ธรรมปัจเวกขณ์
วันที่ ๔ สิงหาคม ๒๕๒๕

หลักใหญ่ที่สุดของการปฏิบัติธรรม ที่เราเข้าใจกันมา เป็นปฏิภาณไหวพริบกันอยู่แล้ว ก็คือ หลักแห่งการปล่อยทิ้ง หลักแห่งการ หลุดพ้นขาด หลักแห่งการหยุดสภาพ ที่ก่อเกิดนั้นๆ ให้ได้ นี่โดยความหมายง่ายๆ เอาคำ เอาความขยาย หรือว่า เอามาเน้น จุดสำคัญ ของการปฏิบัติธรรม แห่งมนุษย์---

เพราะฉะนั้น ถ้าผู้ใดได้เรียนรู้ พิจารณา แล้วก็กระทำจิตใจ ให้มันระงับกายกรรม ส่วนที่เราแน่ใจว่า ควรหยุดให้ได้ ควรละ หลุดพ้น ไม่ควรเป็น ไม่ควรมีให้ได้ วจีกรรมเหมือนกัน เราพิจารณาแล้ว เห็นว่า วาจาอย่างนี้ ควรหยุด ควรละ เลิกพ้น ควรเว้นขาด ไม่ควรทำ เราก็ทำให้ได้ มีจิตที่เป็นอำนาจ สามารถหยุดระงับได้ด้วยรู้ และ มีอำนาจแรงพอ ที่จะหยุดระงับ กายกรรม ระงับวจีกรรม ได้อย่างจริง จิตจะเป็น ตัวเก่งที่สุด เป็นประธาน สิ่งทั้งปวง เพราะจิตเป็นตัว ที่จะต้องรู้ ทุกขณะจิต ในสัมผัสต่างๆ ในความเป็นอยู่ต่างๆ แล้วจิตจะเป็น ตัวกระทำ ถ้ายังว่าทำไม่ได้ แม้รู้ก่อน เราก็ต้องฝึก ต้องหัด ให้จิตมีอำนาจ ให้จิตมีเรี่ยวแรง ให้จิตมีพลัง เป็นวิมุติ ----

วิมุติ คือหยุดได้ วิมุติคือรู้ แล้วก็หยุด แล้วก็ให้เดิน ให้เกิดตามทิศทาง ที่มันยังมี ความเกิดอยู่ มนุษย์ผู้บรรลุสูงสุด ที่ยังไม่ตาย ยังมีความเกิด---

เพราะฉะนั้น ความเกิด ที่จะเกิดดี สร้างสรร ยังกุศลก็จะยังไป แต่ส่วนที่ได้ พิจารณาแล้วว่า ควรหยุด ควรเลิก ควรเว้น ควรขาด ก็ต้องหยุด ต้องเลิก ต้องเว้น ต้องขาด ได้ดังใจนึก และดังใจรู้ นี่เป็นจุดหมาย จุดสำคัญ ของการปฏิบัติธรรม เพราะฉะนั้น เราจะต้องมาเรียนรู้ ทั้งกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่เกี่ยวข้องกับ สังคมมนุษย์ โดยเฉพาะ ตัวเราเอง มีกายกรรม วจีกรรม ที่เราควรทำกับตน ให้มันหยุดให้ได้ ระงับมันให้ได้ แม้ในต่อหน้า และลับหลัง แม้ในที่โล่งแจ้ง และที่ที่ไม่มีใครรู้ ใครเห็น เราจะฝึกหัด อบรม จะเกิดการสามารถ ระงับได้ จะเกิดการเสพย์คุ้น พากเพียร จะเกิดการเป็นการได้ ขึ้นเรื่อยๆ เรียกว่า สมาบัติ สุดท้าย เราจะตั้งมั่น แข็งแรง เก่ง ระงับได้ อย่างมีประสิทธิภาพ การพิจารณารู้ ก็เกิดปัญญาญาณ ทำได้ก็เป็นฤทธิ์ เป็นอำนาจ เป็นอำนาจของจิต ที่เราเรียกว่า เจโตวิมุติ นั่นเอง--

เพราะฉะนั้น หลักใหญ่ จึงรู้ และทำให้ได้ นี่เป็นความหมายกว้างๆ ขอให้พวกเรา ได้เข้าใจ ที่ได้แนะนำ สั้นๆ แคบๆ อย่างนี้ แล้วก็กระทำกับตน ในเรื่อง ในราว ที่แน่ชัด สั่งสมไปเรื่อยๆ นั่นคือ เรากำลังสั่งสม อำนาจของจิต และความรู้ ที่ชัดแจ้ง ให้มี ประสิทธิภาพ ให้เป็นได้ เราก็จะได้เป็น ผู้ที่เกิดธรรม เจริญธรรมสูงสุด ได้แท้จริง

สาธุ.---

อ่านต่อ หน้า วันที่