เมาอบายมุข นั้นชั่วจริง
แต่ยิ่งกว่า และรู้ยากกว่า
คือ เมาอำนาจ เมาบริโภคนิยม เมาสุข

อาจารย์จุฬาฯ ชี้วิกฤติเด็กไทยพันธุ์ใหม่ คุณสมบัติใกล้เคียงกับโจร เพราะครอบครัวยุคใหม่ สร้างเด็กแบบมักง่าย สุกเอาเผากิน เห็นความสำคัญของเซ็กส์มากกว่าความพร้อม เด็กถูกหล่อหลอม จากสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยยาเสพติด เพศสัมพันธ์แบบเสรี สื่อลามกอนาจาร ฯลฯ ที่หลั่งไหลเข้ามา ล้อมตัวเด็กทำให้เด็กโง่ หมกมุ่นอยู่กับเรื่องเพศ... จากข่าวหน้า ๑ ของหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ฉบับวันที่ ๒๙ สิงหาคม ๔๕ ได้รายงานการวิจัยเรื่องคุณลักษณะของเด็กไทยรุ่นใหม่ จากการศึกษาคุณลักษณะ ของเด็กไทย ทั้งจากนักเรียนมัธยม และนักศึกษามหาวิทยาลัยทั้งรัฐและเอกชน เมื่อได้นำมาสังเคราะห์ ทำให้เห็นแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นกับสังคมไทยอีก ๕-๗ ปีข้างหน้า ซึ่งนายสมพงษ์ จิตระดับ ผอ.ศูนย์การศึกษา เพื่อเด็กด้อยโอกาส คณะคุรุ-ศาสตร์ จุฬาฯ ผู้นำเสนอผลงานวิจัยชิ้นนี้ ได้เสนอคุณลักษณะ ของเด็กไทย ในอนาคตไว้ถึง ๑๒ ประการ ซึ่งพอสรุปคุณลักษณะใหญ่ๆ ได้ดังนี้

เด็กไทยจะมีสติปัญญาต่ำลง เพราะครอบครัวเลี้ยงลูกไม่เป็น,เด็กจะมีจิตใจอ่อนแอจากยาเสพติด ที่สามารถ หาซื้อเสพได้ง่าย,เด็กจะมีอารมณ์ก้าวร้าวรุนแรงจากสื่อลามกที่มีทุกหนทุกแห่ง ทำให้เด็กเรียนรู้ และหมกมุ่น เรื่องเพศเร็วกว่าที่ควรจะเป็น,สังคมจะมีอาชญากรเด็กที่ไม่มีตัวตนจำนวนมาก ผ่านสื่ออินเตอร์เน็ต อีก ๒ ปีข้างหน้าอินเตอร์เน็ตจะลงสู่โรงเรียนและชุมชนทุกแห่งทั่วประเทศ ตามนโยบายการศึกษา ขณะที่ต้นทาง ที่ซึ่งอยู่กรุงเทพฯ จะทำหน้าที่หลอกเด็กที่อยู่ต่างจังหวัด, เด็กจะยึดวัตถุนิยมเป็นเส้นเลือดใหญ่ แทนคุณค่า ความดีงาม, มองตัวเองเป็นศูนย์กลางมากกว่าส่วนรวม รู้จักแต่การรับไม่มีการให้ ทำทุกอย่างให้มีความสุข, ขาดรากเหง้าทางวัฒนธรรม ศาสนาและเอกลักษณ์ไทย ฯลฯ

โทษลักษณะใหญ่ๆ ที่ยกมานี้ ก็คงพอที่จะมองเห็นอนาคตอันมืดมนของสังคมไทย ซึ่งไม่ต่างอะไรกับ เชื้อมะเร็งร้าย ที่กำลังกระจายตัวอย่างรวดเร็ว เดิมจากค่านิยมตกเขียว ซึ่งระบาดไปสู่เด็กสาว ทางภาคเหนือ ที่ยากจน ไร้การศึกษา ถูกบังคับให้มาขายตัวในเมือง แต่ทุกวันนี้ได้ระบาดมาถึงเด็กที่มีการศึกษา พากันขายตัว เพียงเพราะอยากได้โทรศัพท์มือถือ กระเป๋าถือ หรือของฟุ่มเฟือยต่างๆ ที่มียี่ห้อดังๆ ไว้อวดโชว์กัน จากยุคนักล่าหรือนักฟันหญิง พัฒนามาเป็นเสรีภาพทางเพศ จนมีข่าวเมื่อเร็วๆนี้ว่า นักศึกษาหญิง รายหนึ่งเคยทำสถิติฟันผู้ชาย ๒๐๐ กว่าราย

เราอาจพากันวิตกกังวลว่า เด็กหนุ่มสาวของเรากำลังพากันหลงทาง ลุ่มหลงมัวเมาในบริโภคนิยม อยากได้ใคร่เสพแสงสีเสียง รูปรสสัมผัสนานาสารพัดสุขทั้งหลาย ที่เสกสรรปั้นแต่งมอมเมากันขึ้นมา อย่างลืมหูลืมตาไม่ขึ้น เราจะฝากอนาคตของชาติไว้กับเด็ก ที่ไร้อุดมการณ์และไร้บรรทัดฐาน ซึ่งความรู้สึกผิดชอบชั่วดีได้อย่างไร? แต่เราก็ลืมไปว่าเด็กเหล่านี้ ต่างถูกหล่อหลอมมาจากผู้ใหญ่ ที่ทำตัวอย่าง อันเลวร้ายผลาญพร่าทำลายชาติ อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แล้วเราจะไปหวังอะไร กับอนาคตของชาติ ในเมื่อปัจจุบัน ก็แทบจะไม่มีอะไร ให้หวังกันอยู่แล้ว

ทุกวันนี้เราเน้นแต่ตัวเลขที่บ่งบอกถึงความเติบโตทางเศรษฐกิจเป็นสำคัญ แต่การเติบโตทางจิตใจ และคุณธรรม แทบจะไม่ได้พูดถึงกัน โดยเฉพาะการพัฒนาคนหรือการสร้างคนให้เข้าถึง "โลกุตรธรรม" เพื่อมีจิตใจพ้นจากความมัวเมาในอำนาจ ไม่ตกเป็นทาสบริโภคนิยม และไม่หลงงมงาย ในโลกียสุข ที่หลอกล่อ มอมเมากันขึ้นมา

แค่มีคนบ้าอำนาจเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้อกสั่นขวัญแขวนกันไปทั้งโลกอยู่แล้ว ถ้าทั้งเมาอำนาจ (ไฟโทสะ) ทั้งเมาบริโภคนิยม (ไฟโลภะ) ทั้งเมาสุข (ไฟโมหะ) ทั้งหมดนี้คือไฟบรรลัยวัน ที่จะสะสมก่อตัว เป็นไฟบรรลัยกัลป์ ลุกไหม้เผาผลาญโลก ให้วอดวายในที่สุด

- จริงจัง ตามพ่อ -