ถ้อยคำสิริมงคล วันนี้ยังสอนตัวเองอยู่หรือไม่? ยังเฝ้ามองความดีของผู้อื่น เพื่อความแช่มชื่นในหัวใจหรือไม่? ยังเห็นข้อ บกพร่อง ของคนอื่น เพื่อเป็นอนุสติ เตือนตน เราต้องระมัดระวัง ไม่มีอาการอย่างนั้น ไม่มีพฤติกรรม เช่นนั้น หรือไม่?... สิ่งรอบตัวเป็นทั้งครู และกระจกเงาสะท้อนตัวเราได้วิเศษสุด มัวแต่รังเกียจคนโน้นคนนี้ มัวแต่โกรธขึ้ง คนนั้นคนโน้น เราจะไม่มีวัน ได้พัฒนา แก้ไขอะไร กระจกเงา เขามีไว้ส่องหน้าตัวเอง มิใช่เพื่อ มัวแต่ขมวดคิ้ว เมื่อเห็นภาพ อัปลักษณ์! "มีน้ำก็ต้องมีคลื่น เกิดเป็นคนก็ต้องมีอุปสรรค" "ศัตรูคือยาบำรุงกำลังของชีวิต" "อุปสรรค แปลว่า ใกล้สวรรค์" คำปลุกปลอบมิใช่คิดมั่วๆ เพ้อฝัน แต่มีรากฐาน มาจากสัจธรรมของชีวิต ชีวิตคน มิใช่แกงจืดสนิท ชีวิตคนมิใช่ผ้าสีขาวไม่มีที่ติ ก็เป็นแกงเผ็ด เป็นผ้ามีสีสัน หลากหลาย สวยงาม! "นี่แหละรสชาติชีวิต" พระพุทธองค์ตรัส "สุขอริยสัจ" ไม่มี จะมีก็แต่ "ทุกข์อริยสัจ" มีแต่ทุกข์เท่านั้น ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป มีแต่ทุกข์น้อย หรือไม่ก็ทุกข์มาก ก็นี่แหละคือชีวิต คนรังเกียจทุกข์ ก็เหมือนคน หนีความจริง ยิ่งเกลียดก็ยิ่งทุกข์ ทำอย่างไร จึงจะไม่ตื่นเต้น เห็นเป็นปกติ คำตอบก็คือ คงต้อง "ทำใจ" หลายๆอย่างเราแก้ไขได้ แต่หลายๆอย่างต้องวางลงที่ใจ ปล่อยวาง อะไรจะเกิดก็ ต้องเกิด "นี่แหละรสชาติชีวิต" เตือนตนเสมอ นี่คือปกติ เป็นของธรรมดา ที่จะต้องเจอะเจอ หัดยอมรับ ชะตากรรม เหมือนการยอมรับ นิ้วมือของเรา สั้นยาวไม่เท่ากัน รุ่มร้อนก็จะผ่อนคลาย... หากนับภพชาติ กว่าจะถึงวันนี้ เราต่างผ่านการเวียนว่ายตายเกิดเป็นล้านๆๆๆ ยกกำลัง ล้านๆๆครั้ง เรียกว่า เป็นอสงไขยกัปกันเลย นานแสนนาน จนไม่รู้จะเรียกว่า นานขนาดไหน นำน้ำตาแต่ละชาติที่เกิดมารวมกัน เชื่อไหมว่า จะมากมายยิ่งกว่า น้ำในมหาสมุทร? อะไรจะขนาดนั้น! แต่พระพุทธ องค์ตรัสไว้ ไม่แปรผัน พุทธธรรมกำมือเดียว บัญญัติทางชีวิต มิใช่สู่สวรรคาลัย แต่เป็น พระนิพพาน เพราะตราบใด ที่ยังใฝ่สวรรค์ เราก็มิอาจพ้นนรก! นี้คือเป้าหมาย ของพุทธธรรม ใครเคยรู้บ้าง? "นี่แหละรสชาติชีวิต" ในความทุกข์ จะสร้างภูมิต้านทานชีวิต ให้แข็งแกร่ง ในความทุกข์ เราจะมีทักษะ ปล่อยวาง เชี่ยวชาญขึ้น ในความทุกข์ เราจะฉลาดขึ้น เก่งขึ้น ในความทุกข์ เราจะเห็นใจ เข้าใจชีวิต ของผู้อื่นมากขึ้น "ไม่ทุกข์จึงย่อมไม่เห็นธรรม" น้ำอาจทำให้เรือจม หรือลอยก็ย่อมได้ สรรพสิ่งที่เราว่ามีโทษ มันก็มีคุณมิใช่น้อย ทำใจให้ สบาย หายใจ ยาวๆ ย่อนคลายตัวเอง อย่าเบื่ออุปสรรค อย่าเหม็นปัญหาชีวิต "ทำไมชีวิตเราไม่โล่ง ทำไม ทางชีวิตของเรา จึงขรุขระจังเลย?..." เลิกบ่นไปเลย เพราะนี้คือ "แก่นแท้ของชีวิต" ยิ่งหนี จะยิ่งเจอ ยิ่งรังเกียจก็จะยิ่งเหม็น ปลงซะ นิพพานย่อมปรากฏ วาทะ ดอกไม้ในสวน ก็จะเริ่มเบ่งบาน ภุมรินจะบินว่อน นกจะร้องก้องไพร... "เกิดมาเพื่อสุข" คงต้องเลิกคิด เพราะชีวิตจะมีก็แต่ทุกข์มาก ทุกข์น้อย ไม่ว่าจะมารูปแบบไหน น้ำหนัก ขนาดใด ก็ต้องฝึกฝนยอมรับ ความทุกข์ประดุจเซรุ่ม ที่จะฉีดเข้าร่างกาย เพื่อให้ต่อสู้กับเชื้อโรค ความทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นวิบาก หรือบารมี แต่สุดปลายทาง ก็คือความฉลาด ความแข็งแกร่งของชีวิต! แม้วันนี้เราจะร้องไห้ เจ็บปวด ทรมาน! เบื่อหน่าย ละเหี่ย เพลียใจ ปลุกระดมตัวเอง ไม่ต้องภาวนาให้หายไป แต่ควรเตือนตัวเอง "นี่แหละรสชาติชีวิต" คนไม่เจออะไรเลยในชีวิตต่างหากที่โชคร้าย! ถูกใจกับถูกต้อง ต้องระวังว่าไม่เหมือนกัน วันนี้สบาย แต่วันหน้า ลำบาก หรือ วันนี้ลำบาก แต่วันหน้าสบาย จะเลือกแบบไหน? ชีวิตเราเป็นคนลิขิตจริงๆ เลือกทางเดินเอาเอง จะไปซ้ายหรือขวา อ่อนแอ-เข้มแข็ง โง่-ฉลาด ต้องตัดสินวันนี้ (ดอกหญ้า อันดับที่ ๙๙ มกราคม - กุมภาพันธ์ ๒๕๔๕) |