ฉบับ ๑๔๘

ไก่ตาแตก
จะเอ่ยเรื่องชนไก่ใคร่เฉลย อย่าละเลยความจริงสิ่งฉงน คำว่าไก่ตาแตกแปลกพิกล ว่าเพราะโดน เดือยตีขยี้ตา นึกถึงร่างของไก่ให้จงดี เดือยไก่มีติดด้านหลังสองข้างขา ขยับตัวอย่างไรจึงได้ท่า เดือยไก่ มาตีตาแตก แปลกจริงจริง
** แว่นฟ้า
- จริงซีนะคิดไปคิดมามันก็แปลก ไก่ตาแตกถูกเดือยทิ่มด้วยท่าไหน คนฉงนไก่ชน ทำฉันใด ลองถามไก่ แจกแจงเดือยแทงตา เฉลยปัญหาท่าจิกหัวกระจ่างแจ้ง กระโดดผลุง ยกแข้ง พับข้อขา ดีดผลัวะ-ออกไปไม่รอช้า เดือยปักหน้าถูกตาแตกไม่แปลกเลย

ศีล...เกราะป้องผองพิษภัย
ผมต้องโทษคดียาบ้า ๑๑ ปี ตอนนี้เหลืออีก ๕ ปี ติดตามอ่าน "เราคิดอะไร" และหนังสือของสันติอโศก ทุกเล่ม ที่ส่งให้คุณเอนก รอดน้อย เข้าใจเนื้อหาสารธรรมและเกิดความศรัทธาพ่อท่านมาก แต่เมื่อคุณเอนก ย้ายไปที่ เรือนจำเทิง ผมและเพื่อนๆ ก็เลยไม่มีอ่าน คุณเอนกแนะนำให้ลองติดต่อขอใหม่ จึงขอให้ พิจารณาด้วย เพื่อผม และเพื่อนๆ จะได้มีหนังสือดีๆ ไว้อ่าน จะเป็นหนังสือเก่า ที่สมาชิกอ่านแล้วก็ได้ครับ
** แสงชัย คำลือ เชียงราย
- ปุถุชนย่อมหลงทางชีวิตได้และมีโอกาสพบทางสายใหม่ได้ ถ้าไม่ปล่อยใจ ปล่อยตัว ให้เพริดสุดกู่ อันที่จริงยาบ้า หรือสิ่งเสพติดอะไรก็เถอะ หากชาวพุทธ มีศีลห้าจริง ก็จะไม่มี วันแผ้วพานได้เลย การแก้ปัญหา ที่ทำๆ กันอยู่ในขณะนี้ ไปเอาเรื่องกีฬา ร้องรำทำเพลง ปลุกใจเล่น สนุกสนาน มากลบเกลื่อนชั่วคราว แต่ไม่ได้ใช้ศีลชำระล้างใจ ให้ถึงธรรม อุปมา ดั่งหินทับหญ้า หินเคลื่อนยามใด หญ้าก็ยังฟื้นได้ เพราะรากเหง้ายังอยู่ใต้ดิน คุณมีดวงตา เห็นธรรมก็นับว่าบุญเก่ายังมี สาธุ ได้ให้เป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์ จนกว่าจะพ้นโทษ ฝากความปรารถนาดี ถึงเพื่อนๆ ด้วย

น้ำใจ
ดิฉันได้ข่าวคนลอบวางเพลิงเผาร้านน้ำใจที่ชุมชนศีรษะอโศก วอดหมดทั้งอาคาร และสินค้าเสียหาย หลายล้าน รู้สึกตกใจ และสลดสังเวชต่อกรรม อันเลวร้ายนี้ ช่างมืดบอด จนไม่รู้บาปบุญ ไม่รู้จะช่วยอะไรได้ ส่งเงินมา ๒๐,๐๐๐ บาท ส่งต่อไปช่วยด้วยค่ะ และอีก ๑,๐๐๐ บาทนั้น ๕๐๐ สำหรับ ต่ออายุสมาชิก "เราคิดอะไร" ที่เหลืออีก ๕๐๐ บริจาคให้ผู้อ่าน ที่ขาดแคลนค่าสมาชิก
** ยุพิน พัฒนพงษ์ อุทัยธานี
- ขออนุโมทนาในกุศลธรรม จัดการตามความประสงค์ทุกประการแล้วครับ ร้านน้ำใจ ถูกเพลิง อธรรมเผาผลาญ วอดวายไปก็แต่ตัวอาคารและสินค้าเท่านั้น ส่วน "ร้านน้ำใจ" เป็นอมตะ เพลิงมิอาจแผ้วพานได้เลย เพราะมันเกิดขึ้น และดำรงอยู่ด้วยน้ำใจ ของชุมชน คนรังสรรค์ บุญนิยม เพื่อสร้างสรรค์สังคมบุญนิยม อาคารเก่า เป็นเถ้าธุลีไปแล้ว อาคารใหม่ จากพลังร่วม รวมน้ำใจ กำลังผุดขึ้นสืบสานงานศาสนา ในชีวิต - ชีวิตในศาสนา ต่อไปครับ

