ปิดท้าย ตอน...
ชมชื่น

หนังสือพิมพ์ เราคิดอะไร ฉบับ 118
หน้า 1/1

สังคมจะเปลี่ยนแปลงได้
หากอณูของสังคมแปรเปลี่ยน
ทุกคนเป็นอณูหนึ่งของสังคม
มีศักดิ์ศรีคุณค่าเท่าเทียมกัน
หากทิฐิเดียวกัน กระแสเดียวกัน
ย่อมก่อพลังอำนาจพลิกผันสังคมได้
ยิ่งเป็น "สัมมาทิฐิ" ยิ่งชอบธรรม
กระแสยิ่งทรงพลังอิทธิฤทธิ์ล้ำ
ยุติธรรมของสังคม
เป้าหมายที่พึงมีให้จงได้
เพราะเป็นหลักดำรงสังคม
แม้จะแผกต่าง แย้งขัดกันบ้าง
เพราะต่างคิดต่างรู้ต่างเห็น
ตามพื้นภูมิ ประสบการณ์ของตน
แต่ในที่สุดความแผกต่างแย้งขัดนั้น
ย่อมยุติเกลื่อนกลืนเป็นหนึ่งเดียว โดยธรรมอันเป็นสัจจะแสนจริง
ที่ทุกคนต้องยอมรับจนถึงใจ
และกอดคอกันนำพาสังคมไปด้วยดี
มิอาจ "ทำให้ทุกคนเป็นคนดี"
แต่ต้องรวมพลังกันชื่นชมคนดี
"ให้คนดีได้ปกครองบ้านเมือง"
และเป็นมือเป็นไม้ช่วยงานคนดี
พร้อมกันนั้นก็ไม่ละเลยละเว้น
"ควบคุมคนดีไม่ให้มีอำนาจ"
ทั้งนี้เพื่อกีดกันคนไม่ดี ป้องกันต…
"ไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้"
ความบางตอนแหงพระบรมราโชวาท
ชัดเจนแจ่มแจ้งเกินจะติดข้องใจ
แต่มีใครสักกี่คนที่สนองรับเอาจริง
"ควบคุมคนไม่ดีไม่ให้มีอำนาจ"
มีแต่ ไล่ล่าคนไม่ดีมาเสริมอำนาจตน
โดยยอมปันอำนาจปกครองบ้านเมืองให้
หมั่นตรึกตรองแลถามตนเองเป็นนิจเถิด
เราจงรักภักดีในหลวงแน่หรือไร?