'ความจริง'

รบกับความเหนื่อยหน่ายกระส่ายกระสับ สบตากับความเหงาอย่างเศร้าสร้อย
จมกับโลกโศกหมองฝากร่องรอย บาดแผลพร้อยสลักฝังเกลื่อนทั้งใจ
...เมื่อบาดเจ็บเนิ่นนานจนด้านชา ก็พบว่าความจริงอันยิ่งใหญ่
"มีชีวิต...ชีวิตนี้ไม่มีอะไร มีเพื่อใช้ชีวิต อนิจจัง"
เพื่อเรียนรู้บาดแผล แพ้-ชนะ ทุกข์สุขคละครันครบเราพบหวัง
เมื่อหัวใจ, เลือดเนื้อ ยังเหลือพลัง ชีวิตยังปรารถนาจะท้าทาย
จึงหยัดยิ้มเย้ยหยันทุกปัญหา ประจัญหน้าบาดแผลเคยแพ้พ่าย
สลัดความสับสนกระวนกระวาย เผชิญหน้าความตายอย่างรู้ตัว
ซ่อนทุกความรู้สึกไว้ลึกสุด รอถึงจุดเอมอิ่มได้ยิ้มหัว
ที่เกลียดกลัวที่สุดก็หยุดกลัว มิอาจมัวอ่อนแออยู่แพ้ภัย
...จึ่งทุกข์-สุข รุกรบด้วยขบขัน รบปัญหาสารพันด้วยหมั่นไส้
"มีชีวิต...ชีวิตนี้ไม่มีอะไร" คือถ้อยคำปลอบใจที่แท้จริงฯ
* สุขุมพจน์ คำสุขุม
(จาก นสพ. คม-ชัด-ลึก)