- พ.ต.ท.รุ่งโรจน์ เรืองฤทธิ์ -

อำนาจนิยม

กฎแห่งกรรมคือกฎแห่งธรรม
ดังกรอบกติกากำกับกำชับคน
กฎหมายคือเกณฑ์กติกาแผ่นดิน
กำหนดเจตนารมณ์พิทักษ์ธรรม
มือกฎหมายคือผู้ใช้กฎหมาย
ต้องบริสุทธิ์ยุติธรรมไร้พันธะ
เที่ยงธรรมเที่ยงตรงทุกสถานการณ์

หากกฎหมายอยู่ในมือบัณฑิต
ใช้เพื่อสรรค์สร้างความเป็นธรรม
สันติสุขเป็นอันคาดหวังได้
หากกฎหมายอยู่ในมือพาล
ใช้ระรานทำลายคนดีเพื่อตน
สังคมกลียุคใช่ไกลเกินเอื้อม

กฎหมายในมือผู้ครองอำนาจ
ใช้อำนาจรัฐแม้นอำนาจเถื่อน
เลือกเฟ้นปฏิบัติตามอำเภอใจ
แม้จะเสแสร้งอ้างอุดมการณ์
แต่คนรู้ทันย่อมประจักษ์แจ้ง
ยากจะซ่อนแฝงเลศนัยมุ่งร้าย

คนพาลแม้สูงส่งยศศักดิ์อัครฐาน
มิต่างจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ในหนังราชสีห์
จักเป็นราชสีห์สมจริงได้ฉันใด
อาจเป็นจิ้งจอกแสนกลลวงตาคนได้
แต่มิอาจลวงใจตนแม้ชั่วหายใจ

ยุคผู้ดีหนีภัยซอกซอนเดินตรอก
ขี้ครอกเส็งเคร็งเดินกร่างเต็มถนน
"ธรณีนี่นี้ เป็นพยาน
เราก็ศิษย์มีอาจารย์ หนึ่งบ้าง
เราผิดท่านประหาร เราชอบ
เราบ่ผิดท่านมล้าง ดาบนั้นคือสนอง"

กวีศรีปราชญ์บทนี้ชี้ชัด
น่าจะเป็นอุทาหรณ์เตือนสำนึก
ถ้าไม่ผยองแลมืดบอดเกิน
อำนาจราชศักดิ์ทรัพย์สินล้วนอนิจจัง
เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสัจธรรม

"ไปไม่กลับ ไปลับ สู่โลกใหม่
หลับไม่ตื่น ปลุกอย่างไร ก็ไร้ผล
ฟื้นไม่มี นี่แหละหนอ ชีวิตคน
หนีไม่พ้น ความตาย ใครหนีพ้น"

จะอยู่อย่างไรจึงจะมีแผ่นดินไทยซุกหัว
จะตายอย่างไรจึงจะมีแผ่นดินไทยกลบหน้า
อำนาจนิยม ทำลายตน
ทุนนิยม ทำลายชาติ
บุญนิยม ดำรงตนและชาติไทย