ปูถนนด้วย "ยางพารา" ยืดอายุนานกว่ายางมะตอย
ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีจุดแข็งอยู่ที่ภาคการเกษตร และจุดแข็งนี้ ทำให้คนไทยยังคงอยู่ได้อย่างไม่เดือดร้อนมากนักในช่วงที่เศรษฐกิจทั่วโลกตกต่ำอย่างหนัก หลายประเทศแทบจะล่มสลายไปตามภาวะเศรษฐกิจโลก แต่เรายังคงยืนอยู่ได้ด้วยอาศัยความเป็นเอกลักษณ์ของไทยมาจนถึงทุกวันนี้
แม้ไทยจะเป็นประเทศเล็กๆ แต่เราสามารถส่งออกพืชเศรษฐกิจสำคัญอยู่หลายตัว... "ยางพารา" เป็นพืชอีกตัวหนึ่งที่ไทยเรามีศักยภาพในการผลิตและส่งออกได้เป็นอันดับหนึ่งของโลก ซึ่งฟังแล้วดูเหมือนว่าใครที่มีสวนยางน่าจะมั่งคั่งร่ำรวย แต่จริงๆ แล้วเปล่าเลย !!!
เกษตรกรไทยแทบจะทุกสาขาอาชีพ ประสบปัญหาเรื่องตลาดมาโดยตลอด ยางพาราก็เช่นกัน ตลอดระยะ 10 ปีที่ผ่านมา (2535-ปัจจุบัน) รัฐบาลต้องเสียเงินไปกับการแทรกแซง ราคายางไม่น้อยกว่า 2 หมื่นล้านบาท สาเหตุเนื่องจากปริมาณการใช้ยางในตลาดโลกลดลง ในขณะที่กำลังการผลิตยังคงเพิ่มขึ้น
โดยมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2545
เพื่อเป็นการแก้ปัญหายางล้นตลาดและราคายางตกต่ำ 3 ประเทศผู้ผลิตยาง ได้แก่ ไทย มาเลเซีย และอินโดนีเซีย จึงได้จับมือกันให้แต่ละประเทศลดกำลังการผลิตลงร้อยละ 4 ต่อปี และลดการส่งออกร้อยละ 10 นอกจากการร่วมมือกันระหว่างประเทศแล้ว ไทยยังได้กำหนดแนวทางแก้ปัญหาไว้อีก 3 แนวทาง คือ 1. ไม่เพิ่มพื้นที่ปลูกยาง ควบคุมพื้นที่ไม่ให้เกิน 12 ล้านไร่ 2. เร่งสงเคราะห์ปลูกยางปีละ 3 แสนไร่ 3. เร่งรัดปลูกทดแทนยางเก่า ซึ่งจะทำให้การผลิตลดลงร้อยละ 4 ต่อปี ลดผลผลิตได้ประมาณ 7 หมื่นตัน และลดส่งออกได้ร้อยละ 10 ทำให้ไทยมีโควตาส่งออกไม่เกิน 1.9 ล้านตัน จาก 2.4 ล้านตัน
ยางที่เหลือ 5 แสนตัน จะนำไปใช้ทำผลิตภัณฑ์ที่ผลิตประจำอยู่แล้ว เช่น ถุงมือยาง ยางรัดของ รองเท้า อุปกรณ์กีฬา ฯลฯ ซึ่งจะเป็นการใช้ยางในประเทศประมาณ 2.5-3.0 แสนตัน ส่วนยางที่เหลืออีก 2 แสนตันนั้น กระทรวงเกษตรฯมีแผนใช้ยางพาราในงานทาง ซึ่งเป็นมาตรการเร่งด่วน ระยะเวลา 5 ปี (2545-49)
