การฮั้ว การรวมหัว
การรวมแก๊งค์ การรวมพลัง

คำพังเพยโบราณกล่าวไว้ "สมบัติผลัดกันชม" หมายถึงความไม่เที่ยง ของสรรพสิ่ง วันนี้ทีของแก วันหน้าทีของข้า!

ใครมาเป็นเจ้าเข้าครอง มุมมองย่อมเปลี่ยนใหม่ บางอย่างวนเวียนวกวน แก้ซ้ายเจอะขวา แก้ขวาเจอะซ้าย ยุ่งเป็นยุงตีกัน

ในความคิดเก่าๆ ย่อมแก้ไขปัญหาแบบเก่าๆ ที่ตัวเองคุ้นเคย สองบวกสองเป็นสี่ จะร้องบอก สามบวกหนึ่ง เป็นสี่ ก็ไม่เชื่อถือ

ยุ่งนักก็ฆ่าทิ้ง ฮ่องเต้องค์ใหม่ แก้รำคาญฆ่าพรรคพวก บริวารองค์เก่า จนสิ้นซาก สถาปนา ความคิดใหม่!

แต่เมื่ออยู่บนพื้นฐานความเห็นแก่ตัว คิดใหม่จึงเป็นได้แค่ "เปรตตัวใหม่" นั่งบัลลังก์

สายธารยังเปลี่ยนทาง โชวห่วยยังเปลี่ยนที่ จากทำเลทอง กลายเป็นสุสาน!

ธุรกิจวันนี้ พยายามครองอำนาจเบ็ดเสร็จ ปลาใหญ่ต้องกินปลาเล็กให้หมด บ้างก็ปรับ กิจกรรม ปรับโน่นปรับนี่ ให้มีความหลากหลายทางชีวภาพ

วันดีคืนดี เพิ่มเสน่ห์ซื้อขาย ด้วยระบบจ่ายก่อน ผ่อนทีหลัง ที่นี่อนุญาต เอาเงินอนาคต มาใช้ก่อน! เพื่อประชาชน จะได้เป็นลูกหนี้ อยู่กับเรา ตลอดกาลนาน!

เมืองไทยเมืองกำลังพัฒนา จากเสือกลายเป็นแมวเหมียว จากคนมีกิน กลายเป็นคนจน กระจายราวดอกเห็ด ยามหน้าฝน มีคนรวยอยู่เสพสุข กันเป็นกระจุก!

เราเคยมีนายกฯ เป็นเด็กยากจน รู้รสชาติความอดอยาก เคยเป็นเด็กวัด หัดบริการ รับใช้หลวงตา มาปกครองแผ่นดิน หลายปี หลายพันวัน

เราเคยมีนายกฯ เป็นหลงจู๊ ทำอะไรดีดลูกคิดติ๊กต่อก ติ๊กต่อก เรื่องไหน มีผลประโยชน์ ก็มักจะ ล้วงลูกลงลึก

เราเคยมีหลายแบบ จนวันนี้ ลองมีนายกฯ มาจากพ่อค้าซะบ้าง มีประสบการณ์ วิ่งเต้นโชกโชน มองธุรกิจ ต้องได้กำไร

มองประเทศไทยเป็นบริษัทมหาชน จะบริหารจัดการอย่างไร จะหากำไร เข้าประเทศ แบบไหน

แผนที่ ๑ จัดสรรผลประโยชน์หลังรบชนะ จัดสรรอำนาจ เฉลี่ยให้คนเก่ง คนมีฝีมือ กับคนหิวโหย ที่มีพลังหนุนหลัง ให้สมดุล พอเป็นพอไป พออยู่พอกิน!

แผนที่ ๒ จัดแบ่งหน่วยงานซับซ้อนให้เป็นระบบระเบียบ กล้าผ่าระบบ ราชการ คนใจไม่ถึง ย่อมขี้ขลาด ตาขาว เอาตัวรอดไปวันๆ

แผนที่ ๓ ให้สวัสดิการคนจนมากขึ้น ที่แล้วมามีแต่บริการแบ่งปัน "คนรวย" เสมอ ประเทศชาติ ล่มจม เข้าสู่นรก ไอเอ็มเอฟ ก็ใครเสียอีก ถ้าไม่ใช่คนรวย

สุภาษิต คนจนย่อมเห็นใจคนจน ดูท่าจะไม่จริง เพราะ ผู้บริหาร "คนจน" ไม่เคยดูแล คนจน!

