หน้าแรก >[09] การสื่อสาร > การเผยแพร่ธรรมะ >เราคิดอะไร


ฟุตบอลโลก... ชัยชนะของหลวงนฤบาล


วันนี้ถ้าตายไป เชื่อเลยว่าต้องเกิดเป็นเชื้อโรคเชื้อรา ที่ซอกเล็บ ของนิ้วเท้าใด นิ้วเท้าหนึ่ง นับล้านคน!

จิตดวงสุดท้าย ก่อนสิ้นลม หมกมุ่นเรื่องไหนก็ไปเรื่องนั้น เหมือนพระภิกษุ สมัยพุทธกาล ที่ห่วงจีวร พอมรณภาพ ก็ได้ไปเกิดเป็นตัวเล็น อาศัยจีวร!

มหกรรมกีฬาโลก ตลอด ๑ เดือน พลอยทำให้ต่อมหลั่งสารเอ็นโดฟิน กับอะดรีนาลิน หลั่งออกมาจี๊ดจ๊าด

ปริมาณเอ็นโดฟิน คงเหมือน "เขาโค" ส่วนอะดรีนาลิน คงเหมือนปริมาณ "ขนโค"

โลกก็อย่างนี้แหละ คนสมใจ ย่อมมีน้อยกว่าคนผิดหวัง

เป็นความสำเร็จของหลายๆ ฝ่าย ทั้งนรกและสวรรค์

แต่เหนือฟ้ายังมีฟ้า ที่เห็นกอบโกยเป็นล่ำเป็นสัน ก็มีแต่ "นักธุรกิจ" เท่านั้น

สนุกกันไปเถิดมนุษยโลกเอ๋ย ข้าขอเงินทองเข้ากระเป๋าก็พอใจ แค่กระตุ้นต่อม "ศักดิ์ศรี" แค่นี้ทั้งโลก ก็กลายเป็น จิ้งหรีด ร้องจี๊ดๆ!

โลกาภิวัตน์ แปลว่า การเป็นเหยื่อของมนุษย์ไร้พรมแดน ชาติไหน พวกไหน ก็มีโอกาสขม้ำเรา พอๆ กัน!

แปลกแต่จริง เรามักจะพูดถึงอานิสงส์ของกีฬา กีฬาสร้างคนสร้างจิตวิญญาณแข็งแกร่ง แต่ภาคปฏิบัติ กลับทำลาย ความเป็นคน ลงไปทุกที เหมือนนั่งเรือ ลำเดียวกัน แต่พายกันคนละทาง

เหมือนโรงงานบุหรี่ก็ผลิตไป คุณหมอก็ห้าม ต่างคนต่างทำหน้าที่ เคารพกันเหลือเกิน

กีฬาแพ้ไม่ได้ ผู้คนบ้าคลั่ง เล่นพนันทุกมุมเมือง

กีฬากับกาลี ทำไมคำถึงคล้องจองกัน ประหลาดนัก

พระอริยเจ้าท่านหยุดโลกไว้ใต้ฝ่าเท้า แต่ปุถุชนเขาก็หยุดโลกได้เหมือนกัน แต่เพียงชั่วขณะหนึ่ง

ให้ลืมตัว ลืมทุกข์ ลืมตาย!

เหมือนจอกแหนในสระใหญ่ที่แยกกัน เพราะแรงกระเพื่อม แต่แค่ไม่กี่วินาที ทุกอย่าง ก็จะกลับเข้าสู่ สภาพเดิม

พระพุทธองค์จึงตรัส "โลกลุกเป็นไฟ ตัวตกอยู่ในความมืด ไยไม่รู้จักหา แสงสว่าง...."

อุ๊ย ! พระองค์พูดอะไร น่าหนวกหู!

มาดูเกมมันๆ กันดีกว่า โลกจะอดอยาก เด็กจะอดตาย สังคมจะเสื่อมทราม ผู้คนยากไร‰้ ฯลฯ อย่าไปครุ่นคิด มาพิชิตกัน ดีกว่า ใครจะเป็นแชมป์โลก!

"การลืมทุกข์" ก็เป็นความ พ้นทุกข์อีกรูปแบบหนึ่ง แต่เป็นแค่เสี้ยววินาทีก็ยังดี

ลงทุนเป็นหมื่นล้านแสนล้านก็จะเอา!

"ความไร้สาระ" ก็ยังมีดับเบิ้ลสแตนดาร์ด ผู้ใหญ่มองวัยรุ่นทำตัวไร้แก่นสาร เพ้อเจ้อฉันใด พระอริยเจ้า มองพวกเรา ก็ฉันนั้น

เพียงแต่ "ผู้ใหญ่" วันนี้จะเอะใจบ้างไหม หรือหลงตัวหลงตนว่าฉลาด พระเทศน์สอน อบง อบาย หัวหน้านรก ทางแห่งความฉิบหาย มันล้าสมัยไปแล้ว!

วันนี้ "หลักธรรมทางศาสนา" ถึงถูกเก็บเข้าลิ้นชัก "ความถูกใจ" กระโดดออกมาแทนที่

"IMF ทางโลก" ทำเรา ทรุดฮวบ ยังไม่เข็ด เจอ "IMF ทางธรรม" จะเจ็บปวดยิ่งกว่า

สังคมไทยกำลังหมดบุญ กินบุญเก่ากันทั้งนั้น

มีผู้คนร้องตะโกนเตือนแล้ว แต่ก็ยังย่ามใจ

"ฟุตบอล" เมื่อก่อนเป็นวิธีแก้กลุ้มของจับกังอังกฤษ วันนี้ทั้งหมดสยบพ่าย อนิจจัง มันไม่เที่ยง อะไรจะเกิด ก็เกิดได้ เหมือนช้างศึก ของบรรพชน วันนี้ทำได้ก็แค่ เดินตากหน้าขอทาน

เหมือนเกษตรกรทิ้งนาอันทรงคุณค่ามาหาเงินในเมืองกรุง

เหมือนลูกที่นับวันจะเป็นพ่อแม่ของเรา!