รับน้องใหม่
ผมรู้สึกรำคาญใจเรื่องนักศึกษาสถาบันราชภัฏสวนดุสิตรับน้องใหม่จนจมน้ำทะเลตายไปคนหนึ่ง ที่ระยอง ทำไมประเพณีรับน้องใหม่ จึงวิตถารป่าเถื่อน แบบนี้ บอกสถาบันราชภัฏให้เลิกเถิดครับ ถ้าเลิกไม่ได้ ก็เปลี่ยนวิธีการ เป็นนิมนต์พระมาเทศน์สอนศีล สอนธรรมอธิบายมรรคองค์ ๘ ให้น้องใหม่ฟัง จะมีคุณค่ากว่า
** คนขี้รำคาญ จันทบุรี
- เห็นทีจะยากครับ จะให้เลิกกิจกรรมที่อ้างว่าเป็นจารีตประเพณีของเหล่าปนยาชัน-ปันยาชน ซึ่งแปรจารีตการรับน้องใหม่ อันดีงามจนเลื่อนเปื้อนตามกิเลสตามค่านิยม คนไร้รากไร้แก่น ไม่ต่างกับสวะไหลลอยขึ้นลงตามกระแสน้ำ ครูบาอาจารย์ยุคนี้น่ะหรือครับ จะยอมเปลืองตัว หาญต้านกระแสกระเบื้องเฟื่องฟูลอย ขนมจีนพอสมน้ำยา อาจารย์ส่วนใหญ่ ก็สอนแต่วิชาการ ไม่ได้สอนวิชาคน จึงได้ศิษย์ที่เก่งก่อนดี มีปริญญาแต่ขาดจรรยา ส่วนศิษย์ก็หวังแต่ เอาปริญญา แต่ไร้ปัญญา จึงแยกแยะไม่ออกว่า พฤติกรรมใดเป็นของ เหล่าสองขาลำตัวตั้ง และอันใด เป็นของเหล่าสี่ขา ลำตัวนอนลำตัวขวาง เรื่องเลวร้าย จึงเกิดขึ้นอยู่เนืองๆ สัตว์ป่า คงฉงนว่า พวกนี้มันเผ่าพันธุ์ไหนหวา ดันมาทำอะไรๆ เลียนแบบตูได้

สำรวจโลก
ฝรั่งค้นคิดเจอบ่อแร่บ่อน้ำมันดังลั่นโลก พระพุทธเจ้าค้นพบบ่อตัณหาในหัวสมอง ฝรั่งมั่งคั่ง ดังระเบิด เปิดโลก... ไทยพุทธ บริโภคตัณหา พามืดตัวตืดเต็มพุง ยุ่งตายห่ะ
** ลุงพิชัย บางแสน
- ขอไหว้วานลุงช่วยดูหน่อยเหอะ ในบ่อตัณหาของพระพุทธเจ้าน่ะ ที่ลอยคอจะจม มิจมแหล่บ้าง ที่ลอยเน่า ขึ้นอืดบ้าง และที่พึ่งโดดลงไปเริงร่าบ้างนั้น มีคุ้นหน้าคุ้นตาบ้างไหม นักการเมืองเอย ข้าราชการเอย คนห่มผ้าเหลืองเอย เห็นใครบ้างครับลุงพิชัย

ขอบฟ้า
ตรงนั้นใช่ไหมขอบฟ้า ที่เห็นเหมือนว่าอยู่ใกล้
แต่ยิ่งเดินห่างออกไป ที่สุดอยู่ไหนขอบฟ้า
ฉันย่ำเดินเพื่อค้นหาความจริง แต่ทุกสิ่งที่เห็นล้วนมายา
ที่เห็นเหมือนว่าใกล้ตา แต่พอเดินจึงรู้ว่าไกลเหลือเกิน
สิ่งนั้นใช่ไหมเรียกว่ารัก ที่ใครใครเขามักสรรเสริญ
มีแต่สุขหรรษาความเพลิดเพลิน แต่ทำไมพอนานเนิ่นจึงเมินชา
** ธาร ธรรมโฆษณ์ วัดเปรมศรัทธา สงขลา
- ตรงนั้น...(มิ)ใช่ขอบฟ้า ตรงที่ตากำหนดเห็น
ตามใจกำหนดเป็น ไม่มีจุดขอบฟ้าจริงสิ่งนั้น...
(มิ)ใช่ความรัก แดนจมปลักใคร่ชายหญิง
รักแล้วหน่ายทอดทิ้ง เป็นธรรมดาแดนโลกีย์

ฉันคิดอะไร
ฉันผู้อีกหนึ่งบรรพชิตในเมืองหลวง ที่ยังเศร้า และสิ้นหวังอยู่ลึกๆ เพื่อนเก่าสั่งเสียในวันบวช ครั้งใหม่ของฉัน (เมื่อไม่นานมานี้เอง) จงบวชเพื่อ นิพพานนะเพื่อน นิพพาน ?? ฉันนึกในใจ นิพพานนิพแพนอะไร ฉันไม่อยาก ได้มันหรอก ฉันเพียงแต่อยากได้สังคม ที่พึ่งเจ็บพึ่งตายกันได้ อย่างอบอุ่นใจ ฉันเพียงแต่ อยากได้ ประเทศที่มี คุณธรรมมากที่สุดในโลกเท่านั้นเอง
** จุลธุลี วัดบางไส้ไก่ ธนบุรี
- บรรพชิตในเมืองหลวงเมืองลวงล่อ หากทดท้อก็ถดถอยคอยวันพ่าย หวังสังคมพึ่งแก่ พึ่งเจ็บตาย ตนต้องตายก่อนตาย ให้ได้พลัน

บรรณาธิการ

ชีวิตนี้เกิดมาเพื่ออะไร? เกิดมาเพื่อตาย...!
ถ้าอย่างนั้นเกิดมาทำไม? เกิดมาทำงาน...!
ทำงานเพื่ออะไร
เพื่อให้ตายอย่างมีคุณค่า
สมกับที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์
- อโศก -

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๔๘ พฤศจิกายน ๒๕๔๕)