เราคิดอะไร.

ปิดท้าย พ.ต.ท. รุ่งโรจน์ เรืองฤทธิ์
คนสองคม

เศรษฐกิจ" พอเพียง พอกินอยู่
หนทางเดียว กอบกู้ วิกฤติชาติ
ยุทธวิธี เบ็ดเสร็จ เด็ดขาด
หาก "ดับเบิ้ล-แสตนดาร์ด" ชาติวอดวาย
"ทำมา หากิน" เป็นเบื้องต้น
ครั้นเหลือล้น จึ่ง "ทำมา ค้าขาย"
"หนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์" ออกเรียงราย
แพร่ขยาย แลกเปลี่ยน หมุนเวียนไป
ก่อเกื้อ "ปัจจัยสี่" เป็นแก่นสาร
อาหาร เสื้อผ้า ที่อาศัย
ทั้งหยูกยา รักษา อนามัย
เป็นหัวใจ สัมมา อาชีพชน

"ในน้ำ มีปลา" ทุกแดนด้าว
"ในนา มีข้าว" ทุกแห่งหน
"ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ" ของทุกคน
มีหลากหลาย เหลือล้น...เพื่อผองเรา

"พอเพียง" พอกินอยู่ อย่างเรียบง่าย
พอแลกเปลี่ยน ค้าขาย กับต่างเผ่า
แต่ไม่พอ เลี้ยงคนโลภ ร่านจะ "เอา"
แม้คนเดียว ที่มัวเมา เห็นแก่ตน

จนอย่างไทย จนอย่างมี ศักดิ์ศรีไทย
เป็นคนจน ผู้ยิ่งใหญ่ ใจกุศล
ปลอดอบายมุข ไม่เป็นทาส คนกินคน
ดีกว่ารวย แต่ไม่พ้น เป็น... "คนสองคม"

ิ์

 กระโถน-กระถาง
ชีวิตเปรียบเหมือนภาชนะว่าง  ถ้าเอาขยะ คือความโกรธ ความเกลียด  ความกลัว ความริษยา ความพยาบาท ความโลภ  ความหลง หรือความขุ่นมัวทั้งหลาย ใส่ลงไปชีวิต ก็อุปมาเหมือนกระโถน แต่ถ้าใส่เมล็ดพันธุ์แห่งโพธิลงไป ในดินดี มีคุณภาพ ดูแลเอาใจใส่ ถูกต้อง เมล็ดพันธุ์ก็จะเติบโต เป็นต้นไม้ใหญ่ ให้ดอกผล และความร่มเย็น ชีวิตก็อุปมา เหมือนกระถาง
‘ ชยสาโรภิกขุ