วีรบุรุษของโลก ต่อไปไม่ต้องวุ่นวาย เล่นกีฬาให้เก่ง แล้วแก้วสารพัดนึก จะลอยมา

คำอวยพร "เจ้าคนนายคน" จะล้าสมัย แต่ขอเป็นเล่นกีฬาสักอย่างให้เลอเลิศ จะได้เป็นหน้าตา ของวงศ์ตระกูล เป็นเกียรติยศ ของประเทศชาติ!

สายธารย่อมเปลี่ยนทาง โชวห่วยย่อมมีโอกาสเจ๊งแล้ว พันท้ายนรสิงห์ ก็จะรู้จักกันแต่ "น้ำพริกแมงดา!"

หยุดโลกหน่อยเถอะ ขอจอดป้ายหน้า อยากจะลงไปอ้วก!

แมลงเม่า ย่อมบินเข้ากองไฟ มนุษย์ย่อมแสวงหาสิ่งเพลิดเพลิน มีความสุข เป็นสัจจะของชีวิต ผิดจากนี้ ไม่ใช่มนุษย์

ไม่อยากเป็นมนุษย์ ต้องหยุดความสนุก!

"กามสุขัลลิกานุโยค" เป็นความสุดโต่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ใครยอมรับ เขาย่อมมีสิทธิ์ เข้ากระแส โลกุตระ ในทันที

วันนี้ของเรา เหมือนนักฟุตบอลลงสนาม เริ่มเตะนับตั้งแต่แรกเกิด เตะเช้ายันค่ำ วันแล้ววันเล่า มีสุข มีทุกข์ มีผิดหวัง มีสมหวัง มีเลือดมีน้ำตา!

เมื่อกรรมการเป่าหมดเวลาแข่งขัน เรากลับคืนสู่แผ่นดิน ขึ้นเมรุให้เพื่อนฝูง ญาติพี่น้องช่วยกันเผา

แล้วก็กลับมารอเล่นใหม่ เล่นให้หมดเวลา ไปชาติหนึ่งๆ ทำซ้ำๆ หลายๆ ครั้ง จนเป็น "วัฏสงสาร"

โลกมนุษย์คนเยอะ กลไกของสังคมก็ยิ่งสลับซับซ้อน กับดักมีหลากหลายรูปแบบ ตามกัน ไม่มีวันรู้เท่าทัน

ระบบต่างๆ ผันแปรยิ่งกว่ารุ่นใหม่ ของคอมพิวเตอร์ ทฤษฎีชีวิตเปลี่ยนไป เศรษฐศาสตร์ตะวันตก มาใช้กับ สังคมไทย บางทีก็ผิดเพี้ยน อาหารการกิน ก็ผันแปรไปตามนายทุน (ข้าวแกงถอย ไก่ทอดมา)

เด็กๆ ต้องไล่เข้าโรงเรียน จากเดิม ๗ ขวบ เป็น ๓ ขวบ

แต่ก่อนด่าลูก ลูกก็ร้องไห้ แต่เดี๋ยวนี้มันจะฆ่าตัวตาย

แต่ก่อนอวยพรลูกๆ ให้รวย วันนี้ขอแค่อย่าติดยาบ้า อย่าเป็นตุ๊ดก็ชื่นใจ....ฯลฯ

ทุกอย่างเปลี่ยนหมด ยกเว้นอำนาจธุรกิจ ที่ยังรุกรานชีวิตของคนไทย

จำไว้เลย "ธุรกิจ" ไม่เคยหวังดีกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

จะสิงห์หรือช้าง เขาก็จะล้วงเงินเราออกไปให้มากที่สุด ไม่มีความหวังดีในธุรกิจ ไม่มีธุรกิจใด เป็นมิตรแท้ ของประชาชน เป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ ของชีวิต!

ไม่มีโฆษณาในฟุตบอลโลก ไม่เห็นจะต้องดีใจ

ปีก่อนโน้น ฝรั่งตะโกน "God is dead" แต่วันนี้ ซาตานกำลังรักษาการแทนพระเจ้า

มันมาบริหารวันไหน วันนั้นมนุษย์ก็จะมีแต่ความสุข ความสนุกสนาน ความเพลิดเพลิน เจริญตา เจริญกาย
จะไม่คิดถึง ความทุกข์ ความอดอยาก ของตัวเอง ของเพื่อนมนุษย์

โลกจะมีแต่เสียงหัวเราะ ที่กลบเสียงร้องไห้ จนไม่มีใครได้ยิน

เหมือนเจ้าชายสิทธัตถะ เมื่อออกเยี่ยมประชาชน เหล่าขุนนางอำมาตย์ ต่างรีบเก็บคนเกิด แก่ เจ็บ ตาย อย่าให้ทรงได้เห็น

จะไต้มีความสุขความพอใจ ในฐานะของตัวเองไปนานๆ !

ใน ๓๖๕ วัน ซาตานจะใช้เลศเล่ห์ มารักษาการแทนพระเจ้า เกินกว่าครึ่ง

วันที่พระเจ้ามา ก็แทบจะทำอะไรไม่ได้ เพราะมันวางเครือข่าย คนของตัวเอง ไว้หมดแล้ว

วันนี้ คุณเป็นคนของใคร?

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๔๔ กรกฎาคม ๒๕๔๕)