หนูไม่อยากออกๆๆๆๆ
เมื่อวันพฤหัส ขณะที่กำลังดู รายการพ่อครูกันอยู่ ที่ศาลาฟังธรรม วันนี้เรามา ฟังพ่อครู ในรายการ ความรัก ๑๐ มิติ มีเด็กน้อย สันติบาล คนหนึ่ง ที่เราเห็นเธอ เล่นประจำ อยู่บริเวณ ศาลาฟังธรรม แต่วันนี้ เธอกำลังอยู่ใน ของเล่นชิ้นใหม่ ที่เธอกำลังทดลอง เล่นมันอย่าง ขะมักเขม้น พร้อมกับ ส่งเสียงดังๆ ออกมาว่า "หนูไม่อยากออกๆๆๆ" ไม่มีเสียง สะอื้นไห้ แต่ท่าที เธอดิ้นรน อยู่พอควรทีเดียว

แรกๆเรานั่งดูเธอด้วยความรู้สึกขำๆ ต่อมา คนก็ลุกไปดูเธอ ทีละคน สองคน จนต่อมา ก็กลายเป็นกลุ่ม ล้อมเธอไว้

หนูน้อยสอดตัวเข้าไป ในท่อขนาดเล็ก เกือบเท่าตัวของเธอ ด้วยวิธีคืบคลาน ทีละน้อย ทีละนิด จนถึงระดับหนึ่ง เดินหน้าไม่ไป ถอยหลังก็ไม่ได้ ทำไงดี จนต้องส่งเสียง ร้องออกมาดังๆ อีกทั้งความที่สื่อบอกนั้น ก็ตรงกันข้ามกับ อากัปกิริยา ที่ดิ้นรน แสดงออกอยู่

พี่ๆลุงป้าย่ายาย พากันมาลุ้น มาช่วยแก้ไข สถานการณ์ ให้สามารถ พาตัวออกมาได้ ในเวลาเกือบ ครึ่งชั่วโมง โดยไม่ต้อง ผ่าท่อนี้ออก

เหตุการณ์นี้ เกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ ในชีวิต ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ เมื่อเผชิญ ภาวะวิกฤต ของชีวิต เราจะตั้งหลักอย่างไร? เจ้าตัวน้อย ไม่ร้องไห้ ร้องแค่ว่า "หนูไม่อยาก ออกๆๆๆ" ทั้งๆที่จริงๆ เธอควรร้องว่า "หนูออกไม่ได้ๆๆๆ" ซึ่งคงจะมีใคร อีกหลายคน เป็นอย่างเธอ ในสังคมปัจจุบัน หากเหตุการณ์นี้ เกิดที่บ้าน จะช่วยอย่างไร? นี่คือตัวอย่าง ของข้อดี ของการอยู่กัน แบบครอบครัวใหญ่ ที่พร้อม จะช่วยกัน ได้ทุกเมื่อ

จากกทม.

บ้าน หลังใหญ่ที่อบอุ่น มีบรรยากาศ ของการเกื้อกูล พร้อมช่วยเหลือ แบ่งปันกัน หาได้ยากแล้ว ในสังคมยุคนี้ ขออนุโมทนา กับทุกคน ที่อยู่ในเหตุการณ์ ที่ช่วยกัน เอาภาระ แก้ปัญหากันไป อย่างเหมาะสม ทำให้เรื่อง ที่ดูจะเลวร้าย ให้สามารถ ผ่านพ้น ไปได้ด้วยดี ไม่วุ่นวายใหญ่โต ขอบคุณสติ และความเชื่อมั่น ในหมู่เรา

สขจ. สาธารณโภคี รอบกว้าง
มาเลือกซื้อของที่สขจ. สันติอโศก กทม. (สถาบันขยะวิทยา ด้วยหัวใจ) บ่อยๆ ได้ของดี ตรงกับที่ต้องการ บางครั้งโชคด ีได้ของใหม่ ยังไม่ได้แกะออกจากถุง จากกล่องเลยก็มี ราคาถูกมาก อย่างเหลือเชื่อ

ตอนแรก ก็มาหาที่จอดรถ ขับมาเรื่อยๆ บ่อยๆ ก็มาเดินดู ได้เห็นคน เขามาซื้อ มาหาอะไร กันที่นี่ สขจ.ที่เห็น มักจะมีของเต็มไปหมด ไม่เสียเวลาเดินหา เจ้าหน้าที่ก็ดี ไม่พูดเยอะ ทำงานเป็นแผนกๆ ของตัวไป ผมดูๆแล้ว เหมือนมาซื้อของ จากห้างสรรพสินค้า ยังไงยังงั้นเลย จะว่าไป เดี๋ยวนี้ ผมเริ่มคิด -พิจารณา -คัดเลือกของในบ้าน เอาออกไปบริจาคบ้างแล้ว เริ่มตั้งแต่ ขวดน้ำดื่ม เสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ของใช้จิปาถะ......