แผนที่ ๔ ฮั้วเพื่อชาติ ปรับระบบฮั้วให้สร้างสรรค์ ด้วยการรวมพลัง ประเทศเพื่อนบ้าน มาผูกขาด ค้าขายกันเถิด

เพียง ๒-๓ ประเทศ มีอำนาจการผลิต เกือบทั้งหมด วันนี้จับมือฮั้วกัน กำหนดราคา

วันนี้ขายยาง พรุ่งนี้ขายข้าว มะรืนขายอะไรดี.?
ขอมีจิตวิญญาณเสียสละ ปัญหาก็จะถูกขจัดปัดเป่า

คนตั้งใจจริง ก็เหมือนมีกระบี่อยู่ที่ใจ กรีดเท้ากวาดแขน ก็ล้วนเป็น วิทยายุทธ์
คนตั้งใจจริง ก็เหมือนพระราชาทองคำ จับอะไรก็กลายเป็นทองคำ
คนตั้งใจจริง จะมีอิทธิบาท แข็งแกร่ง มีฉันทะ มีวิริยะ มีจิตตะ มีวิมังสา

ทำงานด้วยความสนุก สนุกกับการทำงาน
ทำไม่ได้ก็อย่าอิจฉา
ผลประโยชน์พรรคมาก่อนประชาชนได้อย่างไร

"-อุปสรรค มีไว้แก้ มิใช่มีไว้กลุ้ม
-อุปสรรค คือ โอกาสให้เราได้แสดงความสามารถ
-วิกฤติ มิใช่ความเลวร้าย แต่คือโอกาส เป็นนาทีทองของเรา!"

ปรัชญาชีวิต แม้จะเป็นแค่ตรรกวาทะภาษา แต่หากมิได้เกิดจากใจ หรือเกิดจาก ประสบการณ์ ก็ยาก ที่จะคิดได้ ในมุมนี้

ชีวิตต้องไม่ท้อแท้
ชีวิตต้องให้กำลังใจ
ชีวิตต้องให้รู้สึกมีความหวัง

นี่แหละเป็นหน้าที่ของรัฐบาล ที่ต้องปลุกระดมประชาชนให้ฮึกเหิม

คำถามวันนี้ ไม่แปลกใจบ้างหรือ ทำไม น.ส.พ.ต่างชาติ ที่เป็นคนฝรั่ง จึงจงเกลียด จงชัง รัฐบาลชุดนี้?

เป็ดน้อยเอย เจ้าออกจากกระเปาะก็เห็นแต่หน้าจระเข้ นึกว่าเป็นแม่ เจ้าจะคิดออก ได้อย่างไร ว่านั่นคือ อันตราย

วันนี้ของคนไทย จึงมิใช่ผูกมัดตัวเองกับประเทศใดประเทศหนึ่ง

วันนี้ของคนไทย จึงพยายามเป็นมิตรกับนานาประเทศ

ทำไปทำมา แก้ปัญหาเศรษฐกิจ ด้วยวิธีง่ายๆ ด้วยระบบ "ภูมิปัญญาชาวบ้าน" ค้าขายที่ไหนๆ เขาก็ทำกัน แบบนี้ ทำไมคิดกัน ไม่ค่อยออก

หากท่านฮั้วเรื่องข้าวสำเร็จ ผู้เขียนก็ขออธิษฐาน ให้ท่านเป็นนายกฯ สมัยที่ 2 ต่อไป ให้กันง่ายๆ แบบนี้แหละ!

ยิ่งถ้าไม่ขายรัฐวิสาหกิจให้ใคร ก็ขอให้เป็นนายกฯ สมัยที่ 3 ด้วยเทอญ...สาธุ!

หนังสือพิมพ์ เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๔๗ ตุลาคม ๒๕๔๕