เราคิดอะไร.

จ า ก ผู้ อ่ า น


เศรษฐกิจพอเพียง

ส่งธนาณัติมา ๑,๐๐๐ บาท สำหรับต่ออายุสมาชิก ๒ ปี ๕๐๐ บาท ส่วนที่เหลืออีก ๕๐๐ บาท บริจาค เข้ามูลนิธิ หรือจ่ายค่าสมัครสมาชิก สำหรับผู้ประสงค์จะอ่านหนังสือ แต่ไม่มีเงิน หรือไม่มีรายได้พอ ‘

สุวรรณ จันทพันธ์ อำนาจเจริญ

-อาจารย์ครับ ๕๐๐ บาทแรกจัดการต่ออายุสมาชิกให้เรียบร้อยแล้วครับ ส่วนอีก ๕๐๐ หลังจะหา สมาชิกอุปถัมภ์ รับเมตตาธรรมแล้วแจ้งให้ทราบ ถ้าผู้อำนวยการ และผู้ช่วยผู้อำนวยการ โรงเรียนสตรีนนทบุรี ได้เสวนากับอาจารย์บ้าง ก็คงไม่พลาดท่า ตาโตเสียตัว เพราะรับเงิน ๓ หมื่นบาท จากผู้ขอเข้าขายน้ำดื่ม ในโรงเรียนหรอกนะ จะอ้างว่า รับบริจาคก็อ้างได้ แต่เจ้าของเงินว่า เรียกร้องเอา จะว่าไงหนอ ใบเสร็จรับบริจาค ก็ไม่มี


ไผเป็นไผ

นักการเมืองใหญ่ต่างชี้หน้ากล่าวหากันว่า ขนหน้าแข้งร่วงหมด เพราะลิ้นกระดาษทราย ของข้าราชการ กรมประชาสัมพันธ์ หนึ่งนิ้วชี้ไป สี่นิ้วก็ชี้เข้าหาตัวเอง ทุกที เลิกขากางเกง ดูหน้าแข้ง ไม่มีเหลือสักเส้น ทั้งสองคนนั่นแหละค่ะ‘

'อนิจจา กทม.

-ข้าราชการไทย นี่นะเหมือนงูแหยงเชือกกล้วย นักการเมือง กระดิกตัวไปทางไหน เป็นต้องกระโดด เกาะติดแจ เคยนึกอเนจอนาถ บ้างไหมครับ ที่เห็นข้าราชการตัวเบ้งๆ ชักแถว ถือกระเช้าดอกไม้ ไปอวยพรวันเกิด นักการเมืองกำมะลอถึงบ้าน ในวันเวลาราชการ ลืมตัวหรือเปล่า เป็นข้าราชการ ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว


หาบเร่

หนังสือพิมพ์ไมว่ารายวันหรือรายอะไร ทั้งๆ ที่มีกองทุนใหญ่รองรัง มีโฆษณาสารพัด เปรอะไปหมด ก็ยังอยู่ยาก แม้แต่นิวส์วีคระดับนานาชาติ ยังอยู่ไม่รอด จึงยากที่จะเชื่อได้ว่า เราคิดอะไร ไม่มีอะไรๆ เร้นลับอยู่เบื้องหลัง เพราะยังอยู่มาได้ ‘ อดีตผู้สื่อข่าว สระบุรี

- นั่นน่ะซีครับ ตอนก่อตั้งเราคิดกันว่าอยู่รอดได้ตลอดปีก็มหัศจรรย์แล้ว เบี้ยน้อยหอยน้อย เจียมตัว เจียมใจ ว่าเราก็แค่หาบเร่ มีแต่กระจาด สาแหรก ไม้คานกับสองขา ก้มหน้าก้มตา หาบคอนขายบ้าง แจกบ้าง แถมบ้าง ให้มันหมดหาบไป พอมีเงินติดกระเป๋า ทำทุนไปวันต่อวัน เราไม่มีอะไร จะหมดอีกแล้ว เพราะมีแต่ตัว ตั้งแต่แรก ลองมาเป็นแม่ค้าหาบเร่ แบกะดินกับเรา สักปีซีครับ


คนดี?

ดิฉันประทับใจในพระราชดำรัสของในหลวง เมื่องานเฉลิมพระชนมพรรษา น่าจะเป็นยา ขนานเอก สำหรับบำบัด รักษาโรคร้าย ของสังคมได้ดี พระองค์ท่าน รู้ซึ้งถึงก้นบึ้ง ของนักการเมือง และข้าราชการ บางคนได้ดี ‘ แม่บ้านทหารอาชีพ กทม.

