ข่าวนักเรียนนักศึกษาขายบริการทางเพศคงผ่านหูผ่านตาบ้างหรอกนะ อันที่จริงเรื่องนี้ ก็ไม่ต่างจาก ฝีกลัดหนอง ที่ถึงวาระฝีแตกหนองทะลัก เพราะเป็นพฤติกรรมแฝงอยู่ในสังคมมานานปีแล้ว จะถือว่าเป็นเรื่องธรรมด๊า-ธรรมดาก็ใช่ ของใครของมัน ใครจะขายจะซื้อกัน มันหนักอวัยวะเบื้องสูง ของคนอื่นซะที่ไหนล่ะ

แต่ที่มันเป็นเรื่องฉาวขึ้นมา เพราะริพะยี่ห้อนักเรียนนักศึกษาไปปั่นราคาหุ้นของเก่าประจำตัวนี่ซี ก็เลยทำให้คนอื่นๆ ที่เขาไม่ได้กระสันจะขายหุ้นพลอยถูกหมายตาเหมาเข่งเป็นสินค้าไปด้วย

แต่โบราณกาล ใครถึงกับขายของเก่ากินก็นับว่าสิ้นท่าหมดปัญญาเลี้ยงตัว ถึงกับต้องอัปยศอดสู หลบหน้าหลบตาชาวบ้านเชียวละ ผิดกับสมัยนี้ ใครปั่นราคาหุ้นของเก่าขายได้สูงเกินราคาจริง นับว่าเซียนการตลาด พวกนี้บอกว่าเสี่ยงเป็นเอดส์ ดีกว่า เป็นอดหรูเริดเฉิดฉายในโลกมายา

ดังนั้น สถาบันการคึกษาใดๆ ก็ตาม อย่าได้ร้อนอกร้อนใจกลัวเสียหายถึงสถาบันเลยครับ เชื่อได้เลย ถ้าไม่มีของจริงย่อมไม่มีของปลอม ต้องมีของจริงเป็นต้นแบบเป็นกระสายอยู่บ้าง พอสินค้าติดตลาด ได้ราคาดี จึงมีเอ (เยนต์) หัวใสย้อมแมวขายกันเกร่อ พะยี่ห้อนักเรียนนักศึกษาเข้าไป สินค้ามือสอง มือสาม...จากทุกสารทิศก็ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ลูกค้าที่รู้ทีหลังว่าเสียท่า เจอสินค้าแบรนด์เนมปลอม ก็แทบหัวใจวายชิงตายไปก่อนเอดส์จะตามพิชิต ครั้นจะโวยวายร้องสำนักคุ้มครองผู้บริโภค ก็เกรงความลับสุดยอด จะรั่วไหลถึงหูผู้อำนวยการ สำนักคุมประพฤติ ที่บ้าน คิดแล้วก็น่าสยองกว่า เป็นไหนๆ

ด้วยเหตุนี้แหละขอรับ จึงอยากให้ผู้บริหารสถาบันการศึกษาต่างๆ วางใจเสียบ้าง โธ่เอ๋ย ลูกเต้าเราเอง ไม่กี่คน เรายังดูแลไม่ทั่วถึงเลย นักเรียนนักศึกษาเป็นพันๆ จะจับได้ไล่ทันกระไรได้ หากใครจะใจเร็ว ด่วนได้ริอ่านไปค้าของเก่าก่อนเรียนจบ ก็ต้องยอมรับความจริงว่า มันย่อมเป็นเช่นนั้นเองเป็นธรรมดา เราจะได้เริ่มต้นแก้ปัญหาได้ถูกที่ถูกทาง

สถาบันการศึกษาเป็นศูนย์เพาะชำพันธุ์ทรัพยากรมนุษย์ ครูบาอาจารย์ลองทบทวนดูเถอะครับ ทำไมหนอลูกศิษย์ลูกหาจึงร่านผสมพันธุ์ก่อนกำหนด ระบบการศึกษาผิดพลาดตรงไหนหรือเปล่าเอ่ย

เรื่องนี้อาจารย์นักพูด "ทอล์กโชว์" คงมีมุขกรี๊ดมุขฮาเยอะเชียวละครับ

(้ราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๔๕ สิงหาคม ๒๕๔๕)