ผมเห็นดีด้วย กับพวกท่านครับ ที่ท่านทำเหมือนว่า เป็นที่แลกเปลี่ยน ของใช้กัน อะไรที่ผมไม่ใช้ ผมก็เอาออกไปกอง ให้คนอื่นเลือก อะไรที่ผมต้องใช้ และไม่มี ผมก็ไปหา ในกองนี้กองนั้น ที่สขจ. ของท่าน ขอชื่นชมครับ ที่ท่านทำอย่างนี้ ทำให้ทุกวันนี้ ผมไม่ค่อยได้ไป หาซื้อของใหม่ๆ มาใช้ เพราะที่สขจ. จะมีของรุ่นเก่า ที่มีคุณภาพ ดีกว่าของรุ่นใหม่ ที่ผลิตออกมา คุณภาพวัสดุ ไม่ดีเท่ารุ่นก่อนๆ ไม่สิ้นเปลือง ทรัพยากรธรรมชาติ ไปกับการผลิต ของใหม่ด้วยครับ ขอขอบคุณ กองทัพธรรม ที่ช่วยให้ผม และครอบครัวได้คิด ได้มี ทางออก ที่เป็นผลดีต่อโลก และสังคม ของเราด้วย
                 จาก...ปากเกร็ด นนทบุรี

สถาบันขยะวิทยาด้วยหัวใจ (สขจ.) รับบริจาค ของเก่าเหลือใช้ และของใหม่ ที่เกินจำเป็น เพื่อนำมาจำหน่าย แปรเป็นทุน อุดหนุน บุญนิยมทีวี ที่ทำงานสื่อสาร เผยแผ่พุทธธรรม เพื่อมวลมนุษยชาติ  ทุกบรรยกาศ รายงานความจริง ในระบบ บุญนิยม

อาหารมังสวิรัติตั้งครรภ์กินได้มั้ยคะ?
เจ'๕๗ ได้มีโอกาสกินเจ ๒ รอบ รู้สึกสบายใจมากเลย ไปอุดหนุน ร้านบุญนิยม ที่อุบลด้วย อาหารที่นั่น อร่อย มีให้เลือกเยอะมาก รู้สึกติดใจ กินไม่ยากเลย ประกอบกับ พอมีความรู้ เรื่องการปรุงอาหาร อยู่บ้าง ก็จึงมีใจมาลอง ทำกินเอง ที่บ้านดู ก็เข้าท่าดี สมาชิกในครอบครัว ก็รู้สึกว่า ดีกับสุขภาพด้วย

ตอนนี้ลูกหลานที่บ้าน กำลังเริ่มตั้งครรภ์ ดูเขาถูกกันดี กับอาหาร ไม่มีเนื้อสัตว์ (ไม่มีอาการ แพ้ท้อง) เราทำให้เขากิน เขาก็รับได้ แต่เราเกรงว่า เด็กในครรภ์ จะได้รับ สารอาหาร ครบถ้วนไหมคะ?
            จาก...สิงห์บุรี

ชาวอโศกที่ตั้งครรภ์ ส่วนใหญ่ ก็กินอาหารมังสวิรัติ แบบงดไข่ งดนม ตามวัฒนธรรม ของชาวเรา ที่เป็นผู้ปฏิบัติธรรม ไม่เบียดเบียน ชีวิตสัตว์ รวมทั้ง ไม่ทำร้าย ทำลาย แย่งชิงของรัก -ของหวง ของเขาด้วย (ทั้งนมทั้งไข่) ลูกที่เกิดมา ก็ปรกติดี ฉลาด และมีพัฒนาการ เหมือนเด็กทั่วๆไป ในบางราย ฉลาดแววไว เลี้ยงง่าย สุขภาพ แข็งแรงสมบูรณ์ ไม่ค่อยเจ็บป่วย อีกต่างหาก หากยังไม่วางใจ ก็สามารถหาข้อมูล ทางโภชนาการ มาประกอบ การตัดสินใจก็ได้...