ทั้งนี้ เพื่อให้มีการใช้ยางเพิ่มขึ้นปีละไม่น้อยกว่า 4 หมื่นตัน ซึ่งการทำทางนี้ จะใช้ยางพาราผสมยางมะตอยราดถนน มีแผนการใช้ยางตั้งแต่ปีนี้ (2545) ประมาณ 5 พันตัน ปี 2546 ประมาณ 2.5 หมื่นตัน และปี 2547 คาดว่าจะใช้ยางได้ 4 หมื่นตัน ได้ตามเป้าที่วางไว้ ใช้งบประมาณ 6,675 ล้านบาท นอกจากนี้ยังได้วางแผนส่งเสริม ให้มีการใช้ยางพาราในการทำเขื่อนยาง ยางกันชนที่ใช้ในท่าเรือ หมอนรองรางรถไฟ อ่างเก็บน้ำ พื้นยาง และยางล้อรถในภาคเกษตร ซึ่งช่วยให้การใช้ยางในประเทศเพิ่มมากขึ้นทางหนึ่ง
สำหรับประเทศไทยเรา ได้ทดลองใช้ยางพาราผสมยางมะตอยราดถนนมาตั้งแต่ปี 2500 ครั้งแรกที่ จ.สงขลา สายหาดใหญ่-สงขลา โดยความร่วมมือของแขวงการทางสงขลาและศูนย์วิจัยยางสงขลา ต่อมาในปี 2543 ทดลองทำที่ศูนย์วิจัยยางฉะเชิงเทรา และองค์การสวนยาง จ.นครศรีธรรมราช และในปี 2544 ที่บริเวณหน้ากรมวิชาการเกษตร
นายประสาท เกศวพิทักษ์ ผู้อำนวยการสถาบันวิจัยยาง กรมวิชาการเกษตร กล่าวว่า การทดลองดังกล่าวพบว่า ถนนที่ราดยางด้วยยางพาราผสมยางมะตอย มีข้อดีหลายประการ คือ ถนนมีความแข็งแรงทนทาน ยืดหยุ่น สามารถรองรับน้ำหนักปริมาณรถบรรทุกได้ดี มีอายุการใช้ยางได้ยาวนานกว่าการใช้ แอสฟัลต์หรือยางมะตอย 1-2 เท่า ประหยัดงบประมาณในการซ่อมแซมถนน เปรียบเทียบกับถนนที่ราดด้วยยางมะตอยอย่างเดียว ผิวถนนจะชำรุดเสียหายเร็วกว่า เวลาอากาศร้อนจัด ผิวทางจะไหลเยิ้ม
ท่าตะเกียบ จ.ฉะเชิงเทรา เพื่อศึกษาการใช้งานในสภาพจริง เป็นระยะทาง 300 เมตร โดยมี นายชูชีพ หาญสวัสดิ์ รมว.เกษตรและสหกรณ์ และ นายวันมูหะมัดนอร์ มะทา รมว.คมนาคม ร่วมกันเป็นประธานในพิธีเปิดป้ายโครงการฯ
ฉะนั้น โครงการนี้จึงเป็นอีกแนวทางหนึ่ง ที่ช่วยเพิ่มปริมาณการใช้ยางธรรมชาติภายในประเทศ คุ้มค่าทางเศรษฐกิจ สามารถประหยัดงบในการซ่อมแซมถนนได้ถึง 4.5 เท่า เมื่อเทียบกับถนน ที่ราดยางมะตอยอย่างเดียว และเพื่อเป็นการยืนยันในประสิทธิภาพ เมื่อเร็วๆ นี้ แขวงการทางฉะเชิงเทราและศูนย์วิจัยยางฉะเชิงเทรา จึงร่วมมือเป็นครั้งที่ 2 จัดทำโครงการทดลองนำยางมะตอยผสมยางพาราราดถนนสายสนามชัยเขต- งานนี้น่าจะเป็นข่าวดีสำหรับเกษตรกรชาวสวนยาง แต่คงจะเป็นข่าวร้ายสำหรับพวกขบวนการงาบทั้งหลาย !!!
ดวงแก้ว ผุงเพิ่มตระกูล