ปีเก่ากาลผ่านพ้น พึงคะนึง~

"เราคิดอะไร" ฉบับนี้ เป็นฉบับ "ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่" เมื่อถึงวันขึ้นปีใหม่ เราก็น่าจะคิดคำนึง ถึงเรื่องเก่า ๆ ว่ามีอะไร ที่เราน่าจะทำ ให้ดีขึ้นกว่าเก่าได้บ้าง

บัตรอวยพรใบแรกที่ผมได้รับ ส่งมาจากประเทศอังกฤษ ที่ผมเคย คุยว่า หลายปีมาแล้ว อาจารย์ชาวอังกฤษ ท่านหนึ่ง จบปริญญาเอก มหาวิทยาลัยลอนดอน ด้วยการทำวิทยานิพนธ์ เรื่องราวชีวิต ความเป็นมาของผม เดี๋ยวนี้ ยังคงเป็น ศาสตราจารย์ มหาวิทยาลัยลีดส์ ของอังกฤษ คือ ดร. ดันแคน แม็คคาโก

ได้รับบัตรอวยพรวันคริสต์มาสวันปีใหม่ ผมรู้สึกขอบคุณทั้ง ๆ ที่รู้ดีว่า พร คือความดีนั้น อวยกัน ให้ กันไม่ได้ ต้องลงมือ ทำเองก็ตาม อาจารย์ ดันแคน ส่งความปรารถนาดี ถึงผมมาในรูปบัตรอวยพร อย่างต่อเนื่อง แม้ตอนที่ ผมกำลังได้รับ ความลำบาก จากการชุมนุม ท่านก็อวยพร ขอให้ผมโชคดี ปลายเดือนพฤศจิกายน มี การประกาศ โครมครามว่า ก่อนและหลัง วันเฉลิมพระชนมพรรษา อาจจะเกิด การนองเลือด ผมบอกกับ คนรู้จัก มักคุ้นว่าคงไม่เป็นอย่างนั้นแน่ เพราะ "เรื่องเก่าเราซาบซึ้ง แสบทรวง" กลุ่มคนที่ออกมา ป่วนเมือง ได้เคยทำอะไร ให้สังคมเจ็บแสบบ้าง คนส่วนใหญ่ ไม่ไปร่วมกิจกรรมแน่

ช่วงวันเฉลิมพระชนมพรรษา เป็นช่วงเวลาที่คนไทยมีความสุขที่สุด โดยเฉพาะเมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว เสด็จไปยังพระที่นั่ง อมรินทรวินิจฉัย พสกนิกร ได้ยินพระสุรเสียง ได้เห็นพระพักตร์ ของพระองค์ท่าน ที่ทรงมีพระพลานามัย สมบูรณ์ขึ้นมาก

ตรัสข้อความตอนหนึ่งว่า "ความสุขความสวัสดีของข้าพเจ้าจะเกิดขึ้นได้ ก็ด้วยบ้านเมืองของเรา มีความเจริญ มั่นคง เป็นปกติสุข"

ดังนั้นใครก็ตามที่เคยออกมาประกาศว่า "รักพ่อให้อยู่บ้าน อย่าออกมา" เป็นการชักชวนที่ผิด รักพ่อต้องออกมา ออกมาทำให้บ้านเมืองเจริญ บ้านเมืองปกติสุข เพื่อถวายความสุขอันแท้จริง แด่พ่อหลวง

คนบ้านนอกบอกกล่าว จำลอง ศรีเมือง หนังสือพิมพ์ เราคิดอะไร ฉบับ ๒๓๔ มกราคม ๒๕๕๓