หาที่จอดรถลำบากจัง
อยากบอกชาวกองทัพธรรมว่า ไปซื้อของที่อโศก กรุงเทพฯ วันจันทร์ ก็หยุดปิดร้าน เงียบเชียว นึกว่า คนไม่ค่อยมี พอรู้จาก คนที่ขายของ อยู่ที่ฟุตบาท แถวนั้นว่า มาได้ทุกวัน ยกเว้นวันจันทร์ เขาหยุดกัน ก็เลยมาวันอาทิตย์

       โอโห้! รถติดมาก จอดอยู่ที่ถนน รอเข้าซอย.... นานมาก เข้ามาแล้ว ก็ต้อง เข้าไปจอด สุดซอยเลย แถมซื้อของ หลายอย่าง ก็ไม่ได้เตรียม อะไรมาใส่ ท่านก็ใส่ ถุงกระดาษให้ เราก็ไม่ได้เตรียมถุงผ้า ไม่ได้เตรียมตะกร้ามา ลืมไป เคยเจอ แบบนี้แล้ว ตอนไปอุดหนุน ที่สวนลุมฯ กับที่ราชดำเนิน สมัยไปร่วม ชุมนุมกัน อาศัยว่า เรามากันหลายคน ก็ช่วยกันถือ สนุกไปอีกแบบ แต่อยากให้ท่าน แก้ปัญหา ที่จอดรถนะ รู้สึกเข็ด ทั้งๆที่อยากไปซื้อของ ไปเยี่ยม ไปหา ก็คิดถึงแหละครับ!
            จาก...จังหวัดชลบุรี

ต้องขออภัยอย่างยิ่ง สำหรับข้อจำกัด คือที่จอดรถ ในกทม. เราขยับขยาย พื้นที่ลำบาก เพราะที่แพงมาก ขอแนะนำ ให้ใช้บริการ รถสาธารณะ จะสะดวก อย่างยิ่งเลย อาจจะขับรถมาเอง จอดไว้บริเวณใกล้ๆ ที่สะดวก และปลอดภัย แล้วเดินทางต่อ โดยรถสาธารณะ ก็จะสะดวกดี ไม่น้อยเลย และ ขอขอบพระคุณ ในความระลึกถึง ที่มีให้กัน

เด็กเต็นท์
ตั้งแต่ไม่ได้ชุมนุม ก็ไม่ได้ดูทีวีเลย ได้อาศัยหนังสือ ที่ได้กลับมาอ่าน ให้พอระลึกถึง วันเก่าวันก่อน ได้ไปงานที่อุบลราชธานี ตอนมีงาน ที่ริมแม่น้ำมูล ให้รู้สึกประทับใจ เด็กๆนักเรียน ของกองทัพธรรม ที่คอยช่วยงาน วิ่งหน้า วิ่งหลัง ไหนจะสูบส้วม ปีน-แบก-หาม-กางเต็นท์ ทั้งเล็กทั้งใหญ่ สารพัด ไปหาเด็กๆ มาจากไหนกัน เป็นสิบๆคน เป็นหมู่ๆ น่าเอ็นดู ขยันขันแข็ง เวลาเล่น เขาก็เล่นกัน เบิกบานร่าเริง เหมือนกันเด็กๆ ที่ฉันพบเห็นมา  แต่ทำไมเวลาทำงานทำการ ดูเขาคล่องแคล่ว เป็นมือเป็นไม้ กันดีจัง ไม่หน้าบูด หน้าบึ้ง ไม่เห็นเด็กคนไหน ก้มหน้าก้มตา เล่นเกมอยู่กับ คอมพิวเตอร์ เป็นเด็ก ดีกว่า ที่เคยพบเห็น อยากรู้ว่า เลี้ยงกันยังไงนะ เขาเรียน เขาอยู่ เขากินกันยังไงนะ อยากรู้จัง
                    จาก...จังหวัดพิษณุโลก

เด็กๆที่เห็นคือ นักเรียน สัมมาสิกขา ชาวอโศก เติบโต ฝึกหัด ขัดเกลาตนเอง ในสิ่งแวดล้อม ของบ้าน-วัด-โรงเรียน กิน-อยู่ในชุมชน เรียนในโรงเรียน ของชุมชน ที่มีความศรัทธา และปฏิบัติธรรม มีศีลห้า ละเลิกอบายมุข กินอาหาร มังสวิรัติ เป็นพื้นฐานอย่างต่ำ เป็นโรงเรียนประจำ ประเภทเอกชน การกุศล ไม่เสียค่าเล่าเรียน ก่อนเข้ามาสมัครเรียน มีพื้นฐานการศึกษา ไม่น้อยกว่า ชั้นประถมปีที่ ๖ เป็นอย่างต่ำ เมื่อสอบเข้าได้ ผ่านเกณฑ์แล้ว ถึงกำหนดเปิดเรียน ก็เข้ามาพักอาศัย ที่โรงเรียน ซึ่งอยู่ในชุมชน ตลอดการศึกษา เรียน และกลับบ้าน ในช่วงวันหยุดปิดเทอม ปีละ ๒ ครั้ง

