ปิดท้าย
ตอน... |
หนังสือพิมพ์
เราคิดอะไร ฉบับ 118![]() ![]() |
|
|
สังคมจะเปลี่ยนแปลงได้
หากอณูของสังคมแปรเปลี่ยน ทุกคนเป็นอณูหนึ่งของสังคม มีศักดิ์ศรีคุณค่าเท่าเทียมกัน หากทิฐิเดียวกัน กระแสเดียวกัน ย่อมก่อพลังอำนาจพลิกผันสังคมได้ ยิ่งเป็น "สัมมาทิฐิ" ยิ่งชอบธรรม กระแสยิ่งทรงพลังอิทธิฤทธิ์ล้ำ ยุติธรรมของสังคม เป้าหมายที่พึงมีให้จงได้ เพราะเป็นหลักดำรงสังคม แม้จะแผกต่าง แย้งขัดกันบ้าง เพราะต่างคิดต่างรู้ต่างเห็น ตามพื้นภูมิ ประสบการณ์ของตน แต่ในที่สุดความแผกต่างแย้งขัดนั้น ย่อมยุติเกลื่อนกลืนเป็นหนึ่งเดียว โดยธรรมอันเป็นสัจจะแสนจริง ที่ทุกคนต้องยอมรับจนถึงใจ |
และกอดคอกันนำพาสังคมไปด้วยดี
มิอาจ "ทำให้ทุกคนเป็นคนดี" แต่ต้องรวมพลังกันชื่นชมคนดี "ให้คนดีได้ปกครองบ้านเมือง" และเป็นมือเป็นไม้ช่วยงานคนดี พร้อมกันนั้นก็ไม่ละเลยละเว้น "ควบคุมคนดีไม่ให้มีอำนาจ" ทั้งนี้เพื่อกีดกันคนไม่ดี ป้องกันต "ไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้" ความบางตอนแหงพระบรมราโชวาท ชัดเจนแจ่มแจ้งเกินจะติดข้องใจ แต่มีใครสักกี่คนที่สนองรับเอาจริง "ควบคุมคนไม่ดีไม่ให้มีอำนาจ" มีแต่ ไล่ล่าคนไม่ดีมาเสริมอำนาจตน โดยยอมปันอำนาจปกครองบ้านเมืองให้ หมั่นตรึกตรองแลถามตนเองเป็นนิจเถิด เราจงรักภักดีในหลวงแน่หรือไร? |
![]() |
|