คำกรอง - กรองคำ

ธัญญา-มังสาหาร
พอ ศอ สองพันห้าร้อยสี่ ผู้ใหญ่ลีตีกลองประชุมกัน
ผู้ใหญ่ให้นโยบายใหม่ เมืองไทยจะก้าวหน้ายิ่งกว่าสวรรค์
ตัวเลขเศรษฐกิจเคยติดตัน เปลี่ยนเป็นเลขมหัศจรรย์...วันพรุ่งนี้
ชาวนาหน้าใสได้นอนฟูก กระดูกสันหลังชาติประกาศศรี
อาศัยมหามิตรเจ้าทฤษฎี คือพญาอินทรีโครโมโซม
ตัดถนนโค่นป่ามาทำเขื่อน สว่างขาวราวเดือนคราเลื่อนโฉม
ให้ทุนเรียนนอกบอกประโคม เพื่อจะโถมทุนนิยมเข้าข่มไทย
สองพันห้าร้อย สี่สิบสี่ ผู้เฒ่าลีตีกลองแล้วร้องไห้
แสงสีส่องทางกระจ่างใจ อยู่ไหนข้าวหอมมะลิหาย
(หกหายยังแห่งหรือแหล่งใด อยู่ใต้ลมปีกผู้ฉีกเนื้อ)

- โชคชัย บัณฑิต

สภาสารขันฑ์ (๑)
เพิ่งขนทัพกลับจากนอกบอกดูงาน
สุขสำราญผลาญเงินหลวงห่วงบ้างไหม
นี่คือลางบอกเหตุอาเพศภัย
กังฉินไทยไม่เคยสิ้นแผ่นดินเรา
เสร็จเรื่องงานต่างประเทศเข้าเขตไทย
รวมหัวใส่ความคิดชนิดเขลา
ชาวบ้านยินครั้งใดช้ำใจเรา
ก็พวกเขา ส.ว.,ส.ส. ขอขึ้นเงิน
จดจำไว้ให้ดีน้องพี่เอ๋ย
คนที่เคยโกงกินสิ้นความเขิน
อย่าปล่อยให้คนในสภามาล่วงเกิน
ภาษีเงินทุกบาทของชาติเรา

- มุมเมือง

ยอดหญ้าไสวในสวนหย่อม
1-ระหว่างระเกะระกะ
ท่ามกลางแท่งคอนกรีต
ที่ว่างเหลือนิดน้อย
จราจรจตุรัสสับสน
2-พื้นที่สีเขียวบนทางแยก
ผืนหญ้าขจีสดชื่นสดใส
จุดเด่นจุดเดียวสะดุด
บนความกระด้างแข็งกร้าว
3-พอพักสายตาผ่อนคลาย
เมืองใหญ่มากมายปัญหา
รถติดควันพิษคลุ้มคลุม
ทึมเทาดำหม่นปนเปื้อน
4-วูบหนึ่งลมเย็นพัดโชย
ใบหญ้าไหวสะดุ้งตาม
ชีวิตกระด้างหยาบยวบ
ยิ้มนิดวันนี้ยังมีความหมาย

- ฆีฏา

คนจน-คนเมือง
มาเมืองกรุงรุ่งเรืองเขื่องหรูหรา
ความสวยงามหลอกล่อตาพาเพริดฝัน
ช่างมากมายหลายหน้าสารพัน
ต่างรังสรรค์ปั้นแต่งแข่งกันเองปัญญาเลิศเหลือหลายขายไม่หมด
มีคนคดเล่ห์ลวงพ่วงความเก่ง
คนดี-ร้ายอยู่ปะปนจนน่าเกรง
อลเวง-อลวนกับคนเมืองอยู่บ้านนอกคอกนาประสาซื่อ
เคยยึดถือความสัตย์จัดว่าเฟื่อง
สู้อุตส่าห์มาอยู่กรุงเมืองรุ่งเรือง
หวังประเทืองปัญญาเป็นอาภรณ์เคยลำบากยากไร้...ใจจึงฝึก
จะคิดนึกสิ่งใดไม่เร่าร้อน
แม้หลายสิ่งจะยั่วตาให้อาวรณ์
ก็ผัดผ่อนสอนใจไม่ครนาติดสมมุติอะไรนะใจเอ๋ย
ไม่ว่าเคยอยู่ที่ไหนไร้ปัญหา
จะคนเมือง-คนบ้านนอกไม่หลอกตา
ขอเพียงว่า เป็น "คนดี...ที่ติดดิน"

- ทองหลางแดง

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๔๖ กันยายน ๒๕๔๕)