โรงเรียนเรียน สัมมาสิกขา ของชาวอโศก มีอุดมการณ์ การศึกษาว่า ศีลเด่น เป็นงาน ชาญวิชา นักเรียนทุกคน มีศีลห้า ละอบายมุข และกินอาหาร มังสวิรัติ เน้นทำงานเป็น และมีการสอนวิชาการ ตามมาตรฐาน หลักสูตร ที่กระทรวง ศึกษาธิการ กำหนด มีทั้งสายสามัญ ม.๑ ถึง ม.๖ สายสัมมาอาชีพ ปวช. ปวส. ปัจจุบัน กำลังเตรียมความพร้อม จะเปิดหลักสูตร ปริญญาตรี หากสนใจ ในรายละเอียด มาเยี่ยมชมได้ ในทุกชุมชนชาวอโศก ทั่วประเทศ

สมเด็จปปู่วิชิตอวิชชา
ไปร่วมงาน มหาปวารณา'๕๗ ที่มีงานฉลอง ๓๐ ปี ชุมชนปฐมอโศก และ ๘๐ ปี พ่อครูสมณะโพธิรักษ์ ปีนี้ปฐมอโศก ปรับปรุงภูมิทัศน์ ดูสะอาดสะอ้าน โดยเฉพาะ ห้องสุขา ขอชื่นชมว่า สะอาดตลอดงาน น้ำใช้ก็ไม่ขาดแคลน แม้กลิ่นขี้หมู จะยังมีอยู่ ก็ไม่รบกวนอะไรมากนัก

ที่สำคัญคือ สมเด็จปู่วิชิตอวิชชา ที่ตั้งอยู่ถัดมา จากซุ้มประตู ทางเข้าชุมชนฯ ดูงดงาม แปลกตา องค์หนึ่งแกะสลัก หินเสร็จแล้ว อีกองค์หนึ่ง กำลังทำอยู่ เป็นหินทราย ก้อนใหญ่ ผู้มาพบเห็น ต่างก็เล่าขานกันถึง อิทธิปาฏิหาริย์ ของท่าน เมื่อครั้ง ชุมนุมกันที่ ถนนราชดำเนิน กทม. ว่าท่านปัดลูกระเบิด ในวันที่ ๑๘ ก.พ.'๕๗ ที่ตำรวจมาขอคืนพื้นที่ถนนราชดำเนิน จากผู้ชุมนุม บางคน ยกมือขึ้น จบไหว้ แล้วเอามาลูบ ศีรษะตัวเอง บางคน มาเลียบเคียง ถามว่า จะเอาดอกไม้ มากราบไหว้ บูชาท่าน จะต้องทำอย่างไร?

หากบอกถึงใจ พวกเราชาวอโศก เราเคารพนับถือบูชา พระพุทธเจ้า ในพระพุทธคุณ ของท่าน เราฝึกปฏิบัติบูชา ตามพ่อครูสอนว่า รูปเคารพนี้ เป็นตัวแทน ที่ให้เราระลึกถึง พระพุทธคุณ ของพระพุทธเจ้า เราน่าจะได้บอก ผู้มาเยี่ยมเยียนเรา ให้เข้าใจด้วยนะ
            จาก...จังหวัดเชียงใหม่

ชาวปฐมอโศก ก็ดำริกันแล้ว ก็น่ามีป้าย ที่มีข้อความ ที่แจ้งบอกกันโดยเนื้อความ อธิบาย บอกติงเตือน ทั้งชาวอโศกเอง บางคนที่ยังมี ทิฏฐินิยม บูชาในรูปเคารพ รวมถึง ชาวพุทธ และบุคคลทั่วไป ที่มาพบเห็น จะได้รู้และเข้าใจว่า การกราบ ไหว้บูชา ของชาวพุทธ ที่สัมมาทิฏฐินั้น เป็นอย่างไร เนื้อความเป็นดังนี้...

