คำกรอง กรองคำ

ด้าวดาว
หน้าต่างอ้ามองเห็นดาว พร่างพราวทั่วแคว้นแดนสรวง
ด้อยแสงแรงน้อยแห่งดาวดวง ผล็อยร่วงหล่นสรวงแห่งดวงดาว
ลมจับปลายไม้เขย่า เงียบเหงาในคืนเหน็บหนาว
น้ำตาน้ำค้างพร่างพราว เรื่องราวหนหลังพรั่งพรู
ไกลเกินขอบฝันดั้นด้น ดิ้นรนสับสนหดหู่
ลังเลหว่างมิตรศัตรู ยากรู้หยั่งลึกจิตคน
เดียวดายเดินทางมุ่งดาว รวดร้าววันวัยสับสน
อายุบินว่อนเวียนวน ผู้คนเวียนว่ายวัฏฏา
อ่อนล้าเดินทางเดียวดาย ใจหายความฝันพลันพร่า
หมู่มิตรอยู่ร่วมกันมา ร้างราตามทางแห่งตัว
แลหลังเห็นทางย่างผ่าน วันวานแค่ฝันสลัว
ความจริงส่องฝันพร่ามัว ความกลัวส่องกล้าพร่าลาง
เดินมาใช่ใกล้ไกลนัก ควรพักก่อนกาลรุ่งสาง
(แต่)คืนนี้กรุ่นฝันมิจาง (จึง)หลับอย่างโหยหิวดวงดาว
- กฤษดา ทิพย์ประมวล

หน้าที่ธรรม
ธรรมะคือหน้าที่ช่วยให้รอด จากม้วยมอดความทุกข์ที่ขุกเข็ญ
เป็นหน้าที่สูงสุดผุดผ่องเพ็ญ คือหลักเป็นสิ่งเคารพนบบูชา
หน้าที่นี้สูงขึ้นไปในมรรคผล ตลอดจนนิพพานอันสูงค่า
เชิญดูได้เดี๋ยวนี้เร็วรี่มา ไม่จำกัดเวลาเชิญมาพลัน
มาพิสูจน์ธรรมะประจักษ์จิต ให้เห็นด้วยชีวิตพิชิตนั่น
เพื่อดับร้อนแห่งกิเลสเหตุทุกข์อัน จะพากันรอดถึงซึ่งนิพพาน
ธรรมะคือสิ่งที่จะช่วยยก ไม่ให้ตกกองทุกข์เร้ารุกผลาญ
แม้พระพุทธองค์ผู้ทรงญาณ ยังเคารพธรรมเหนือท่านทุกพระองค์
ธรรมะคือหน้าที่ที่ถูกต้อง สมควรผองชาวไทยใคร่ประสงค์
พึงพินิจคิดตรึกตรองส่องแจ้งตรง สมเป็นพงศ์พุทธบุตรสูงสุดเอย
- ศรีธัมมา นาฏยากร

ขอขอบคุณ "ฆีฏา" สำหรับหนังสือ "ภูฆน"
- อิสรา

อารมณ์โยคี
แสงแรกสุรีย์ฉายที่ปลายหมอก สาดทอล้อหยอกเกล็ดน้ำค้าง
พรมปรายกายรับเย็นสรรพางค์ โยคีเยื้องย่างเดินจงกรม
หญ้าปรกเท้าฉ่ำย่างย่ำเหยียบ ลมเช้าหนาวเฉียบโหมถั่งถม
เอกัคคตาในอารมณ์ ปอยหมอกสายลมไม่นำพา
ไออุ่นผ่าวกรุ่นอยู่เดียวดาย เสาะหาความหมายปริศนา
ย่างหนอเหยียบหนอภาวนา ตามแนวมรรคาพุทธิวงศ์
แสงแรกสุรีย์ฉายที่ปลายหมอก สุขกายคล้ายหมอกไม่ประสงค์
หมายสุขอันติมะพุทธองค์ สุขแท้สูงส่ง สุญญตา
- ธาร ธรรมโฆษณ์

ปริศนาในช่องว่าง
ดวงตะวันก็ดวงเดิมเริ่มอีกวัน เป็นวันแห่งวันสุขสันต์วันสุกใส
มองโลกด้วยทัศนะสายตาไกล ชีวิตได้เพิ่มภาระประสบการณ์
อดีตบ่งชี้แนวธรรมความถูกผิด ปัจจุบันควรตั้งจิตคิดรอบด้าน
อนาคตคือความหวังดั่งชัชวาล มุ่งทำงานจริงจังอย่างจริงใจ
มวลมนุษย์เรานี้มีแตกต่าง อยู่ท่ามกลางอารยะยุคสมัย
แสวงหาผลประโยชน์ลดหลั่นไป ตามแต่ใครไขว่คว้าหากันเอง
ยุคระบบกรรมสิทธิ์ติดวิสัย ทำการใดรีบรับทรัพย์รีบเร่ง
แบบหมูไปไก่มาอลเวง เมื่อพิศเพ่งย่อมเห็นแล้งเข็ญนั้น
หยาดน้ำใจไม่มีเท่าที่รู้ น่าอดสูสังคมไทยใกล้เสียขวัญ
ล้วนปากกัดตีนถีบแสนบีบคั้น จึงตัวใครตัวมัน.....อันตราย
คนร่ำรวยสร้างฐานะเพื่อสะสม ค่านิยมเงินนี้มีความหมาย
เพราะเชื่อถือซื้อของรักได้มากมาย ซื้อเวลายืดวันตายให้ชีวิต
คนจนฝันเพียงข้าวมีเข้าปาก ไม่ต้องถึงกับอดอยากมากเกินสิทธิ์
พอประทังชีพไปได้เนืองนิตย์ เผยแง่คิดก่อนบานปลายชั่งใจแล
จะปีนี้ปีหน้าหรือปีไหน ขอคนไทยลดช่องว่างหอกข้างแคร่
ผูกไมตรีดีต่อกันอย่าผันแปร มิฉะนั้นย่ำแย่แพ้ทุกราย

- สมบัติ ตั้งก่อเกียรติ

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๔๘ พฤศจิกายน ๒๕๔๕)