- คำพังเพยที่คุ้นหู และพูดกันโก้ๆ ออกเกร่อไปคือ "คนดีชอบแก้ไข คนจัญไรชอบแก้ตัว" เป็นความจริง ลึกซึ้งนัก หลายคนยึดถือเป็นเกราะคุ้มตัว เพราะเข้าใจเผินๆ ทำตัวเป็นคนดี เป็นคนชอบแก้ไข แต่ดันจัญไร แก้ไขแต่คนอื่น ไม่ยอมแก้ไขตัวเอง จึงแก้ตัวว่าคนอื่นผิด ชั่วเลวร้าย ตัวเองสุจริต เสียสละ เพียงนิ้วเดียวที่ชี้คนอื่นเท่านั้นเหยียดตรง นิ้วนอกนั้น ที่ชี้ตัวเองไซร้กลับงอพับ ซ่อนเร้นปลายนิ้ว จะเรียกว่าดับเบิ้ล สแตนดาร์ดได้มะ


คนยาก

คนยากคนจนหามื้อกินมื้อ รักบูชาในหลวงเหมือนคนอื่นๆ แต่ไม่มีทางเข้าร่วมพิธีกับทางการในวันเฉลิมพระชนม์ผิดไหม จะทำอย่างไรดี ‘ ข้าแผ่นดิน ไกลเมืองหลวง ฉะเชิงเทรา

- อย่าน้อยเนื้อต่ำใจว่ายากจนเงินทองทรัพย์สิน ถ้าใจยังไม่จนคุณธรรมความดีงาม การทำมาหากิน โดยสุจริต อยู่ในศีลกินในธรรม และทำใจให้ยินดี พอเพียงในความสุขกาย ตามอัตภาพ ไม่คิดการชั่วร้าย ทำลายสังคม นั่นแหละ คือยอดปรารถนาในหลวง ยิ่งกว่าพิธีกรรม ที่เป็นเพียงพิธี แต่ไม่มีกรรม คือการกระทำ ดังกล่าวคำถวายพร หรือสัตย์ปฏิญาณ


ล่องหน-กลดารา

อ่านข่าวใน น.ส.พ. ทีวี แล้วก็หน้ามืดเป็นไก่ สระแก้วถูกเดือยแทงตาแตก มันอะไรกันนักหนา เรื่องง่ายๆ ใกล้ตัวทำให้เป็นเรื่องยุ่งยาก แล้วจะอาสามาแก้ไขปัญหาชาวบ้าน ได้อย่างไร ก็เรื่องปืนพก ของดาราเด่นดัง ตลอดปีนั่นแหละ ดูเหมือนข่าวตอนแรกว่า ปืนหายไปแล้ว ครั้นตำรวจ เรียกมาสอบสวน ก็ว่าไม่หาย แต่หาไม่เจอ มันต่างกันหรือครับ หายกับหาไม่เจอ

- ต่างกันซีครับ หาย คือเจ้าของไม่ได้ร่วมเป็นตัวการ ผู้สนับสนุนหรือผู้ใช้ให้มันหาย แต่หาไม่เจอน่ะ มันก็คือ ตำรวจหาไม่เจอ แต่เจ้าของปืน รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน อยู่กับใคร ทำนองนั้นแหละ


