ผมเคยคุยกับท่านสมาชิก "เราคิดอะไร" นานมาแล้วว่า เคยพบท่านอดีตอธิบดีมหาวิทยาลัยมหิดล ดร.ณัติ ภมรประวัติ เมื่อประมาณ สิบปีก่อน ท่านคะยั้นคะยอ ให้ผมตั้ง มหาวิทยาลัยติดดิน โดยยกตัวอย่าง มหาวิทยาลัย ข้างกำแพง ของเยอรมัน ในอดีต แล้วต่อมา ก็เกิดมหาวิทยาลัยอย่างนั้นขึ้น โดยผมไม่ได้ เป็นผู้คิด ไม่ได้เป็นผู้ริเริ่ม แต่ได้รับเสนอ ให้เป็นประธาน

ตั้งได้ไม่นาน ทบวงมหาวิทยาลัยของรัฐก็สั่งให้เปลี่ยนชื่อ เพราะ "มหาลัยวังชีวิต" ไปล้อเลียนคำว่า มหาวิทยาลัย ที่เขาผูกขาด เราเลยต้อง เปลี่ยนชื่อเป็น สิกขาลัยวังชีวิต เอาภาษาพระมาใช้เลยปลอดภัย เรื่องเกิดขึ้นทำนองเดียวกับ เมื่อตอน ผมจะเปิด "โรงเรียนผู้นำ" กระทรวงศึกษา จะจับในข้อหา ตั้งโรงเรียนเถื่อน จึงต้องเปลี่ยนชื่อจากคำว่า "โรงเรียน" เป็น "สถาบัน" เพราะคำว่า "โรงเรียน" มีหลวง เป็นผู้ผูกขาด เป็นผู้จองไว้แล้ว

กลางเดือนธันวาคม ผมไปร่วมสัมมนาเพื่อปรับปรุง สิกขาลัยวังชีวิต ได้เสนอในที่ประชุม ให้มีการ เปรียบเทียบชัดๆ ว่า ระหว่าง มหาวิทยาลัย กับสิกขาลัย และนิสิตต่อนิสิต ของทั้งสองสถานศึกษา มีจุดเด่น และจุดด้อยอะไร ฟังการสัมมนาไป ผมก็อ่าน หนังสือไปด้วย ได้ยืมอาจารย์รัศมี กฤษณมิษ อ่าน "สงครามชีวิต" ของคน ๓ คน ที่ต่อสู้ อย่างดุเด็ดเผ็ด มันตั้งแต่วัยเด็ก จนประสบความสำเร็จ เป็นชาวนิโกร คนหนึ่ง เป็นลูกชาวนาจีน ที่อดมื้อกินมื้อคนหนึ่ง และอีกคนหนึ่ง สอบเข้า โรงเรียนนายร้อยไม่ได้ ต้องไปเป็น สถาปนิก เลยได้ดีไป

ชีวิตในวัยเด็กของผม ผมว่าลำบากมากแล้ว หลายช่วงหลายตอน ยังลำบากสู้ชีวิต คนทั้งสาม ที่ผมอ่าน ไม่ได้ กลับจาก สิกขาลัยวังชีวิต ราชธานีอโศก ลงรถที่สถานีรถไฟที่สามเสน ผมก็ทำเหมือน คราวก่อน คือ เดินกลับบ้าน อยู่ในวัยตกกระใครๆ เตือนผมว่า น่าจะสบายได้บ้างแล้ว แต่ผมเห็นว่า ลำบากไว้บ้าง อย่างต่อเนื่อง จะดีกว่า

เมื่อต้นเดือนธันวาคม ชาวอเมริกันสามีภรรยาคู่หนึ่งไปพักที่บ้านป่านาดอย ผมคุยถึงความประทับใจ เมื่อสามสิบกว่า ปีที่แล้ว อยากจะชวน คุณศิริลักษณ์ กลับไปเยี่ยมบ้าน ที่เราเคยอยู่ใกล้กับสถานตากอากาศ ชายทะเล ที่สวยงามมากแห่งหนึ่ง ของอเมริกา ได้รับคำบอกเล่าว่า ตอนนี้ไม่สวยแล้ว สร้างตึกราม บ้านช่อง เต็มไปหมด สองสามีภรรยาเล่าว่า ในอเมริกาหลายที่ หลายแห่ง ไม่น่าอยู่ คนอเมริกันทั่วๆ ไปมีปัญหา เป็นโรคอ้วนกันเยอะแยะ จะหันไปกินผักไร้สารพิษ ก็มีราคาแพงเป็น ๕ เท่า ของผักธรรมดา ชี้ให้ดูตัวเองว่า ทั้งสองคนอ้วนขนาดไหน ภรรยาอ้วนกว่า มีโรคประจำตัว มากกว่าสามี อยู่ที่อเมริกา ต้องกินยาทุกวัน อยู่เมืองกาญจน์ไม่ต้องกินเลย

คนไทยเลิกอิจฉาความเป็นอยู่ของคนอเมริกันได้แล้ว

(เราคิดอะไร ปีที่ ๙ ฉบับที่ ๑๕๐ มกราคม ๒๕๔๖ )