หน้าแรก >[09] การสื่อสาร > การเผยแพร่ธรรมะ >เราคิดอะไร

คำกรอง กรองคำ


หวังดีมีเมตตา
เมตตาธรรมสถิตสร้าง สุขศานติ์
ยอดแห่งพระโพธิญาณ หยั่งรู้
ลดทุกข์ร้าวราน เลิกโศก เศร้าแล
แสงส่องทางประเทืองผู้ ผ่านร้อนรอนสลาย
สายธารเสียสละท้น แดนทอง
มิตรภาพแผ่ประคอง เขตแคว้น
หวังดีจักปรองดอง ดวงจิต
บรรเจิดครองสุขแม้น มนุษย์ผู้ผ่องใส
‘สมบัติ ตั้งก่อเกียรติ

แม่เฒ่า
วัยเธอเวียนไกลนักถึงหลักเก้า ยังถ่อเท้าริมทางมิห่างเหิน
ลูกหลานมีหนีห่างต่างหมางเมิน อีกสามีก็บังเอิญมาวายปราณ
พอยังชีพด้วยเศษของกองขยะ ทุกวันจะเก็บขายซื้ออาหาร
มีงานบุญงานศพได้พบพาน ช่วยล้างถ้วยล้างจานอยู่โรงครัว
ทุกวันเหงานั่งกอดเข่าริมถนน แววกังวลยากไร้ให้ปวดหัว
ไยชีวิตไม่หลุดพ้นความหม่นมัว ทั้งที่ตัวกระทำแต่กรรมดี
ย้อนวัยสาวคราวรุ่นอบอุ่นนัก พ่อแม่รักเอาใจไม่ห่างหนี
เทศกาลงานบุญของทุกปี ก่อเจดีย์กองทรายหมายประชัน
ทั้งหนุ่มสาวเล่นลูกช่วงและบ่วงไก่ ชักเย่อไซร้ชายหญิงได้แข่งขัน
ผ้าลายสวยมวยผมเกล้าสาวอวดกัน แสนสุขสันต์ตามประสาบ้านนาไกล
แต่วันนี้แม่เฒ่าเก้าสิบแล้ว หมดวี่แววพ้นทุกข์พบสุขได้
เหลือกระดูกห่อหนังทั้งร่างกาย รอวันตายไม่ช้าก็มาเยือน
' ธารธรรม

ในรูปแบบ
(๑)
สินค้าโบราณเอื้อการขาย จึงป่ายโบราณแต่งร้านเข้า
คำว่าโบราณเหมือนนานเนา บางสูตรสั่งเข้าแค่ขวบปี
เพลงไทยสากลฟังพ้นยุค เพลงชักกระตุก บ๊ะ! ถูกที่
อาศัยทำนองสอดคล้องดี ควบขี่คำร้องเหมือนท่องซ้ำ
(๒)
คุณค่าสากลหมายด้นดั้น คุณค่าสามัญชั้นต้อยต่ำ
คุณค่าสาธารณ์กาลกระทำ รสนิยมตอกย้ำพร่ำโบราณ
กลับไม่ได้ ไปไม่ถึง ตะลึงความจริงแค่กิ่งก้าน
ไร้รากสูบกินจิตวิญญาณ เบ่งบานผ่านโรยโดยลำพัง
คือคนของโลกชีพโบกผ่าน คือใครไร้ย่านตำนานหลัง
อดีตพร่า-อนาคตหมดพลัง เกินหยั่งรกรากลีบจากปลาย
(๓)
เส้น สี ลีลาบรรยากาศ แสงเงาผงาดเร่งปาดป่าย
แสวงหาตัวตนต่างโค่นย้าย เหยียบย่ำความหมายอยู่ใต้ตีน
‘ โชคชัย บัณฑิต

ฝึกฝนให้อยู่คนเดียว
๑ บางครั้งหัวใจป่วนปั่น
วุ่นวายสับสนมึนงง
ลมหลงเลอะเลือน
เหตุการณ์รุมเร้ารอบด้าน
๒ พาฝันรวนเรเหหัก
ชะงักหงายคว่ำ
ดำดิ่งลึกลงลึกสูญหาย
มืดมิดไปทั่วทุกด้าน
๓ ทำจิตทำใจวิญญาณ
ให้เข้มแข็งกล้าแกร่ง
ผ่อนร้อนแรงสูงแก่กล้า
พิสูจน์ในกระแสเวลา
๔ คนเดียวคนนี้อยู่ได้
บอกให้โลกรับรู้ไว้
คนคนนี้ทระนงสูงส่ง
ไม่ยอมแพ้ไม่อ่อนแอ
‘ฆีฏา

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๔๒ พฤษภาคม ๒๕๔๕)