โอ้โอ๋ อนิจจา พญาแร้ง
ถูกกลั่นแกล้ง ให้คนกลัว ว่าชั่วหนัก
เพียงกลิ่นกาย เน่าเหม็น ไม่น่ารัก
เหมือนจมปลัก มักชั่ว มั่วสันดาน

คนไม่รู้ กู้ก้อง ร้องว่าแร้ง
ชอบทึ้งแทง ฉีกกระชาก เดรัจฉาน
เสพของต่ำ สำรอก ชอบระราน
เปรียบประจาน ชั่วกว่า สัตว์ใดใด

เกิดเป็นแร้ง ไม่เคยแกล้ง การทำดี
ไม่เคยเบียด เบียนชีวี ให้เสียหาย
ต่ออายุ ของตน ด้วยสัตว์ตาย
ไม่ดูดาย ล้างป่าช้า ดุจหน้าที่

เหม็นแต่กาย แต่ใจกล้า กว่าบางคน
ในกมล กล้าขจัด สิ่งบัดสี
รักษาศีล ซื่อสัตย์ ดุจชาติพลี
ทำความดี อย่างแร้ง แกล้งไม่เป็น

ไมสะสม ไม่กักตุน ให้ยุ่งยาก
ไม่มักมาก แต่รักหมู่ อย่างที่เห็น
รู้ตัวดี ว่าอีแร้ง ที่ตนเป็น
ไม่ซ่อนเร้น น้อมรับ ด้วยจริงใจ

สร้างมวลหมู่ ชาวแร้ง จากแข้งทอง
รักพวกพ้อง พึ่งตน พ้นสงสัย
ไม่คิดรอ ไม่เคยหวัง แต่ตั้งใจ
ทำในสิ่ง ที่โลกทิ้ง ไม่นำพา

สู่ดิน ชาวหินฟ้า
4 มกราคม 2547