|
ชี
ขาวเอี่ยมสะอาดตา
เดินมุ่งหน้าถนนหลวง
โปรดสัตว์นรกปวง
ละเว้นบาปบำเพ็ญบุญ
เช้าตรู่ตะลึงพบ
ภาพประสบแสนอบอุ่น
มรรคทางพุทธคุณ
สว่างแจ้งกลางใจมน
อุ้มบาตรระเบียบย่าง
สละวางปุถุชน
เมฆฟ้าอึมครึมฝน
สงบนิ่งดำเนินจร
วางโลกไว้เบื้องหลัง
เบื้องหน้าหวังพระธรรมสอน
ดอกบัวในสาคร
โผล่น้ำแล้วอรุณเรือง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เปลือย
ซอมซ่อสกปรก
เดินเปลือยอกอิ่มเคลิ้มฝัน
ฟั่นเฟือนเก็บตะวัน
หวังเสาะค้นกวีคำ
คว้าหยิบพยับเมฆ
ฝุ่นทรายเสกสาดฝนฉ่ำ
ฉีกลมละเมอพร่ำ
ว่าผืนดินดุจเรือนนอน
ชีวิตก็แค่นี้
จรลีนกเร่ร่อน
ตามใจเที่ยวสัญจร
มิรู้ฝั่งขอบฟ้าไกล
ดุ่มเดินทะลุโลก
สิ้นทุกข์โศกสะเทือนใจ
ค่ำนี้จะนอนไหน
พรุ่งนี้เล่ามิรู้เลย
ไพฑูรย์
พรหมวิจิตร
|