อเทวนิยม คือ ศาสนาที่ไม่บูชาพระเจ้า หรืออาตมัน เทวนิยม คือศาสนา ที่บูชา พระเจ้า หรือ อาตมัน เช่น อย่าจุดธูปเทียนบูชา (เป็นอัคคียัญ) อย่าใช้น้ำ ทำพิธีบูชา - ทำน้ำมนต์ เป็นต้น (เป็นสิญจนยัญ)

อย่าเอาดอกไม้ ของหอม มาบูชา (วัตถุอนามาส) และอย่าอธิษฐาน โดยอ้อนวอนขอ ให้พระพุทธรูป หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ บันดลบันดาล ให้ได้สิ่งนั้นสิ่งนี้ เพราะพุทธ ไม่ใช่ศาสนา ที่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ บันดลบันดาล แบบศาสนาที่นับถือ "พระเจ้า-เทพเจ้า" ซึ่งเป็น "เทวนิยม" เพราะศาสนาพุทธ นับถือ "กรรม" นับถือ "พระรัตนตรัย"

พระพุทธรูป คือ สิ่งเคารพบูชา แทนพระพุทธ ศาสนาพุทธเป็น "อเทวนิยม" ไม่ใช่ศาสนาแบบ "เทวนิยม" จึงอย่าบูชา พระพุทธรูป "ผิด" ไป เป็นบูชา.... "พระเจ้า - เทพเจ้า หรือบูชาสิ่งที่เป็น อาตมัน - อัตตา" จงบูชาพระพุทธ ด้วยธรรมบูชา อย่าบูชาพระพุทธ ด้วยอามิสบูชา

กรุณาปฏิบัติให้ถูกต้อง

สื่อหนังสือ มีผู้ใช้บริการน้อยแล้วผลิตแล้วคุ้มไหม?
ผมเคยสะสมหนังสือ ชอบอ่านเป็นนิสัย ปัจจุบัน ก็ยังชอบอ่านอยู่ แต่ซื้อหนังสือ น้อยลง อ่านมากขึ้น จากสื่อทันสมัย รวดเร็วทันใจ อยากรู้เรื่องไหน ก็เลือกหา ได้จาก 'net ส่วนเรื่องใด อ่านแล้วอยากเก็บไว้ ค่อยซื้อหาหนังสือ หรือเก็บด้วย สื่ออื่นบ้าง ในบางเรื่อง ผมชอบหนังสือ ผมรักหนังสือ รู้สึกได้ประโยชน์มาก จากการอ่าน หนังสือชาวอโศกทุกเล่ม ผมก็ได้อ่าน เป็นหนังสือ ที่มีคุณค่าทางใจ ให้สติให้ปัญญา ไม่ใช่หนังสือทั่วไป แต่เป็นหนังสือ ที่อ่านแล้ว รู้สึกดีกับชีวิต ทั้งตัวเอง และผู้อยู่ร่วม ในสังคม

       หากพูดถึงการพิมพ์หนังสือ ในยุคสมัยนี้ ต้นทุนสูงมาก หากเทียบ ในเชิงธุรกิจ ก็จะมองในความคุ้มทุน ทางวัตถุรูป อาจจะไม่มีใครทำ อย่างทุ่มเท ยกเว้น ผู้ที่ทำด้วยใจรัก ใจเห็นคุณค่าจริงๆ ผมรู้สึกเสียดาย หากชาวอโศก คิดแบบธุรกิจ อย่างนั้นด้วย จึงอยากเรียนท่านว่า สื่อหนังสือ ที่พวกท่าน ทำอยู่นั้น หากไม่เดือดร้อน เรื่องทุนนัก ก็อยากให้ทำต่อนะครับ อย่างน้อย คนรักหนังสือ อย่างผม ที่น่าจะมีอยู่ จำนวนหนึ่ง ที่ได้อาศัย ได้ประโยชน์อย่างสูง นะครับ
                  จาก...จังหวัดระนอง

ขอบคุณ ที่สื่อบอกกันมา หนังสือชาวอโศก เราพิมพ์เผยแพร่ธรรม ด้วยใจ เห็นคุณค่าสาระ ที่สื่อออกไป สู่สังคมวงกว้าง ไม่ว่าเทคโนโลยี จะก้าวล้ำไปไกล แค่ไหนอย่างไร หนังสือก็ยังคงเป็น สื่อที่เสถียร ในเชิงของ การเก็บรักษาข้อมูล ได้ดีพอควร การเข้าถึง ก็ไม่ลำบากนัก แม้สูญหาย ไม่ว่าไปตกอยู่ที่ใด ก็ยังทำหน้าที่ สื่อได้ครบถ้วน เช่น บางคน มาปฏิบัติธรรม เพราะได้อ่านสาระ จากกระดาษ ที่เขาตัด แขวนไว้ในส้วม ก็มี เป็นต้น    

สารอโศก เล่ม ๓๓๖ ต.ค.-พ.ย.๕๗ หน้า ๓๕-๔๐