยได้เปลี่ยนไป จากรอยยิ้มเป็นรอยเหยียด จากความแข็งแรงเป็นความอ่อนแอ
กลายเป็นเอาแต่เกมส์ เอาแต่กิน เอาแต่กาม เอาแต่ใจ และสุดท้ายก็เอาแต่ได้!
คิดถึงท่านรองนายกฯปุระชัย ที่จัดระเบียบสังคมไม่กี่ทีก็ดังค้างฟ้า บางคนถึงกับกราบไหว้ ยอมรับนับถือ!
แต่จะมีโอกาส จัดการบ้านเมืองอีกหรือไม่ มอบให้เป็นชะตาของฟ้าดิน
หากดาวเหนือ ดาวใต้ ถอยกันคนละก้าว ลดทิฐิคนละกอง
ยอมเสียเมืองรอง เพื่อรักษาเมืองหลวง
คนไทยก็คงโชคดีกว่านี้
วันนี้ลูกของเราจะพึ่งใคร
หลวงพ่อก็แก่แล้ว
พ่อแม่ก็ไม่มีปัญญาสอน
โรงเรียนก็ไม่มีเวลาให้
จะเหลือก็แต่นายกรัฐมนตรีของเรา
ท่านมีโครงการ เอื้ออาทรหลายเรื่อง อะไรๆ ก็ทำมาเยอะ ขอเยาวชนเอื้ออาทร สักเรื่อง
มิใช่เพื่อเรา แต่เพื่อแผ่นดินไทยในอนาคต!
"ต่อไปนี้เป็นแผนยุทธศาสตร์ เพื่อสร้างเด็กสยามสู่คุณธรรมที่พึงประสงค์ รัฐบาลได้ทุ่มหมื่นล้านบาท ประกอบด้วยโครงการ ๗,๐๐๐ โครงการ" โฆษกรัฐบาลออกมา ให้ข่าวกับ น.ส.พ.
ฝันแบบนี้ สักวัน คงเป็นจริง!

-เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๖๕ เมษายน ๒๕๔๗-