- นักข่าวเบอร์สาม -

"หวอๆๆๆ!" เสียงปืนเด็กเล่น เดินด้วยถ่าน ๒ ก้อน ดังคำราม ผู้ใหญ่อาจจะหนวกหู แค่เด็กฟังแล้ว โคตรสนุกเลย
"ขอมั่ง" ปืนกระบอกยาวเท่าไม้บรรทัด ๒ อันต่อกัน เปลี่ยนมือไปอยู่เด็กอีกคน "หวอๆๆๆ หวอ ๆๆๆๆ"

คนกดยิงไปเรื่อยๆ มีทั้งแสงมีทั้งเสียง เล็งยิงไปรอบๆ ตัว ตู้เย็น ทีวี โต๊ะ เก้าอี้ เครื่องคอมฯ ชั้นวางของ ปลาทอง...

"หวอๆๆๆ หวอๆๆๆ หวอๆๆๆ" จินตนาการไปเรื่อยๆ ข้าวของกระจุยกระจายเละเทะไปหมด

"ขอมั่ง" ปืนเปลี่ยนมืออีกแล้ว คนโดนแย่งยังไม่หายมัน

"ขอมั่ง" เปลี่ยนมืออีกครั้งอย่างรวดเร็ว พี่น้องผู้ชายทั้งคู่ เริ่มแย่งชิงครอบครองปืน เลเซอร์ อย่างเอาเป็น เอาตาย

"ปล่อย...บอกให้ปล่อย!" ตะโกนแข่งกันพลางร้องไห้แต่มือไม่ยอมวาง ยังยื้อไว้เต็มที่

คุณพ่อนอนเอกเขนกอ่านหนังสือพิมพ์ รีบวางอย่างฉุนเฉียว วิ่งมาที่ห้องเด็กๆ กำลังแย่งกัน

"อะไรกันนักกันหนา เป็นพี่น้องแค่นี้ก็แย่งกัน เรื่องเล็กๆ ทำเป็นเรื่องใหญ่ได้ไงหา?"

กระชากปืนออกจากเด็กทั้งสองคน เอามือฟาดตัวเด็กอีกคนละเพียะ

"แง...แง...แง..." ตะเบ็งเสียงร้องแข่งกัน

"เลี้ยงพวกแกนี่เหนื่อยฉิบหายเลย วันๆ เอาแต่ทะเลาะกัน พ่อทำงานเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว รู้มั้ย?

ทำไมแค่นี้ไม่รู้จักแบ่งกันเล่น ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ใช้ได้เหรอ?"

"ป๊าบๆ" พานท้ายปืนตบตูดลูกอีกคนละที!

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๔๓ มิถุนายน ๒๕๔๕)