ไร้พรมแดน

กระผมเอนก รอดน้อย ชาวคุก ได้รับเมตตามากมาย กรุณาส่งหนังสือ เราคิดอะไร ให้อ่าน เป็นสมาชิกพิเศษ จนกว่าจะพ้นโทษ นอกจากนี้ ยังได้รับหนังสือสารอโศก ดอกหญ้า ดอกบัวน้อยประจำ และ หนังสือธรรมะอื่นๆ อีกมากมาย สำหรับดอกบัวน้อย ดอกหญ้า อ่านแล้ว ผมส่งต่อให้บุตรชาย อยู่ที่สิงห์บุรี ๒ คน อายุ ๑๒ และ ๑๓ ส่วนสารอโศก เราคิดอะไร และอื่นๆ ให้เพื่อนหยิบยืมอ่านด้วย อ่าน "คนคืออะไร" งานเขียนของพ่อท่าน จบไปแล้ว เริ่มอ่านรอบสอง เริ่มสว่างรู้ และเข้าใจ... อีกเล่มหนึ่ง "ถอดรหัส นิพพาน อัตตา อนัตตา นิรัตตา" อ่านแล้วยิ่งสว่างขึ้น สองเล่มนี้ อ่านสลับกัน แทบทุกคืน น่าเสียดาย "อีคิวโลกุตระ" เพื่อนยืมอ่าน แล้วย้ายเรือนจำ เลยไม่ได้อ่าน อโศกให้อะไรผมเยอะ โดยเฉพาะหนังสือ ของพ่อท่านโพธิรักษ์ ทำให้ผมได้เกิดใหม่ สุขจนไม่คิดว่า ตนเองติดคุก ทุกวันนี้ ยังทำงานหนักเหมือนเดิม ทำอย่างมีความสุข ทั้งงานธรรมทาน และวิทยาทาน จะทำจนกว่าพ้นโทษ อยากมาอยู่ร่วม ชายคาอโศกอีกคน ' เอนก เรือนจำเชียงราย

- ยินดีครับ ที่เราคิดอะไรและสารอโศก มีสัดส่วนในชีวิตคุณและเพื่อนๆ แดนคุกขังได้แต่กายคน แต่ขังใจคนไม่ได้ แดนธรรมมีอยู่ทุกหนแห่ง ใครแสวงหาและมุ่งมั่น ก็เห็นได้ ไปถึง ลูกสุดที่รัก ของคุณที่สิงห์บุรี ถ้าเขาสนใจอ่านหนังสือ ที่คุณส่งไปให้ แจ้งที่อยู่มาที่ เราคิดอะไร จะแจ้ง ผู้รับผิดชอบ ส่งให้โดยตรง คุณจะได้เก็บหนังสือเหล่านี้ ไว้ให้เพื่อนอ่าน อีคิวโลกุตระ ที่ติดตัวเพื่อนไป จะลองหาทดแทนให้ ในวาระปีใหม่ ขอเป็นกำลังใจให้คุณ และเพื่อน ได้พบเห็นโลกใหม่ ยิ่งๆ ขึ้นครับ


เยี่ยงอย่างเสือ

ข้าราชการระดับสูงที่ปลดเกษียณแล้ว ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายพลเรือน ทหาร ตำรวจ รัฐวิสาหกิจ หรือข้าราชการการเมือง ไปรับจ้างทำงาน ในเครือธุรกิจเอกชน ทั้งของไทย และของต่างชาติ ถ้าไม่ซื่อตรงต่อชาติ ก็เป็นภัยนัก เพราะยังมีอำนาจ บารมีบริวารอยู่ในที่เดิม จะทำให้ชาติ เสียประโยชน์ ‘ ข้าราชการบำนาญ ลพบุรี

- เป็นสิทธิเสรีภาพส่วนตัว ถ้าใครลืมคุณแผ่นดินที่ชุบเลี้ยงจนปลดเกษียณ รักษา ผลประโยชน์ นายจ้าง นายทุนยิ่งกว่า ผลประโยชน์ชาติ ก็เป็นภัยร้ายนัก อย่างที่คุณว่า คนขายตัวประเภทนี้ ก็มีอยู่ทั่วไป บางคนก็ขายตัว เป็นอีแอบ ตั้งแต่อยู่ในราชการ แล้วละ คุณเอ๋ย คุณธรรม จริยธรรม หรือศาสนาเท่านั้นแหละครับ จะแก้ปัญหานี้ได้ ช่วยกันสร้างคน รักษาคนประเภทนี้ ไว้ซีครับ ปัญหาอยู่ที่ คนไม่ยอม "อดอยากเยี่ยงอย่างเสือ สงวนศักดิ์"


ส่งความสุขปี ๒๕๔๕

สุข สราญบานเบิกด้วย   ยินดี
สันต์ สนุกทุกครามี        อย่าเศร้า
ปี แห่งทรัพย์นับทวี        สถิต
ใหม่ มาพาชีพเคล้า       เทพเฝ้าประทานพร
‘ เพื่อนใหม่จากต่างแดน


- วันปีเดือนเคลื่อนคล้อย    ตามกาล
ปีเก่าใดสืบสาน                หยั่งไว้
ลุปีใหม่พิจารณ์                 ดีชั่ว
ละห่างอกุศลไซร้              ดั่งได้พรชัย

บรรณาธิการ

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๓๘ มกราคม ๒๕๔๕)